คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 259

บทที่ 259 ปรมาจารย์เจิ้ง แกกล้ามาแข่งกับฉันไหม

คำพูดของลู่เฉินเพิ่งพูดออกมาเสร็จ ก็ก่อให้เกิดความวุ่นวายอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้ไม่มีคนมาว่ากล่าวตำหนิลู่เฉินอีก และขาดการนำจังหวะของพวกมือปืนรับจ้าง ทันใดนั้น ในสถานที่จัดงานก็เงียบมาก

ในทางตรงข้าม หลายๆคนล้วนสนับสนุนการตัดสินใจนี้ของลู่เฉิน กล่าวได้ว่าพวกเขาล้วนนับถือลู่เฉินจากใจจริงๆ

ทุกคนล้วนไม่ใช่คนโง่ รู้เป้าหมายของผู้จัดงานตั้งนานแล้ว

เป็นเพราะว่าหวาดกลัวลู่เฉิน กลัวลู่เฉินจะชนะเจิ้งซีเหอ

ดังนั้นพวกเขาจึงต้องคิดแผนที่เลวเช่นนี้ขึ้นมา

"ปรมาจารย์เจิ้ง ออกมาแข่งหน่อย!"

หลายๆคนต่างตะโกนออกมา ในตอนนี้เห็นได้ชัดว่าร่างกายที่กำยำของลู่เฉินได้ปกปิดชื่อเสียงในอดีตของเจิ้งซีเหอลงไปแล้ว

"ปรมาจารย์เจิ้ง ออกมาท้าชิงเถอะ!"

จากนั้นคนทั้งหมดที่อยู่กับลู่เฉินตลอดคืน และได้ได้เห็นความปาฏิหาริย์นั้น ก็ต่างตะโกนขึ้นมา

ลู่เฉินมีความมั่นใจขนาดนี้ พวกเขาก็มีความมั่นใจต่อลู่เฉินด้วย

เรื่องนี้ทุกคนล้วนเห็นด้วยกับตา เป็นผู้จัดงานไม่ยุติธรรมมาก่อน จะมาโทษว่าคนอื่นไปอยู่พรรคเดียวกันกับลู่เฉินไม่ได้นะ

ส่วนตอนนี้เจิ้งซีเหอที่พักผ่อนอยู่ในห้องพอได้เห็นถึงสถานการณ์ในหน้าจอทีวี สีหน้าก็โกรธจนเปลี่ยนเป็นสีตับหมู

ไม่ว่าเป็นการท้าทายของลู่เฉิน หรือเป็นปฏิกิริยาของคนทั้งห้องโถง ล้วนทำให้เขาโมโหจนสุดๆ

เขาเป็นปรมาจารย์เจิ้งที่ชื่อเสียงใหญ่โตมโหฬาร คนพวกนี้ไม่เคยไม่เคารพต่อเขาเช่นนี้มาก่อนเลย

ตอนนี้ประธานหยางมู่และรองประธานจูโปหงก็ล้วนโมโหขึ้นมาสุดๆ

การท้าทายที่ไม่เกรงใจของลู่เฉิน ไม่ได้ไว้หน้าเจิ้งซีเหอเลย และก็ไม่ได้ไว้หน้าพวกเขาผู้จัดกิจกรรมด้วย

"ยังไง เจิ้งซีเหอ ปรมาจารย์เจิ้ง หรือว่าพวกแกยังจะปรับเปลี่ยนกฏเกณฑ์อีก จะไปหาไอ้ขยะอีกสิบคนมาเพื่อให้ฉันสูญเสียพลัง จนกระทั่งฉันเหนื่อยจนสลบไป แกถึงกล้าออกมาแข่งกับฉันหรือ?"เมื่อลู่เฉินเห็นว่าไม่มีการตอบรับใดๆ เลยหยิบไมโครโฟนขึ้นมาตะโกนอย่างเสียงดังอีกที

"ปรมาจารย์เจิ้ง แกอยู่ลำดับที่สามของประเทศไม่ใช่หรือ?ปรมาจารย์ลู่ของเราได้แข่งไปแล้วทั้งคืน แกยังไม่กล้าออกมาแข่งอีกเหรอ?นี่ก็คือคนที่เรียกว่าลำดับที่สามของประเทศ?"หลานหลินก็ตะโกนออกมา

"ปรมาจารย์เจิ้ง คุณไม่กล้าออกมาสู้เหรอ?"

"ปรมาจารย์เจิ้ง คุณเป็นตั้งลำดับที่สามของประเทศนะ ยังไม่กล้ามาแข่งกับปรมาจารย์ลู่ที่ไม่มีชื่อเสียงมาก่อนเลยเหรอ?"

"ปรมาจารย์เจิ้ง คุณกลัวแล้วหรือไง?"

"ปรมาจารย์เจิ้ง คุณออกมาให้คำตอบหน่อยสิ ตกลงกล้า?"

"ปรมาจารย์เจิ้ง คุณจะเป็นเต่าหดตัวอยู่ในกระดองเชียวเหรอ จะทำลายชื่อเสียงของตัวเองไปหมดใช่ไหม?"

คนทั้งห้องโถงล้วนตะโกนอยู่ สถานการณ์ควบคุมไม่ได้แล้ว ล้วนเป็นเสียงที่ประชดเจิ้งซีเหอ

พู!

เจิ้งซีเหอโกรธจนพ่นเลือดออกมา วันนี้ถือได้ว่าเสียหน้าไปหมดแล้ว

"ฉันจะไปแข่งกับไอ้เจ้านี่ ฉันจะชนะเขา!"

เจิ้งซีเหอพูดอย่างจริงจัง

"ซีเหอ ไอ้เจ้านั่นดูแล้วยังสดชื่นอยู่นะ คุณต้องครุ่นคิดให้ดี"จูโปหงขมวดคิ้วและพูด

"นอกจากว่าเขาไม่ใช่คน ไม่นั้นเป็นไปไม่ได้ที่แข่งไปตั้งคืนนี้แล้วยังมีพลังมาชนะฉันได้"เจิ้งซีเหอพูด

"ใช่ ไอ้เจ้านั่นก็คือแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ที่จริงแล้วคืออยากให้คุณไม่กล้าไปแข่งกับเขา ภายนอกของเขาดูเข็มแข็ง แต่ตามจริงไม่มีพลังมาแข่งกับคุณหรอก ไม่ต้องไปกลัวเขาเลย"หยางมู่พูดอย่างมั่นใจ

"ใช่ ฉันก็คิดเหมือนกัน เวลานี้ไอ้เจ้านี่ไม่คิดวิธีไปพักผ่อนให้ดี กลับมาท้าทายฉัน แกล้งทำเป็นแบบว่ายังมีสติและพลังอยู่ เขานึกว่าฉันไม่กล้าแข่งกับเขาเหรอ นั้นฉันก็จะทำสิ่งที่ตรงข้ามกับที่เขาคิดไว้ ให้เซอร์ไพรส์แก่เขา"

เจิ้งซีเหอก็พูดอย่างมั่นใจ

"โอเค นั้นก็ไปเอาชนะเขาให้ได้ ไปยับยั้งความหยิ่งผยองของเขา"หยางมู่พยักหน้า ตอนนี้นอกจากว่าเจิ้งซีเหอจะสามารถเอาชนะลู่เฉินได้ ไม่นั้นชื่อเสียงของสมาคมหินธรรมชาติจงไห่ก็จะเสียหายเน่าเหม็นไปหมดเพราะเรื่องนี้นั่นแหละ

ในทางตรงของ ถ้าหากพวกเราใช้กลอุบายที่ไร้ยางอายเช่นนี้แล้ว เจิ้งซีเหอยังชนะลู่เฉินไม่ได้อีก นั้นก็จะขายหน้าไปหมดอย่างสิ้นเชิง

ดังนั้นเรื่องนี้ แม้ว่าพวกเขาจะบังคับลู่เฉินไปสู่ทางตันแต่ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็ได้เข้าสู่ทางตันด้วย

ในที่สุด ท่ามกลางของเสีนงการประชดของผู้ชมหลายร้อยคน เจิ้งซีเหอก็ได้ค่อยๆเดินขึ้นไปบนเวที

สีหน้าของเขาแย่มาก จนกระทั่งถึงขั้นซีดขาว สายตาที่มองมาที่ลู่เฉินเต็มไปด้วยความโกรธแค้นอันลึกซึ้ง

"ฉันนึกว่าแกจะเป็นเต่าหดตัวอยู่ในกระดองตลอดชีวิตเลย"ลู่เฉินมอวไปที่เจิ้งซีเหอ และประชดในทางอ้อม

สำหรับเรื่องที่ผู้จัดงานปรับเปลี่ยนกฏเกณฑ์ ลู่เฉินถือเป็นเหยื่อที่ได้รับผลกระทบมากที่สุด แม้ว่าเขาชนะได้อย่างสบายๆ แต่ในใจก็เต็มไปด้วยความโกรธเช่นกัน

นี่เป็นการลบหลู่ดูหมิ่นเขา!

ส่วนตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เขาจะทำกลับแล้ว

สมาคมหินธรรมชาติจงไห่ไม่อยากให้เขาเผชิญหน้ากับเจิ้งซีเหอ กลัวว่าเขาจะชนะเจิ้งซีเหอใช่ไหม?

นั้นเขาก็แข่งกับเจิ้งซีเหอโดยตรง ให้เขาไม่สามารถเข้าลำดับสี่ได้

เขาจะบอกกับสมาคมหินธรรมชาติจงไห่ บอกว่าทุกคนว่า เมื่อเผชิญกับความสามารถอย่างแท้จริง เล่ห์เหลี่ยมทั้งหมดล้วนไร้ประโยชน์หรอก

"ไอ้แกนี่หยิ่งหรือเกิน แกต้องรู้ว่าที่นี่เป็นเมืองจงไห่ เป็นที่อยู่ของฉัน ที่นี่ไม่ใช่เมืองยวี่โจว"เจิ้งซีเหอโกรธจนตัวสั่นขึ้นมา และพูดคุกคามเขาด้วยเสียงที่เย็นชา

"ยังไง แกกลัวจะแพ้ฉัน ก็เลยคิดจะคุกคามฉันเหรอ?ลู่เฉินพูดประชดเขา

"เอ๊ะ นี่ก็คือศีลธรรมของคนเมืองจงไห่เหรอ?"

"ปรมาจารย์เจิ้ง คุณกลัวแล้วหรือครับ?"

ผู้คนที่อยู่ใต้เวทีก็ต่างโห่ร้องขึ้นมา นับบัดนี้ ปรมาจารย์เจิ้งคนนี้ไร้ยางอางหรือเกิน ลู่เฉินถือเป็นปรมาจารย์เจิ้งที่แท้จริงทางด้านเดิมพันหินในใจของพวกเขา

"อย่าพูดไร้สาระเลย แกอยากจะแข่งกับฉันไม่ใช่เหรอ เริ่มเถอะ"เจิ้งซีเหอได้ฟังคำโห่ร้องของผู้คน หน้าก็เริ่มแย่ขึ้นมาอีกครั้ง พวกเขาคาดไม่ถึงว่าจะเป็นผลแบบนี้

"แกแก่แล้ว แกมาก่อนเลย"ลู่เฉินหัวเราะอย่างเยาะเย้ยออกมา จากนั้นเอื้อมมือออกมาทำท่าเชิญใส่เจิ้งซีเหอ

"เฮ่อ"

เจิ้งซีเหอหัวเราะอย่างเย็นชาออกมาเสียงหนึ่ง จากนั้นก็หยิบหินหยาบก้อนนี้ขึ้นมา

เขาจะไม่เกรงใจลู่เฉินอยู่แล้ว เพราะตอนนี้เขาอยากจะรีบเอาชนะลู่เฉินให้ได้ จะได้ชะล้างความอัปยศในอดีต

เมื่อเห็นว่าเจิ้งซีเหอบนเวทีได้เริ่มลงมือแล้ว ภายในสถานที่นี้ล้วนเงียบสงบลงมา

แม้ว่าพวกเขาค่อนข้างจะดูถูกการกระทำของเจิ้งซีเหอและสมาคมหินธรรมชาติจงไห่ แต่ก็จะไม่ทำเสียงรบกวนสติของเจิ้งซีเหออยู่แล้ว

"ปรมาจารย์หวาน ลู่เฉินเขายังสามารถชนะเจิ่งซีเหอได้หรือเปล่า เพราะยังไงเขาก็ได้แข่งติดต่อกันมาทั้งคืนแล้ว"หลานหลินถามอย่างเป็นห่วง

หวานยาวจุนส่ายหน้า ถ้าพูดตามตรงนะ แม้ว่าครั้งก่อนในเมืองยวี่โจวลู่เฉินได้ชนะเจิ้งซีเหอ แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกับครั้งก่อน ตอนนี้ลู่เฉินต้องเหนื่อยล้าแน่นอน ถ้าจะชนะเจิ้งซีเหอซึ่งเป็นอันดับสามของประเทศ มันเป็นเรื่องที่ยากมาก

"เสี่ยวลาว คุณว่าลู่เฉินมีโอกาสกี่เปอร์เซ็นต์ที่จะสามารถชนะเจิ้งซีเหอ"

ในห้องพักของเสี่ยวจื่อหยวน ชายวัยกลางคนมองไปที่จอทีวีแล้วถาม

เสี่ยวจื่อหยวนส่ายหัว ตอนนี้เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลู่เฉินได้สดชื่นอยู่อย่างที่ได้เห็นในภายนอกหรือเปล่า ดังนั้นเขาก็ไม่อาจพิจารณาได้

ถ้าตอนนี้ลู่เฉินเหนื่อยล้ามากแล้ว นั้นก็จะไม่สามารถชนะเจิ้งซีเหอได้ ในตรงตรงข้าม เจิ้งซีเหอก็ต้องแพ้

ตอนนี้ผู้ชมทั้งหมดในสถานที่จัดงาน คนทั้งเมืองยวี่โจว และผู้ชมทั่วประเทศล้วนกำลังติดตามการแข่งขันที่มหัศจรรย์ครั้งนี้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์