คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 293

บทที่ 293 ไปประเทศเมียนม่าร์

หนังสือการวางแผนของเสี่ยวจี้ค่อนข้างจะไม่ได้เรื่อง ถ้าพูดยังไงดีล่ะ ลู่เฉินไม่ได้เห็นถึงความทะเยอทะยานของเสี่ยวจี้จากหนังสือการวางแผนเล่มนี้

แต่เขาก็เข้าใจความในใจของเสี่ยวจี้ ตอนที่เขาเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองเขาก็ขี้ขลาดตาขาวแบบนี้แหละ

"หนังสือการวางแผนเล่มนี้ของคุณ คุณแค่คิดจะให้ฉันลงทุนสิบล้านใช่ไหม คุณกลับไปก่อน ฉันจะให้เหนียวด้าซานโอนให้คุณทันที"เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเสี่ยวจี้ทั้งสามคนเต็มไปด้วยความผิดหวัง ลู่เฉินเลยพูดขึ้นมาโดยตรง

การลงทุนแค่สิบล้าน เขาไม่มีความสนใจด้วยซ้ำ พอดีว่าเหนียวด้าซานอยู่ในเมืองฉีเจียง ก็ให้เหนียวด้าซานดูแลพวกเขาสักหน่อยก็ได้

"จริงหรือคะ ดีมากเลยค่ะ ขอบคุณพี่เขยเป็นอย่างยิ่งนะคะ"หวังว่านพูดอย่างตื่นเต้น

"ขอบคุณพี่เขยเป็นอย่างยิ่งครับ"เสี่ยวจี้ก็กล่าวคำขอบคุณกับลู่เฉินอย่างเคารพ

ลู่เฉินไม่ได้พูดอะไร แต่ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรไปให้เหนียวด้าซานโดยตรง

"คุณชายใหญ่ครับ"หลังจากรับสายแล้ว เสียงที่เคารพของเหนียวด้าซานก็ส่งมาจากโทรศัพท์

โทรศัพท์ของลู่เฉินยังไม่ได้เปลี่ยน อาจจะเป็นเพราะว่าเวลาการใช้งานนานเกินไป แม้ว่าไม่ได้เปิดแฮนด์ฟรี แต่เสียงก็ค่อนข้างจะดัง เสี่ยวจี้ทั้งสามคนเลยได้ยินคำพูดของเหนียวด้าซาน

คุณชายใหญ่!

เหนียวด้าซานเป็นตั้งผู้ร่ำรวยที่สุดในเมืองฉีเจียงนะ แต่เขาได้เรียกพี่เขยว่าคุณชายใหญ่?

ตกลงพวกเขาเป็นอะไรกัน?หรือว่าพี่เขยเป็นคุณชายในตระกูลใหญ่จริงหรือ?

น่าจะใช่แล้ว ไม่นั้นเขาจะมีเงินมากขนาดนั้นมาสร้างเทคโนโลยีอี้ฉีขึ้นมาได้ยังไงล่ะ

นับบัดนี้สายตาที่หวังว่านแบะเสี่ยวจี้มองไปทางลู่เฉินก็ไดเกิดการเปลี่ยนแปลงด้วย

"ด้าซาน น้องสาวฝั่งภรรยาของฉันจะเปิดบริษัท ขาดเงินทุนหน่อยนึง คุณช่วยดูและวกเขาหน่อย ฉันให้พวกเขาเองหนังสือการวางแผนไปหาคุณ"ลู่เฉินพูด

"โอเค ฉันจะไม่ทำให้คุณชายใหญ่ผิดหวังแน่นอนครับ"เหนียวด้าซานพูดอย่างแน่วแน่

"โอเค นั้นก็เพียงเท่านี้ก่อนละกัน พอถึงเวลาพวกเขาจะโทรหาคุณเอง"ลู่เฉินพูดเสร็จก็วางสายโทรศัพท์ จากนั้นเอาเบอร์ของเหนียวด้าซานให้เสี่ยวจี้

"ขอบคุณพี่เขยอย่างยิ่งครับ"หลังจากเสี่ยวจี้จำเบอร์เสร็จ ก็กล่าวคำขอบคุณอย่างเคารพอีกครั้ง

"ไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้ พวกคุณนั่งก่อนเถอะ ฉันมีธุระต้องออกไปจัดการก่อน"ลู่เฉินพูดเสร็จก็เดินออกไปข้างนอก เขาได้นัดกับตู้เฟย เดี๋ยวยังต้องเจอกันอีก

ยังไงวังเสวี่ยก็อยู่บ้านด้วย ตามจริงเขารู้สึกว่าเขาอยู่บ้าน วังไกสามคนยังค่อนข้างจะไม่สบายใจมากกว่า

ลู่เฉินไปหาตู้เฟย แน่นอนคือไปปรึกษาเรื่องการนำเข้าหินหยาบจากประเทศเมียนม่าร์

"ผลการตรวจสอบเป็นยังไง?"ลู่เฉินถามตู้เฟย เขาให้ตู้เฟยไปค้นหาบริษัทช่องทางหินหยาบของฝั่งเมียนม่าร์

"ในพื้นที่ปกครองตนเองโกก้างของรัฐฉาน มีกองทัพโจรในท้องถิ่นกองทัพหนึ่ง ฉันสงสัยว่าพวกเขาได้กลายตัวมาจากผู้ค้ายาเสพติดรายใหญ่ในพื้นที่สามเหลี่ยมทองคำของอดีต"ตู้เฟยพูด

"คุณได้ติดต่อกับพวกเขาหรือยัง?"ลู่เฉินถาม เขาจำได้ว่าในหนังสือสัญญามีเบอร์ติดต่ออยู่

"ยัง ฉันพูดภาษาเมียนมาร์ไม่เป็น"ตู้เฟยส่ายหัวพูด

"ไม่ต้อง ฉันจำได้ว่าพื้นที่ตรงโกก้าง ส่วนใหญ่จะพูดภาษาจีน เงินที่ใช้ก็เป็นเงินจีนด้วย ใช้ตามประวัติศาสตร์ของเรา นามสกุลที่มากที่สุดคือหลิว คุณลองโทรไปดูสิ"ลู่เฉินดูด

"แม่ง ฉันยังไม่รู้เลย โอเค ฉันจะโทรไปเดี่ยวนี้เลย"ตู้เฟยรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย หันไปหยิบหนังสือสัญญาออกมา

เขาโทรไปตามเบอร์ที่อยู่ในหนังสือสัญญา ฝั่งนู้นพูดภาษาจีนจริงด้วย จากนั้นเขาต้องระบุความต้องการของเขา ไม่นานก็ทำการตอกลงกันได้อย่างรวดเร็ว

"ให้พวกเราไปพรุ่งนี้ จะคุยกันต่อหน้า"หลังจากวางสายเสร็จ ตู้เฟยก็พูดขึ้นมา