คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 257

บทที่ 257 มือปืนรับจ้าง

คำพูดของลู่เฉินเพิ่งพูดออกมา ทุกคนก็ล้วนโกรธแค้นขึ้นมา

"ไอ้มึงนี่ช่างไม่รู้เรื่องรู้ราวเลย มึงรู้หรือเปล่าว่ามึงกำลังพูดอะไรอยู่?มึงมีสิทธิ์อะไรมาพูดโม้แบบนี้วะ?"

"มึงก็แค่คนปกติคนหนึ่ง มีสิทธิ์อะไรไปด่าว่าปรมาจารย์เจิ้งล่ะ?"

"มึนนี่เป็นใครวะ คนอย่างมึงนี่นะ จะชนะปรมาจารย์เจิ้งได้ยัวไงล่ะ มึงกำลังฝันอยู่หรือเปล่า"

คำพูดของลู่เฉินทำให้ผู้คนต่างเกิดความโกรธแค้นขึ้นมา ไม่ว่าเป็นพวกมือปืนรับจ้าง หรือว่าเป็นแฟนคลับของเจิ้งซีเหอ ต่างกล่าวตำหนิลู่เฉิน

"อ่อ?"ลู่เฉินลุกขึ้นและมองไปดูผู้คนด้วยสายตาที่เยาะเย้ย"ถ้าพวกคุณมั่นใจต่อเจ้งซีเหอขนาดนี้ ทำไมไม่ให้เขามาแข่งกับฉันก่อนรอบหนึ่งล่ะ?"

สีหน้าของจูโปหงเปลี่ยนไปทันที แต่คนอื่นกลับเริ่มเกิดเสียงอึกทึกครึกโครมขึ้นมา

"ได้สิ เชิญปรมาจารย์เจิ้งมายับยั้งความหยิ่งผยองของไอ้เจ้านี้ก่อนเถอะ"

"มึงนี่รนหาที่ตายจริงๆ กล้ามาแข่งกับปรมาจารย์เจิ้งได้ยังไงวะ รอให้ปรมาจารย์เจิ้งมาจัดการมึงเถอะ"

จูโปหงรีบไอออกมาเสียงหนึ่ง เพื่อใก้ผู้คนหยุดการตำหนิต่อ

"แกอยากจะแข่งกับปรมาจารย์เจิ้งก็ได้อยู่ แต่ต้องรอให้แกเข้ารอบแปดลำดับแรกจริงๆถึงจะมีสิทธิ์ ไม่ใช่ใครๆก็ล้วนสามารถแข่งกับปรมาจารย์เจิ้งได้นะเว้ย"ท่าทางของจูโปหงดูถูกเขามาก ความหมายก็คือถ้าแกอยากจะแข่งกับเจิ้งซีเหอ ก็ต้องแข่งกับปรมาจารย์สิบคนนี้ก่อน ไม่นั้นแกก็ไม่มีสิทธิ์

คำพูดของจูโปหง ทำให้พวกมือปืนรับจ้างรู้สึกตัวขึ้นมาได้

"ใช่ๆ แกตั้งใจมาพูดแบบนี้ ก็คือว่าแกไม่กล้าแข่งกับปรมาจารย์สิบคนนี้"

"แม้กระทั่งแปดลำดับแรกแกยังไม่ได้เข้าเลย มีสิทธิ์อะไรไปแข่งกับปรมาจารย์เจิ้งล่ะ?ปรมาจารย์เจิ้งเป็นผู้ที่ติดลำดับสามในประเทศ ส่วนแกล่ะ ขยะที่ไหนก็ไม่รู้?"

คำพูดของผู้คนทำให้หวานยาวจุนและหลานหลินโกรธจนเกือบจะพ่นเลือดออกมา

ตามจริงเมื่อกี้นี้ลู่เฉินก็ได้เข้ารอบชิงแปดลำดับแรกแล้ว เป็นเพราะว่าพวกแกกลัวว่าเจิ้งซีเหอแพ้ให้กับลู่เฉิน จึงปรับเปลี่ยนกฎเกณฑ์อย่างกระทันหัน พวกแกนั่นแหละที่หน้าด้าน ยังมาตำหนิคนอื่นอย่างหน้าไม่อายอีก?

กลัวแพ้ก็พูดมาตรงๆสิ ยังมีหน้ามาบอกว่าเป็นคนที่ติดลำดับสามในประเทศ?

ถุ้ย!

ต้องกล่าวว่าเป็นคนหน้าด้านที่ติดลำดับขิงประเทศนะเวัย!

แต่แน่นอนว่า คำพูดที่เสียดสีพวกนี้หลานหลินไม่กล้าพูดออกมาหรอก

เพราะเธอกลัวว่าถ้าฝ่ายจัดกิจกรรมโกรธขรึมขึ้นมา ไม่ให้ลู่เฉินแข่งแล้ว นั้นสิ่งที่เธอวางแผนไว้ในช่วงนี้ก็จะเสียประโยชน์ไปเปล่าๆแล้ว

ครั้งนี้ ตระกูลหลานของพวกเธอได้ให้ค่าสปอนเซอร์เป็นหลายสิบล้านแก่สมาคมหินหยาบแห่งเมืองยวี่โจว แถมยังลงทุนหลายร้อยล้านเพื่อเปิดตลาดเครื่องประดับอัญมณีในเมืองยวี่โจวอีกด้วย และเธอในฐานะที่เป็นผู้รับผิดชอบ แน่นอนเธอต้องหวังว่าลู่เฉินจะสามารถได้ที่หนึ่งทีเดียวเลย รับแชมป์ให้เมืองยวี่โจวได้

เมื่อเผชิญกับการว่ากล่าวตำหนิของผู้คน ลู่เฉินดูสงบมากอยู่เสมอ เห็นแล้วเป็นคนใจเย็นมาก แต่บางครั้งก็มีแววการเยาะเย้ยปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

หลานหลินมองไปดูลู่เฉินที่ยังคงสงบมั่นคงอยู่ จู่ๆสายตาของเธอก็เบลอขึ้นมา

ในสายตาของเธอ จู่ๆร่างกายของลู่เฉินก็สูงใหญ่มโนราห์ขึ้นมา

อยู่ท่ามกลางลมพัดอย่างรุนแรง ยังสามารถคงสติอยู่ได้ เหมือนไม่ว่าเรื่องใดๆล้วนไม่สามารถทำให้เขาหวั่นไหวสักนิด

สภาพจิตใจที่ใจเย็นเช่นนี้ ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะมีได้

"โอเค นั้นฉันก็รอเจิ้งซีเหอมาแข่งกับฉันแล้วกัน หลังจากฉันเข้ารอบแล้ว หวังว่าเขาอย่าเป็นเต่าหัวหดอยู่ในกระดองนะ"ลู่เฉินยักไหล่ และมองไปที่จูโปหงอย่างดูถูก จากนั้นก็เดินไปทางเวที

"ไอ้นี่ช่างหยิ่งกำเริบหรือเกิน อยากจะแข่งกับปรมาจารย์เจิ้ง รอให้แกสามารถเข้ารอบก่อนค่อยว่ากันเถอะ"

"อย่ามาแพ้ในรอบแรกนะเว้ย ไม่นั้นมันก็เป็นเรื่องน่าตลกหรือเกิน"

ทุกคนมองไปที่เงาหลังของลู่เฉิน และเสียดสีขึ้นมาอีก

ลู่เฉินเปรียบพวกมันกำลังตกอยู่ และเดินขึ้นเวทีอย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้โดนกลิ่นเหม็น

เมื่อเห็นว่าลู่เฉินขึ้นไปบนเวทีอีกครั้ง ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งรู้สึกสงสารลู่เฉิน

เรื่องในวันนี้สมาคมหินธรรมชาติจงไห่ทำอย่างไม่ยุติธรรมหรือเกิน เห็นได้ชัดว่าเป็นการรังแกเมืองหนูโจว เพราะเมืองยวี่โจวไม่มีคนสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง

ส่วนฝั่งของยวี่โจว ทุกคนล้วนโมโหขึ้นมา ล้วนได้ด่าว่าความหน้าด้านของสมาคมหินธรรมชาติจงไห่

ชายชราหลายคนอย่างพวกจางเซิงเฉียว ยิ่งโมโหขึ้นมาสุดๆ เกือบจะโกรธจนเกิดโรคหัวใจขึ้นมา

การถ่ายทอดสดทางทีวีนี้ ได้ถ่ายทอดการสนทนาทั้งหมดของทุกคนในครั้งหน้านี้ออกมา และนี่ก็เป็นเรื่องนี้ฝ่ายจัดกิจกรรมไม่คาดคิดเช่นกัน

ไม่เพียงแต่เมืองยวี่โจว คนชื่นชอบหินหยาบในทั่วประเทศ ล้วนได้เห็นถึงความหน้าด้านของสมาคมหินธรรมชาติจงไห่ตั้งแต่บัดนี้ไปต้นไป

เมื่อเห็นว่าลู่เฉินคนที่เข้ารอบคนแรกได้ยืนบนเวทีอีกครั้ง และยอมรับการท้าทายของปรมาจารย์สิบคนแห่งการเดิมพันบนหิน นับบัดนี้ทั่วประเทศทั่วภูมิภาค มีผู้ชมเก้าในสิบล้วนหวังว่าลู่เฉินสามารถชนะสิบคนนี้มาได้ และทำให้ฝ่ายจัดการแข่งขันต้องหน้าแตก

คนที่ขึ้นมาแข่งกันลู่เฉินคนแรกเป็นชายวัยกลางคนคนหนึ่ง ชื่อว่าหวูจุน เป็นแชมป์แห่งการเดิมพันบนหินของเมืองหยิงฉวน

"ไอ้แกนี้มีสิทธิ์อะไรได้เข้ารอบแปดลำดับแรกวะ ยอมแพ้และออกไปให้พ้นจากเวทีเดี่ยวนี้มันยังทันอยู่นะ ถ้าเดี่ยวแพ้ขึ้นมามันก็หน้าแตกหรือเกินนะเว้ย"หวูจุนขึ้นเวทีแล้ว ก็เริ่มเสียดสีขึ้นมา

"อย่าพูดไร้สาระ ถ้าแกไม่กล้าแข่งกับฉัน ก็ให้คนอื่นขึ้นมาแทน นี่เป็นการแข่งขันเดิมพันบนหิน ไม่ใช่การแข่งขันพูดตอแหล"ลู่เฉินหัวเราะเยาะออกมา

"ไอ้แกนี่ช่างหยิ่งหรือเกิน ฉันจะทำให้แกแพ้อย่างอย่างสุดจิตสุดใจ"หวูุจุนโกรธสุดๆ ตวาดใส่เขาเสร็จ ก็หยิบกินหยาบก้อนหนึ่งขึ้นมาพิจารณา

หลังจากยี่สิบกว่านาทีผ่านไป ถึงจะได้ข้อสรุป

เขาเดาประเภทของหยกไม่ถูก และผิดพลาดไปตั้ง40กว่ากรัม

สำหรับผลนี้ หวูจุนค่อนข้างไม่พอใจ แต่เขารู้สึกว่าลู่เฉินก็ต้องพอๆกับเขาแน่นอน แม้ว่ารอบนี้แพ้ไปแล้ว เขาก็ยังมีโอกาสอยู่

"ถึงแกแล้ว"หวูจุนเร่งเขาให้รีบทำ

ลู่เฉินหัวเราะอย่างเยาะเย้ยออกมา จากนั้นก็หยิบกินหยาบขึ้นมาก้อนหนึ่ง แค่ได้จับในมือสักครู่หนึ่ง ก็บอกข้อสรุปออกมาโดยตรง

หวูจุนค่อนข้างจะโมโห เขาไม่ได้สังเกตถึงการแข่งขันของลู่เฉินในก่อนหน้านี้ ดังนั้นเขารู้สึกว่าการกระทำของลู่เฉินแบบนี้เป็นการดูถูกเขา

เพียงแค่ไม่กี่สิบวินาทีก็ได้ข้อสรุป นี่เป็นการดูหมิ่นเขาไม่ใช่หรือ?

เขาได้ใช้เวลาตั้งยี่สิบนาที ได้ผ่านการพิจารณาอย่างตั้งใจ ถึงจะได้ข้อสรุป

แต่เมื่อเจ้าหน้าที่ผ่าออกมา ประกาศตัวเลขแล้ว เขาถึงรู้ว่าลู่เฉินน่ากลีวขนาดไหน

ประเภทเดาถูกแล้ว ผิดพลาดไปแค่เก้ากรัม ชนะเขาอย่างสบายๆ

สีหน้าของหวูจุนค่อนข้างจะขวยเขิน เขารู้สึกว่าลู่เฉินก็แค่โชคดีไปแค่นั้นเอง

แต่หลังจากผลของรอบที่สองออกมาแล้ว เขาก็อึ้งไปหมด

รอบที่สอง แม้ว่าเขาเดาประเภทได้ถูก แต่ผิดพลาดไปตั้งสามสิบหกกรัม ส่วนลู่เฉินก็เดาประเภทได้ถูก ผิดพลาดไปแค่หกกรัม ซึ่งมันเหลือเชื่อจริงๆ ความแตกต่างของสองคนนี้ ราวกับฟ้ากับดิน

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ รอบที่สอง เขาใช้ไปตั้งครึ่งชั่วโมง ส่วนลู่เฉินแค่ใช้ไปไม่กี่สิบวินาทีเอง

"เหลือแค่เก้าคนแล้ว สู้ๆนะ!"ส่วนหลานหลินที่อยู่ใต้เวที เมื่อเห็นว่าลู่เฉินชนะคู่แข่งได้อย่างสบายๆ ก็กำมือขึ้นมา เป็นกำลังใจให้ลู่เฉิน

ส่วนหวานยาวจูนและหวู่จองหัวกลับปรากฏสีหน้าที่โศกเศร้า

ตั้งแต่คนแข็งคนแรก พวกเขาก็เห็นถึงกลยุทธ์ของฝ่ายจัดกิจกรรม นี่คือจะทำให้ลู่เฉินต้องสูญเสียพลังไปหมด

ถ้าหากการแข่งขันทุกครั้งล้วนต้องใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงถึงจะจบได้ แม้ว่าลู่เฉินใช้แค่หลายสิบวินาทีก็จะจบได้ แต่เมื่อเพิ่มเวลงการผ่าแล้ว อย่างน้อยพรุ่งนี้เช้าการแข่งขันสิบรอบนี้ถึงจะเสร็จสิ้นได้

ใครจะสามารถรอฝรับระยะเวลาการเดิมพันหินที่ยาวนานขนาดนี้ไหวล่ะ?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์