คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 229

บทที่ 229 ย้ายบ้าน

ในขณะที่ลู่เฉินเออกมาจากห้องทำงานวังเหวย ก็ได้เห็นเสี่ยวจื่อเหิงกำลังคุกเข่าตรงหน้าประตูจริงด้วย ในใจเขาไม่ได้ดูถูกเสี่ยวจื่อเหิง แต่แค่รู้สึกว่าไอ้นี่ใจกล้าจริงๆ

กล้าได้กล้าเสีย และแน่นอนสามารถที่จะอดทนต่อการอับอายแบบนี้ด้วย

คุกเข่าตรงหน้าบริษัททั้งวัน ไม่ใช่ใครก็จะทำได้ และมันก็ไม่ใช่ว่าใครก็ได้ที่จะกล้าตัดสินใจ

แต่ว่าจากสายตาของเสี่ยวจื่อเหิง ลู่เฉินได้รู้สึกว่าในใจเขาไม่ชอบลู่เฉินเป็นอย่างมาก

"ลู่เฉิน ขอโทษ ผมขอโทษคุณสำหรับความประมาทของผม และหวังว่าคุณจะไม่ถือสาผม” เห็นลู่เฉินลงมา เสี่ยวจื่อเหได้ลุกขึ้นและขอโทษกับลู่เฉิน

เพียงแค่ความอัปยศอดสูในชั่วขณะเอง?

เขาเสี่ยวจื่อเหิงเป็นบุคคลที่กำลังจะทำงานใหญ่ เขาเชื่อว่าความสามารถของเขา สักวันหนึ่งจะสามารถทำงานแทนที่ถังดาลองได้ และกลายเป็นผู้จัดการแผนกบุคคลของเทคโนโลยีอี้ฉี จากนั้นก็จะมีโอกาสมากขึ้นที่จะได้พบกับเจ้านายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังบริษัท

เขาเชื่อ ว่าสักวันเขาจะต้องเป็นที่ได้รับความสนใจอย่างยิ่งจากเจ้านายใหญ่ของบริษัทที่อยู่เบื้อหลัง พอถึงเวลานั้น เขาไม่เพียงจะเอาคืนลู่เฉิน และจะเหยียบวังเหวยอยู่ใต้ตีนไปด้วย!

เพื่อนวันนั้น เขาเลือกที่จะคุกเข่าตรงหน้าบริษัท ไม่เช่นนั้นวังเหวยต้องไม่ให้เขามีที่ซุบหัวนอนแน่ และเขาเองก็จะเสียโอกาสแก้แค้น

"ไว้วางใจได้ เพียงแค่วันนี้คุณตั้งใจคุกเข่า ผมเองก็จะไม่อะไรกับคุณอีก” ลู่เฉินพูดอย่างจืดชืด จากนั้นก็เดินไปยังที่จอดรถ

แน่นอนเขาไม่เชื่อหรอกว่าเสี่ยวจื่อเหิงจะขอโทษเขาด้วยความจริงใจ แต่ไม่ว่าเขาจะคิดยังไง นี่ก็เป็นโกสุดท้ายของเสี่ยวจื่อเหิง

หากว่าต่อไปมารยาทการทำงานของเขายังจะเป็นแบบเดิม ลู่เฉินก็จะไล่เขาออกเลยทันที

"ไอ่เหี้ย มึงคอยดู สักวันหนึ่ง กูจะทำให้มึงต้องมาคุกเข่าขอร้องกู!” เสี่ยวจื่อเหิงพูดอย่างโกรธแค้น จากนั้นก็กลับไปคุกเข่าต่อ

ทันทีที่เขาคุกเข่าลวนั้น เขาได้เห็นลู่เฉินเดินไปข้างรถคันนึง แล้วหยิบกุญแจรถหรูออกมา

"นั่นมันรถของเขา? เขามีปัญญาซื้อรถหลายร้อยล้านหยวน?”

เสี่ยวจื่อเหิงเบิกตาโต แล้วมองลู่เฉินขับ BMW 7-Series Steinwayจากไปจากกลุ่มแกรนด์ไฮแอทจวินเยวี่ย ในใจเขาอึดอัดยิ่งกว่าหมาอีก

……

วันนี้เป็นวันย้ายบ้าน ลู่เฉินไม่ได้มีเพอท่อนมาก เรียกเพียงตู้เฟย Three Heroes of the Water Margin เสี้ยจุนและเสี่ยวซู่ถิงรงมไปถึงผู้บริหารคนอื่นๆของบริษัท และแน่นอน เขาก็ได้เชิญเฉินกวงซิงด้วย แต่ว่าเขาจะมาหรือไม่มามันก็ขึ้นอยู่กับเขา

และตั้งแต่ครั้งก่อนที่เรื่องการบริจาคเฉินกวงซิงก็ไม่ได้ติดต่อกับเขาอีกเลย เพราะเรื่องครั้งก่อนได้ทำเอาตระกูลใหญ่ทั้งสี่อับอาย

สำหรับเซ่ซูเจี๋ยและคนอื่นๆที่เป็นคนใหญ่คนโตในเมือง เขาเองก็ไม่ได้เชิญ เพราะยังไงคนที่มาในวันนี้มีทุกรูปแบบ หากเหล่าเซ่ซูเจี๋ยก็มาด้วย มันคงจะไม่ดี

เพราะเขารู้ว่าหวังเสวี่ยต้องเชิญคนมามากแน่นอน

และหลินดาไห่อีก เขาเองก็มีเพื่อนมากมาย ก็เชิญมาด้วยกันหมด

แต่สิ่งที่ทำให้ลู่เฉินประหลาดใจคือ หลินดาไห่ได้เชิญเพื่อนหวงยาวจุนคนเดียว

แต่ที่จริงหลินดาไห่ได่เชิญเล่ยหมิงเฉาและหยูเจิ้งเทาด้วย แต่เมื่อได้ยินว่าลาเฉินเป็นคนซื้อบ้าน จากนั้นก็ไม่มีความสนใจ

ตะแก่ทั้งสองนี่ค่อนข้างมีปัญหากับลู่เฉิน ฉะนั้นหลังจากที่ได้ยินว่าลู่เฉินย้ายบ้าน ก็คงไม่มาแน่นอน

ตอนหวงยาวจุนมา ลู่เฉินได้เป็นคนออกมาต้อนรับเขาโดยเฉพาะ เห็นว่าบ้านใหม่ของลู่เฉินเป็นคฤหาสน์สุดหรูและกว้างใหญ่ขนาดนี้ คนระดับอย่างหวงยาวจุนก็อึ้งไปเลย

เขารู้ว่าลู่เฉินไม่ใช้คนธรรมดาแน่นอน แต่ไม่คิดเลยว่าลู่เฉินจะประสบผลสำเร็จได้กว่าที่เขานึกไว้อีก

คฤหาสน์หลายร้อยล้านหยวนเลยนะ ไม่ใช่สิ่งที่คนรวยธรรมดาจะสามารถซื้อได้

ถ้าสองคนนั้นเปลี่ยนความชั่วร้ายกลับไปทำงานก็โอเค แต่ถ้าวันหนึ่งพวกเขาเกิดสร้างปัญหาอะไรขึ้นมา เขาควรจะจัดการยังไงหละ?

"ลุงทั้งสองครับ บริษัทผมกำลังรับสมัครพนักงานอยู่ครับ แต่ว่าต้องให้พวกเขาไปสมัครด้วยตัวเอง” ถังดาลองพูด

เพราะยังไงพนักงานธรรมดาเขาก็ไม่ถามอะไรหรอก แต่ปกติแล้วพนักงานธรรมดาเสี่ยวจื่อเหิงเป็นคนคัดเลือก ถ้าเกิดสองคนนั้นสามารถผ่านด่านเสี่ยวจื่อเหิงไปได้ ก็ถือว่าพวกเขาเจ๋งแล้ว

ตะแก่ทั้งสองคนเริ่มรู้สึกไม่โอเคด้วย แต่งว่าตอนนี้ถังดาลองมีชีวิตการงานที่ดีกว่าพวกเขาจริงๆ พวกเขาไม่กล้าเที่จะมีปัญหาด้วย

"ดาถัง นายเป็นผู้จัดการฝ่ายบุคคลไม่ใช่เหรอไง? เรื่องเล็กแบบนี้ยังจะเกี่ยงอีกทำไมกัน จัดหางานให้เลยทีเดียว” ถังชิงซานรู้สึกว่าลูกชายได้ขายหน้าให้กับเขา เห็นเพื่อนสีหน้าไม่ดี เขาก็เข้ามาแทรกพูดทันที

ถังดาลองถอดหายใจในใจ ยิ้มเบี้ยว กำลังจะพูดอะไรอยู่นั้น ก็เห็นว่ามีรถบัสคันใหญ่จอดขวางรถเขา

"รบกวนหน่อย ไม่ทราบว่าเป็นแขกที่คุณหลินดาไห่เชิญหรือเปล่า?”คนขับรถถาม

คนเหล่าถังชิงซานอึ้ง หลินดาไห่ให้คนมารับพวกเขาจริงๆหรือนี่?

และที่สำคัญคือ พวกเขาขับรถมาเอง หลินดาไห่กำลังทำอะไรอยู่เนี่ย ต้องให้คนอื่นมารับพวกเขา?

"ใช่ คุณนำทางเลย พวกเรามีรถ”ถังชิงซานพูดอย่างไม่พอใจ เขารู้สึกว่าหลินดาไห่กำลังแกล้งทำเป็นอวดดีกับพวกเขา

ยังให้รถบัสมารับพวกเขา นี่มันตลกชัดๆ?

"ขึ้นรถเถอะ รถของพวกคุณเข้าไม่ได้”คนขับมองแล้วเห็นคนที่เขาจะรับ แล้วมองไปที่รถธรรมดาที่ผลิตในประเทศเอง บ้านสองคันที่อยู่ข้างๆพวกเขา แล้วพูดอย่างดูถูกในใจ

"พวกเราเข้าไปไม่ได้? ไม่ทราบว่าที่นี่มันชุมชนอะไร ยังไม่สามารถให้แขกเข้าไปได้?” ถังชิงซานพูดอย่างโมโห

คนอื่น ๆ ก็มองไปที่คนขับเช่นกัน ต่างรู้สึกว่าคนขับรถและหลินดาไห่เหมือนกัน ไม่น่าเชื่อถือมาก