คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 222

บทที่ 222 ช่างโหดเหี้ยมหรือเกิน

คนพวกเสี่ยวเจิ้งยี่เห็นเช่นนี้ ล้วนหวาดกลัวจนตัวสั่น มึนงงจนไม่รู้จะทำอะไรต่อ

"แต่ยี่สิบคนเอง พวกคุณสี่คนจัดการเลย"ลู่เฉินพูดกับเสี่ยวของและThree Heroes of the Water Margin

"คนพวกนี้ ฉันคนเดียวก็สามารถเอาชนะได้"เสี่ยวจิงพูดอย่างดูถูก

"โอเค นั้นก็ให้พวกคุณสี่คนจัดการนะ อย่าปล่อยไปแม้แต่คนหนึ่ง อย่างน้อยต้องให้เขาลุกขึ้นมาไม่ได้"ลู่เฉินพูดเสร็จ ก็ขึ้นไปยืนอยู่หน้าคนพวกเสี่ยวเจิ้งยี่เพื่อปกป้องพวกเขา

ความหมายของเขาเห็นได้ชัดว่าก็คือให้เสี่ยวจิงอย่าเบนความสนใจ มีเขาปกป้องอยู่ ครอบครัวของเขาจะไม่เป็นอันตรายหรอก

มีลู่เฉินปกป้องคนในครอบครัวของเขา เสี่ยวจิงไม่ห่วงอยู่แล้ว ความสามารถของลู่เฉินเขาได้เห็นกับตามาก่อน

อย่าไปพูดถึงแค่ชาวนาพวกนี้ แม้กระทั่งเป็นคนของอำนาจใต้ดิน มาอีกสองเท่า ก็ไม่สามารถเอาชนะลู่เฉินได้หรอก

คนงานพวกนี้แย่หรือเกิน แถมส่วนใหญ่อายุก็ตั้งสามสี่สิบแล้ว จะสู้ชนะหนุ่มชายสี่คนอย่างพวกเสี่ยวจิงได้ยังไงล่ะ

แม้ว่าในมือของพวกเขามีอาวุธอยู่ แต่พวกเขาล้วนไม่เคยฝึกหักการต่อสู้อย่างแท้จริง ไม่นานยี่สิบคนนี้ รวมไปถึงตาลฉีปิงล้วนนอนกรีดร้องอยู่บนพื้นแล้ว

เมื่อเห็นว่ากำลังการต่อสู้ที่น่าหวาดกลัวขฃองสี่คนนี้ ทุกคนล้วนใจสั่นขึ้นมา ในสายตาล้วนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ตอนนี้ในลานหน้าบ้านของตระกูลเสี่ยว นอกจากเสียงกรีดร้องของตระกูลตาล ไม่ได้ยินเสียงอื่นอีก

สี่พี่น้องบ้านตาลเห็นว่ายี่สิบคนที่พ่อตัวเองพามานั้นล้วนสู้ไม่ถึงสามนาทีก็ล้วนนอนกรีดร้องอยู่กับพื้น ล้วนรู้สึกหวาดกลัวมาก ไอ้สี่คนนี้ยังเป็นคนปกติอยู่หรือเปล่าวะ ทำไมถึงโหดเหี้ยมเช่นนี้!

ตอนนี้พวกเขามีแต่ต้องรอตาลไทหลุนพาคุณมาช่วยพวกเขาแล้ว

แต่มันผ่านไปนานขนาดนี้แล้ว ตาลไทหลุนยังไม่มาอีก ทำให้คนในบ้านตาลล้วนสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องร้ายเกิดขึ้น

"ลุงเสี่ยวครับ กินข้าวเลย รอให้สถานีตำรวจท้องที่มาจับคนก็พอ"ลู่เฉินพูด

เสี่ยวเจิ้งยี่ยิ้มอย่างขมขื่น เสี่ยวหรงและตเมิ่งก็มีแต่ต้องยิ้มอย่างขมขื่นตาม

พวกเขาจะมีอารมณ์ที่ไหนมากินข้าวล่ะ

คนมากมายขนาดนี้นอนกรีดร้องอยู่ในลานบ้านของบ้านเขา พวกเขาจะกินลงได้ยังไงล่ะ

ลู่เฉินยิ้มขึ้นมา เข้าใจความคิดของคนพวกเสี่ยวเจิ้งยี่ ตัวเองก็เลยไม่กินข้าวแล้ว จากนั้นหยิบบุหรี่ม้วนหนึ่งให้เสี่ยวเจิ้งยี่ และเขาเองก็หยิบบุหรี่ออกมาสูบม้วนหนึ่งหนึ่ง

ถ้านับดูเวลา คนพวกตาลไทหลุนก็น่าจะอีกห้าหกนาทีก็จะสามารถมาถึงได้ รอพวกเขามาถึงค่อยมาจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จ ไม่นั้นคนพวกเสี่ยวเจิ้งยี่คงสงบใจลงไม่ได้

อีกประมาณสิบนาทีผ่านไป ตาลไทหลุนถึงจะพาคนมาถึง เมื่อเห็นหลายสิบคนที่นอนอยู่บนพื้นของลานบ้านเสี่ยว ตาลไทหลุนตกใจมากทีเดียว

คนของบ้านเสี่ยวไม่กี่คนนี้ ก็จะสามารถเอาชนะหลายสิบคนนี้ได้หรือ?

เขาสังเกตคนพวกลู่เฉินอย่างละเอียด ไม่กล้าเชื่อฉากที่ตัวเองได้เห็นต่อหน้านี้

"ผู้อำนวยการตาล กว่าคุณจะมาถึง ไอ้คนของบ้านเสี่ยวช่างไม่มีขื่อมีแปหรือเกิน พวกเขาไม่เพียงแต่ทำขาของฉันพิการ ยังใช้มีดแทงฉันกับพี่ชายไปหลายครั้ง ถ้าหากไม่ใช่ว่าหยุดเลือดได้ทัน ฉันกับพี่ชายคงต้องสูญเสียเลือดมากจนตายแล้ว คุณรีบจับตัวพวกเขาขึ้นมาเร็ว!"เมื่อเห็นว่าคนพวกตาลไทหลุนมาถึง พี่น้องคนที่สองของบ้านตาลก็ตะโกนร้องทุกข์ขึ้นมา

ส่วนคนอื่นในบ้านตาลล้วนมองไปที่คนพวกลู่เฉินอย่างโกรธขรึม สายตาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ยดูถูก

แม้ว่าพวกเขาถูกต่อย แต่พวกเขารู้อย่างชัดเจนว่า คนพวกลู่เฉินจะต้องน่าสังเวชกว่าพวกเขาอีก

"เสี่ยวจิง พวกแกทั้งครอบครัวล้วนต้องซวยแล้วเว้ย ถ้ากูไม่ทำให้คนในบ้านแกทุกคนติดคุกตลอดชีวิต กูก็จะไม่แซ่ตาลอีกเลย!"พี่น้องคนที่สามของบ้านตาลมองไปที่เสี่ยวจิง และพูดอย่างโมโห

"และยังมีพวกแกอีก วันนี้ก็ต้องเข้าคุกให้หมด ถ้าพวกแกสามารถออกมาจากคุกได้อีกนะ กูจะนับถือพวกแกจริงๆเลย!"ระหว่างที่พูดเขาก็มองไปที่Three Heroes of the Water Margin เพื่อพูดให้พวกเขาหวาดกลัว

"อ๋อ แกนึกว่าคุกเป็นกรรมสิทธิ์ของบ้านตาลของแกหรือ?"หลิงตงพูดอย่างเยาะเย้ย

"เฮ่อ คุกไม่ใช่เป็นบ้านตาลเรา แต่พวกเรามีคนอยู่ในสถานีตำรวจ ผู้อำนวยการตาลไม่เพียงแต่เป็นญาติของพวกเรา ยังเป็นเพื่อนสนิทของพวกเราด้วย เขาจะให้พวกแกมีชีวิตอยู่ได้ดียังไงเล่า?"พี่น้องคนที่สามของบ้านตาลพูดอย่างหยิ่งผยอง

พอได้ยินเช่นนี้สีหน้าของตาลไทหลุนก็เปลี่ยนไปทันที แต่เขาไม่ได้สนใจพี่น้องคนที่สามของบ้านตาล กลับได้เดินไปทางพวกลู่เฉิน

"พวกคุณเป็นคนแจ้งความหรือเปล่า ตกลงเป็นสถานการณ์ยังไง?"ตาลไทหลุนถามเสี่ยวจิง

"ผู้อำนวยการตาล ฉันนี่เองที่แจ้งความ คนพวกนี้เป็นโจรที่วิ่งเข้ามาปล้นทรัพย์สินในบ้านเสี่ยว พวกเขาไม่เพียงแต่ปล้นทรัพย์ ยังลงมือต่อยคน พวกเราถือว่าเป็นการปกป้องตัวเองที่ถูกกฎหมาย ถ้าไม่เชื่อคุณดูอาวุธของพวกเขาสิ"ลู่เฉินพูดแทนเสี่ยวจิง

ตาลไทหลุนตัวสั่นขึ้นมา ไอ้เจ้านี่โหดเหี้ยมเกินไป ไม่เพียงแต่ทำจนพวกเขาพิการ ยังจะใส่ร้ายว่าพวกเขาเป็นโจรอีก ถ้าเกิดตรวจสอบแล้วมันไม่มีหลักฐานพิสูจน์ว่าพวกเขาไม่ใช่โจร นั้นบ้านตาลก็ต้องซวยไปหมดทุกคนที่ดียว

"ถูกผิดชั่วดี สถานีตำรวจจะตรวจสอบให้ดีอยู่แล้ว พวกเราไม่ใส่ร้ายคนดี ในขณะเดียวกันก็จะไม่ปล่อยคนเลวร้ายไปด้วย พวกคุณไม่ต้องห่วง สถานีตำรวจจะชิงความเป็นธรรมให้กับบ้านเสี่ยวของพวกคุณ"ตาลไทหลุนพูด

คำพูดของเขาทำให้ทุดคนในบ้านตาลล้วนอึ้งไปหมด

แม้ว่าพวกเขาจะโง่ยังไง แต่ก็รู้ความหมายของคำพูดตาลไทหลุน

ตาลไทหลุนลำเอียงไปทางบ้านเสี่ยว นี่จะจัดการพวกเขาในฐานะที่เป็นโจรจริงหรือ

ถ้าหากเป็นอย่างนี้ พวกเขาจะเล่นต่อได้ยังไงเนี่ย?

"ผู้อำนวยการตาล......."ตาลฉีปิงลุกขึ้นมาจากพื้นอย่างลำบาก และคิดจะคุกเข่าให้กับตาลไทหลุน

"ล็อคพวกเขาด้วยกุญแจมือก่อน ล้วนส่งไปรักษาที่โรงพยาบาลก่อน จากนั้นจึงค่อยๆตรวจสอบเรื่องนี้"ตาลไทหลุนเห็นว่าคนในบ้านตาลล้วนบาดเจ็บอย่างหนัก ไม่กล้าประมาท ล้วนส่งไปที่โรงพยาบาลก่อนค่อยว่ากันทีหลัง

"ผู้อำนวยการตาล......"ตาลฉีปิงใจสั่นขึ้นมา คาดไม่ถึงว่าตาลไทหลุนที่ปกติกินนอนเที่ยวเล่นกับพวกเขามาตลอด แถมยังได้เอาค่าสินบนจากพวกเขาไปมากมายนั้น ไม่สนพวกเขาเลย นี่ทำให้พวกเขาไม่พอใจอย่างยิ่ง แถมยังไม่รู้ตัวว่าตกลงนี่มันเกิดอะไรขึ้น

จะเกิดอะไรขึ้นได้ล่ะ?

เสี่ยวซัวจุนและผู้อำนวยการสถานีตำรวจหลี่ล้วนมาที่หมู่บ้านชิหลงของพวกเขา เขายังกล้าช่วยบ้านตาลหรือ?

คนใหญ่คนโตสองคนนี้มาถึง แน่นอนต้องเป็นเพราะลู่เฉิน แล้วเขาจะกล้าไปขัดใจลู่เฉินยังไงเล่า?

นอกจากว่าเขาไม่อยากอยู่ในตำแหน่งนี้แล้ว

"ผู้อำนวยการตาล ฉันนี่มีวีดีโอสองวีดีโอ ล้วนเป็นหลักฐานที่พวกเขามาทำเรื่องร้ายของเมื่อก่อน ฉันส่งไปให้พวกคุณดูก่อนละกัน"ลู่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม

ตาลไทหลุนใจสั่นขึ้นมา นี่คือจะทำจนทั้งตระกูลตาลต้องซวยไปอย่างสิ้นเชิงเลย

ไม่ว่าคนบ้านตาลจะได้ทำเรื่องร้ายหรือเปล่า พวกเขาหลายคนมากขนาดนี้วิ่งมาก่อเรื่องที่ลานบ้านของคนอื่น นี่ก็ถือว่าได้ละเมิดความปลอดภัยทางชีวิตของคนในบ้านเสี่ยว การถูกต่อยตีของพวกเขาครั้งนี้ถือว่าไร้ผลโดยสิ้นเชิง

แถมขอให้พิสูจน์ได้ว่าพวกเขามาปล้นทรัพย์จริงๆ นั้นล้วนต้องติดคุกหลายปี ไม่มีใครหนีพ้นได้หรอก

เมื่อได้ดูวิดีโอที่ลู่เฉินส่งมา ตาลไทหลุนรู้แล้วว่าคนทั้งบ้านตาลล้วนหนีไม่พ้นแล้วแน่

คนพวกนี้งัดแงะเข้าบ้านคนอื่นยังไม่พอ ยังปล้นหมูตัวหนึ่งไปอีก นี่ไม่เรียกว่าปล้นทรัพย์คนอื่นจะเรียกว่าอะไรล่ะ?

แถมคนพวกตาลฉีปิง มองจากในมุมมองของวิดีโอ พวกเขาก็มาปล้นทรัพย์เช่นกัน ถ้าบ้านตาลไม่มีเส้นสาย คนในลานบ้านทั้งหมดนี้ ล้วนต้องติดคุกหลายปี

ตาลไทหลุนปิดวิดีโอ แล้วเก็บโทรศัพท์ลงไป จากนั้นเงยหน้ามองไปที่ลู่เฉิน เมื่อเห็นรอยยิ้มในสายตาที่ราบเรียบของลู่เฉิน จู่ๆเขาก็มีความรู้สึกว่ากำลังมองปีศาจอยู่

ไอ่หนุ่มคนนี้ โหดเหี้ยมหรือเกิน!