คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 178

บทที่ 178 หลินอี้จุนว้าวุ่นใจ

หลินอี้จุนมองไปแล้วคล้ายกับมีเรื่องกังวลใจใน ทางตรงกันข้ามหลินอี้เจียที่สวมชุดกางเกงยีนส์มองไปแล้วท่าทางไร้กังวล

หลินอี้จุนรู้ว่าในวันนี้ลู่เฉินจะทำการต่อสู้กับตระกูลจาง แม้ว่าเธอกับลู่เฉินกำลังทำสงครามเย็นกันอยู่แต่เธอก็เป็นห่วงลู่เฉินมาก

ดังนั้นเธอจึงหาข้ออ้างแอบมาดูลู่เฉินต่อ สู้กับตระกูลจางในวันนี้

เดิมทีเธอไม่ได้ตั้งใจพาหลินอี้เจีย มาด้วยแต่อี้เจียร้องตามเธอมาด้วยเธอจึงจำเป็นต้องพามาด้วย

แล้วหลินอี้ยังพาหลิวลี่ลี่เพื่อนสนิทมาด้วย

พวกเธอคิดว่าหลินอี้จุนมาที่เกาะสีเขียวนี้เพื่อพักผ่อนจึงไม่ได้คิดมาก

" พี่คะ ดูพี่ยังอารมณ์ไม่ดีเลยเพราะพี่เขยเหรอคะ?" หลินอี้เจียถามขึ้นเมื่อเห็นพี่สาวของเธอดูท่าทางไม่มีความสุข

" ไม่มีอะไร"หลินอี้จุนส่ายหน้า

" พี่คะ พี่จะเลิกกับพี่เขยจริงเหรอคะ"หลินอี้เจียถามขึ้น

วันนี้เป็นวันหยุดหลินอี้เจียพาฉี๋ฉี๋กลับมาบ้านแม้ว่าเธอจะไม่พูดอะไรแต่หลินอี้เจียและวังเสวี่ยก็เดาได้ว่าหลินอี้จุนทะเลาะกับลู่เฉินแน่ๆ

หลินอี้เจียไม่ได้พูดอะไรแต่วังเสวี่ยพูดถึงลู่เฉินในด้านแย่ๆเยอะมากและยุยงให้หลินจี้ลุนหย่ากับลู่เฉิน เดิมทีหลินอี้จุนก็อารมณ์ไม่ดีมากนัก เมื่อวังเสวี่ยพูดกรอกหูเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้เธอเริ่มมีความคิดอยากหย่าขึ้นมาจริงๆ

หลังอาหารค่ำ เมื่อเธอส่งนฉี๋ฉี๋ไปให้วังเสวี่ยแล้วเธอก็ออกมา

" ฉันไม่รู้" หลินอี้จุนส่ายหัว จิตใจเธอว้าวุ่นมากในตอนนี้

หลินอี้เจียถอนหายใจออกมา ที่จริงเธอรู้สึกว่าลู่เฉินก็ดีไม่น้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหตุการณ์ในครั้งที่แล้วที่ลู่เฉินมาช่วยเอาไว้ได้ทันเวลาจากน้ำมือของวังเป่า ณ ตอนนั้นเธออยากจะกอดเขาและร้องไห้ออกมาจริงๆ

ในวันนั้นเธอตกใจมากจริงๆ

แต่เมื่อนึกถึงว่าลู่เฉินแอบพี่สาวของเธอไปเที่ยวข้างนอกแบบนั้นเธอก็รู้สึกไม่พอใจ

“พี่คะ ที่แม่พูดก็ถูกอยู่ ในเมื่อพี่เขยไม่จริงใจกับพี่ ก็ควรจะหย่าเสีย ตอนนี้พี่เขยยังพอมีตังค์อยู่บ้างยังสามารถได้ค่าเลี้ยงดู ถึงเวลาที่เขาไม่เหลืออะไรแล้วก็จะไม่ได้อะไรแม้แต่บาทเดียว พี่ต้องเข้าใจว่าพี่ต้องเลี้ยงฉี๋ฉี๋อีก” หลินอี้เจียพูด

“นั่นสิคะ พี่อี้จุนยังสาวยังสวย ในเมื่อพี่ลู่เฉินทำกับพี่แบบนี้ พี่จะยังมัวลังเลอะไรอยู่ ต่อให้พี่แต่งงานใหม่คนที่อยากจะเป็นเจ้าบ่าวของพี่ก็ต่อแถวยาวเต็มไปหมด” หลิวลี่ลี่พูด

“เอาละ เอาละ！ วันนี้ฉันไม่อยากพูดเรื่องนี้ เราขึ้นเกาะกันเถอะ” หลินอี้จุนส่ายหัวไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้อีก

“อืม ตรงนั้นมีเรืออยู่ พวกเราไปเช่ากันเถอะ” หลินอี้เจียพยักหน้าและเดินไปยังที่จุดเช่าเรือ

ทะเลสาบปี้หยางในตอนค่ำ พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ส่องประกายไปยังผิวน้ำทะเล สวยงามยิ่งนัก

น่าเสียดายที่ผู้คนเดินทางมาทะเลสาบปี้หยางจำนวนนับไม่ถ้วน แต่พวกเขากลับไม่ได้มาชื่นชมบรรยากาศงดงาม ทุกคนล้วนจับตามองไปยังทางเข้าเพื่อรอการปรากฏตัวของลู่เฉิน

ตระกูลจางเองก็ใช่ย่อย พวกเขาจำหน่ายตั๋วเข้ามาจำนวนคนละ 500 หยวน

หากวันนี้ลู่เฉินไม่เดินทางมาที่นี่ การที่พวกเขาทั้งหลายเดินทางมาที่เกาะนี้ก็สูญเปล่า

ผู้ใหญ่ ในเมืองหลายๆท่านก็เดินทางมาด้วยโดยเฉพาะเซ่ซูเจี๋ย เขาปกป้องลู่เฉินจากการเผาห้างร้านตระกูลจาง จะให้พวกเขามาเผชิญหน้ากับคนในตระกูลจางตอนนี้ก็ไม่ค่อยดีนัก