คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 173

บทที่173 ล้างแค้น

ลู่เฉินวางวายของเสี่ยวซัวจุน ความโกรธเคืองในดวงตายังไม่ได้สูญหาย

"จางดาวเรน คุณกล้ามากนะ!"ลู่เฉินเหลือบไปมองซูเปอร์มาร์เก็ตที่กลายเป็นซากปรักหักพัง สายตาก็เย็นชาขึ้นมาทันที

"พี่เฉิน ยังมีอีกคนที่ชื่อว่าฮันเทียน เขาบอกว่าจะมาล้างแค้นกับคุณ ให้คุณไปหาเขาที่กรีนทาวน์คืนนี้"อู๋เล่ยพูด

"ฮันเทียนเหรอ โอเค ฉันจะทำตามใจเขา"ลู่เฉินพูดด้วยเสียงทุ่มต่ำ

"พี่เฉิน ตอนนี้ทำยังไงดี รอให้ตำรวจมาจัดการเหรอ หรือว่าเราจัดการเอง?"อู๋เล่ยถามอีก

"วันนี้พาพนักงานไปเลี้ยงข้าวมื้อหนึ่งก่อน บอกพวกเขาว่าหยุดพักหนึ่งเดือน และเงินเดือนของเดือนนี้ก็จะจ่ายให้พวกเขาตามปกติ"ลู่เฉินพูด

คำพูดมี่ปลอบใจพนักงาน ลู่เฉินก็ไม่พูดแล้ว เขาเชื่อว่าอู๋เล่ยจะทำได้แน่นอน

เมื่อได้ยินคำพูดของลู่เฉิน มีพนักงานหลายคนที่เดิมทีคิดจะลาออกก็ล้วนใจสั่นขึ้นมา รู้สึกว่าเจ้านายคนนี้ใจดีจริงๆ

"เออ"อู๋เล่ยพยักหน้า หลังจากพาพนักงานไปกินอย่างเต็มที่แล้ว ค่อยมาดูว่ายังมีสิ่งของที่ใช้ได้อยู่หรือเปล่า ถ้ามีค่อยมาจัดการเก็บขึ้นมา

"เรื่องฝั่งนี้ฉันจะจัดการให้ดี ส่วนตระกูลจาง คุณไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่เคยได้มองตระกูลจางเข้าสายตาเลย"ลู่เฉินพูดปลอบใจ

คำพูดของลู่เฉินอย่างมีอิทธิพลมาก ทำให้สายตาของพวกอู๋เล่ยล้วนเปล่งประกายออกมา

หลังจากอู๋เล่ยพาพนักงานไปกินข้าวแล้ว ลู่เฉินก็ให้ตู้เฟยสั่งหลายคนมาเฝ้าซูเปอร์มาร์เก็ตไว้ จากนั้นพวกเขาก็ออกจากซูเปอร์มาร์เก็ต

กลับมาถึงซากุระคลับ ลู่เฉินถามตู้เฟยว่า"คุณมีลูกน้องทั้งหมดกี่คน"

"ถ้าจะเรียกมาทันที สองร้อยคนยังไม่เป็นปัญหา"ตู้เผยพูด

"เออ ฉันจะให้บริษัทในเครือของตระกูลจางทุกแห่งล้วนกลายเป็นซากปรักหักพังภายในวันนี้!"ลู่เฉินพูดด้วยเสียงทุ่มต่ำ

ก็แค่แข่งกันว่าใครมีอำนาจมากกว่า และแข่งกันว่าใครทุบแรงกว่าแค่นั้นเอง นั้นกูจะเล่นกับตระกูลจางขอวพวกแกสักหน่อย

"คุณชายลู่ครับ จะต่อยคนหรือเปล่าครับ?"ซ่งไห่ถาม

ตู้เฟยก็มองมาที่ลู่เฉิน คำถามนี้ก็เป็นคำถามที่เขาต้องการถามด้วย

"ช่างเถอะ อย่าต่อยคนเลย ทุกทำลายแต่บริษัทก็พอ"ลู่เฉินส่ายหัว ถ้าไปต่อยคนความรุนแรงของเรื่องก็จะเปลี่ยนไป ขอให้ไม่มีคนได้รับบาดเจ็บเขาก็สามารถทำให้รัฐบาลไม่มีอะไรจะพูดได้

"โอเค รับทราบครับ"ซ่งไห่พยักหน้า และวางแผนทันที

ลู่เฉินจุดบุหรี่แล้ว หลังสูบลงไปสักคำหนึ่งแล้ว จึงโทรไปให้เซ่ซูเจี๋ย

"เหล่าเซ่ เรื่องวันนี้ที่ซูเปอร์มาร์เก็ตของฉันถูกคนในตระกูลจางทุบทำลายนั้นฉันเชื่อว่าคุณก็ได้ข่าวมาแล้ว ฉันโกรธมาก ฉันจะแก้แค้นแน่นอน แต่คุณไม่ต้องห่วง ฉันจะควบคุมขอบเขต จะไม่มีการบาดเจ็บของผู้คนเกิดขึ้น คุณช่วยบอกกับเสี่ยวซัวจุนหน่อย ให้เขาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้นะ"ลู่เฉินพูดตรงๆ

"น้องลู่ สำหรับเรื่องนี้ ฉันมีแต่ต้องแสดงความเสียใจด้วยนะ ความแค้นระหว่างคุณกับตระกูลจาง ขอให้คุณสามารถควบคุมในขอบเขตที่เหมาะสม ที่ฉันนี่ก็สามารถทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เอ๊ะ ส่วนจางก้วยคนที่ได้รับความจากคุณแต่ไม่ได้ไปนั้นได้พ้นจากตำแหน่งแล้ว"เซ่ซูเจี๋ยพูด

"ครับ ขอบคุณมากครับ"

พูดเสร็จลู่เฉินก็วางสายลง สาเหตุที่เขาโทรไปให้เซ่ซูเจี๋ย แง่หนึ่งเพื่อจะระบายความโกรธของเขา อีกแง่หนึ่งก็เพื่อแจ้งให้เขาทราบล่วงหน้าก่อน หวังว่าทางการจะไม่มายุ่งความแค้นระหว่างเขากับตระกูลจางจนมากเกินไป

"ไปกัน พวกเราไปที่บริษัทจางซื่อกรุ๊ปก่อน ไปที่สำนักงานใหญ่ของพวกเขาเป็นอันดับแรก ในเมื่อเป็นการแก้แค้น ก็ต้องเห็นบริษัทจางซื่อกรุ๊ปกลายเป็นซากปรักหักพันกับหน้ากับตา"หลังจากลู่เฉินโทรเสร็จ ตู้เฟยก็พูด

"ก็ใช่นะ เรื่องแบบนี้ถ้าเราไม่มีส่วนร่วมก็ไม่สนุกแล้วนะ"ดวงตาของลู่เฉินเปล่งประกายออกมา แม้รู้ว่าไปเข้าร่วมเองจะไม่เหมาะกับฐานะของตัวเอง แต่เขายังคงเป็นชายหนุ่มอยู่ เป็นชายหนุ่มที่ยังคงเลือดร้อนอยู่