คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 258

บทที่ 258 ปาฏิหาริย์

หลายคนๆได้เห็นถึงความไร้ยางอายของผู้จัดงาน แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญการพนันหินสิบคนจะท้าทายกันอย่างต่อเนื่อง แต่นักพนันหินแต่ละคนก็จะต้องใช้เวลาหนึ่งชั่วโมง แบบนี้ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ

แต่สิ่งเดียวที่ดูได้เรื่องอยู่บ้างก็คือทางผู้จัดงานได้จัดเตรียมเก้าอี้ให้กับลู่เฉินที่หนึ่ง เมื่อผู้ท้าชิงพิจารณาหินอัญมณีกัน เขาสามารถนั่งพักผ่อนบนเก้าอี้และได้จัดเตรียมชา กาแฟให้กับลู่เฉินอีกด้วย

แต่ถึงอย่างนั้น หลังจากที่อยู่มาทั้งคืนแล้ว ลู่เฉินคงไม่สามารถยื้อมันไว้ได้อย่างแน่นอน ต่อให้เขาจะเข้าสู่รอบรองชนะเลิศ แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะกดดันเจิ้งซีเหอได้เลย

แน่นอนว่าผู้ท้าชิงคนต่อไป ต้องสู้กับลู่เฉินทีละคน และผู้ท้าชิงแต่ละคนก็ใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วโมง

และมีเรื่องน่าขยะแขยงที่สุดเกิดขึ้น เพราะเขาปะทะคำพูดกับลู่เฉิน ส่วนลู่เฉินก็ไม่ได้สนใจอะไรเขามากนักและเขาก็กินเวลาเกือบสองชั่วโมง จนกระทั่งพิธีกรเร่งพวกเขาสองครั้ง เขาถึงจะได้ข้อสรุป

เวลานี้ลู่เฉินนั่งลงบนเก้าอี้และหลับตาลงเพื่อพักผ่อน

ถึงแม้ว่าคนเหล่านั้นจะทำเรื่องไร้ยางอายแบบนั้นอยู่เรื่อย แต่เมื่อพวกเขายิ่งยืดเวลายาวขึ้นเท่าไหร ลู่เฉินก็มีเวลาพักนานเท่านั้น

ถ้าเป็นคนธรรมดาละก็ คงหลับไม่ลงแน่ๆ

แต่ลู่เฉินไม่เหมือนกับคนอื่น เขาได้ฝึกฝนเทคนิคการรักษาสุขภาพมาตั้งแต่ยังเด็ก เพียงท่องมนต์เงียบ ๆ ก็สามารถปิดกั้นเสียงรอบข้างได้ และกี่นาทีก็สามารถเข้าสู่การพักผ่อนอย่างแท้จริง

ในช่วงนี้แม้ว่าผู้จัดงานจะเตรียมเครื่องดื่มเพื่อความสดชื่นไว้ให้ทุกคนเยอะมาก แต่บรรดาผู้อาวุโสทุกคนก็ต่างพากันกลับห้องไปพักผ่อนหลังเวลาเที่ยงคืน

ตลอดครึ่งหลังของคืนนี้มี คนหนุ่มสาวน้อยกว่าครึ่งอยู่เป็นสักขีพยานในช่วงเวลาที่ปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้นนี้

หวงยาวจุนและหวู่จองหัวและคนอื่น ๆ หลังตีหนึ่งหน่อยๆก็กลับไปพักผ่อน

แม้แต่ลูกศิษย์ของ หวู่จองหัวบางคนก็กลับไปที่ห้อง

มีเพียงหลานหลิงเท่านั้นที่ยังอยู่

เมื่อเห็นลู่เฉินที่ซึ่งสามารถบดขยี้คู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดายทุกครั้งที่อยู่บนเวที หลานหลิงก็ลุกขึ้นยืนอย่างตื่นเต้นและปรบมือให้กับลู่เฉิน ถึงแม้ว่าจะดึงดูดความสนใจของคนอื่น ๆ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย

ลู่เฉินในตอนนี้ ในสายตาของเธอแล้วเป็นดั่งเจ้าชายผู้มีเสน่ห์และแข็งแกร่ง

“ น่าเสียดายที่เขามีครอบครัวแล้ว…”

“ แต่ยังไงซะ ผู้ชายที่ดีพร้อมอย่างเขา ก็สมควรได้รับความรักที่ดียิ่งกว่านี้”

“ ส่วนหลินอี้จุนเธอไม่คู่ควรกับเขาเลยแม้แต่น้อย ผู้ชายแบบนี้ มีแค่ฉัน หลานหลิง เท่านั้นที่ดีพร้อมทุกอย่าง คู่ควรจะได้ครอบครองเขา

หลานหลิงกำลังจิบกาแฟเบา ๆ และสายตาที่ดูโปรดปรานของคนหนุ่มสาวข้างๆเขา ก็ไม่สามารถเข้าไปนัยตาอันแสนวิเศษของเธอได้เลยและเธอก็ไม่สนใจอีกด้วย

คืนนี้ ในสายตาของเธอมีเพียงร่างกำยำบนเวทีนั้นเท่านั้นที่ทำให้เธอใจเต้นแรงได้

คืนนี้ลู่เฉินจะไม่ได้อยู่คนเดียว

พวกคนรักหินอัญมณีของยวี่โจวทั้งหมด ก็อยู่กับเขาในรายการทีวี

ผู้คนนับไม่ถ้วนที่ไม่เคยนอนดึก แต่เพียงเพื่อที่จะได้เห็นปาฏิหาริย์เกิดขึ้น พวกเขาทั้งหมดออกไปซื้อกระทิงแดง กาแฟ และเครื่องดื่มเพื่อเพิ่มความสดชื่นอื่น ๆ มาลุ้นไปพร้อมๆกับลู่เฉิน

ในที่สุด เวลา 8 โมงเช้าของวันรุ่งขึ้น ลู่เฉินก็ได้เป็นผู้ท้าชิงคนสุดท้าย

ผู้ท้าชิงเก้าคนก่อนหน้านี้ต่างก็ถูกเขาบดขยี้อย่างโหดเหี้ยม เมื่อได้เห็นว่าลู่เฉินเดาหมวดหมู่ได้ทั้งหมดในทุก ๆ รอบ ข้อผิดพลาดในทุก ๆ รอบอยู่ที่ 10 กรัม ทุกคนที่ได้รับชมต่างก็พากันยอมรับในตัวเขาบ้างก็ถึงกับคำนับเขาเลยทีเดียว

คืนนี้ เรียกได้ว่าสร้างแฟน ๆ ให้กับลู่เฉินมาแล้วนับไม่ถ้วน และถ้าหากว่าเขาจะแพ้การต่อสู้ในรอบสุดท้ายก็ไม่มีใครสงสัยในความแข็งแกร่งของเขาอีกต่อไป

ประธานและรองประธานของสมาคมหินธรรมชาติจงไห่ นักพนันหินอันดับหนึ่งเจิ้งซีเหอและคนอื่นๆต่างมองตรงไปที่บันทึกคะแนนของลู่เฉิน ดูสีหน้าของแต่ล่ะคนแล้วดูเป็นเรื่องยากที่จะต้องมองดูมัน

แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกก็เห็นจะเป็นเพราะว่าคืนนี้พลังของลู่เฉินถูกผลาญไปมาก และต่อไปลู่เฉินจะได้พบกับเจิ้งซีเหอยังไงเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจิ้งซีเหออย่างแน่นอน

พวกเขาจ้องไปที่หน้าจอทีวีอย่างไม่กะพริบตารอดูวิธีจบคู่ต่อสู้ และบดขยี้ผู้ท้าชิงในรอบสุดท้ายนี้

และแล้วผู้ท้าชิงคนสุดท้ายก็ขึ้นบนเวที แต่เดิมเขาต้องการต่อสู้กับลู่เฉิน แต่พอเห็นเขาไม่แม้แต่จะมองตัวเอง ลู่เฉินเอาแต่เอนตัวลงบนเก้าอี้และหลับตาเพื่อพักผ่อน

แม้ว่าเขาจะรู้สึกโกรธอยู่บ้าง แต่เขาก็ยังชื่นชมสถิติของลู่เฉิน

ในที่สุดไม่คาดคิดว่าเขาจะยอมแพ้ด้วยตัวเอง โดยแข่งขันต่อ

แม้ว่าผู้จัดงานจะสัญญาว่าจะให้เงินจำนวนหนึ่งกับเขา เพื่อให้เขาใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงเพื่อยืดเวลาให้ลู่เฉินเหนื่อย

แต่เมื่อเห็นว่าผู้ท้าชิงเก้าสิบคนแรกถูกบดขยี้อย่างไร้ความปรานี ในที่สุดเขาก็ไม่อยากทำให้ตัวเองเสียชื่อเสียง จึงเลือกที่จะยอมสละสิทธิ์

สิ่งนี้ทำให้จูป๋อหงและคนอื่น ๆ รู้สึกประหลาดและโกรธบ้างเล็กน้อย

แต่มันไม่สำคัญ ในตอนนี้ในสายตาของพวกเขา ลู่เฉินต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสและการต่อสู้ครั้งสุดท้าย มันก็ไม่เป็นอันตรายแต่อย่างใด

ลู่เฉินลืมตาขึ้นอย่างไม่คาดคิดและมองไปที่ผู้ท้าชิง แต่เขาไม่ได้พูดอะไรมาก

ในเวลานี้พิธีกรยังต้องชื่นชมและประกาศว่าลู่เฉินเข้าสู่รอบรองชนะเลิศอย่างเป็นทางการแล้ว

มีเสียงปรบมือดังกึกก้องจากผู้ชมและผู้คนนับไม่ถ้วนก็ต่างพากันลุกขึ้นปรบมือให้กับลู่เฉิน

การแข่งขันของลู่เฉินเมื่อคืนนี้ ควรค่าให้พวกเขาลุกขึ้นปรบมือให้จริงๆ

หลังจากสิ้น เสียงปรบมื อพิธีกรก็พูดขึ้นอีกครั้ง: "ตอนนี้เรากำลังจะเข้าสู่พิธีการคัดเลือแปดเข้ารอบสี่ ... "

อยู่ดีๆลู่เฉินก็เข้าไปขัดจังหวะพิธีกร เขาหยิบไมโครโฟนจากมือของพิธีกรและพูดขึ้นเสียงดัง: "เจิ้งซีเหอ ถ้าคุณไม่อยากเป็นเต่าจงออกมาสู้กับฉันตัวต่อตัว ไม่จำเป็นที่เราสองคนจะต้องเสียเวลาไปจับฉลาก "