คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 295

บทที่ 295 นักพนัน

"งั้นถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ทำได้แค่เดา" ตู้เฟยยิ้ม

เขามองไม่เห็นนักมวย และพูดตามความเป็นจริง และเขาก็ไม่รู้ว่าใครแข็งแกร่งกว่า

แต่สิ่งนี้ก็น่าตื่นเต้นเช่นกัน นั่นคือการแข่งขันชกมวยจะง่ายกว่าต่อสู้กับหมัดปลอม

ตัวอย่างเช่นมีการชนะมากเกินไปโดยการซื้อด้านสีแดง แม้ว่าฝ่ายสีแดงจะแข็งแกร่งกว่าฝ่ายดำ แต่ก็ต้องบังคับให้ฝ่ายแดงแพ้

การแข่งขันชกมวยใต้ดินประเภทนี้เว้นแต่จะเป็นการต่อสู้แบบเอาชีวิตรอด แพ้ก็คือตายถึ

มีอีกสถานการณ์หนึ่ง นั่นคือทั้งสองฝ่ายเดิมพันมากเกินไปและฝ่ายหนึ่งซื้อชีวิตของนักมวยโดยตรงหรือข่มขู่นักมวยแม้ว่าเขาจะเสียชีวิตเขาก็ต้องแพ้

แน่นอนว่าสถานการณ์แบบนี้มีไม่มากก็น่าจะน้อยมาก

โดยทั่วไปการพนันชกมวยจะมีขนาดเล็ก ถ้าเล่นใหญ่ก็จะอยู่ในระดับเจ้านาย

"อือ ก็ลองเสี่ยงดูสิ” ลู่เฉินยิ้มด้วย

ตู้เฟยคิดสักพักและพูดกับคนสวย: "หนึ่งล้านซื้อด้านสีแดงชนะ"

เขาสามารถซื้อสีแดงหรือสีดำเพื่อชนะเท่านั้น สำหรับจำนวนหมัดที่จะซื้อเพื่อเอาชนะคู่ต่อสู้นั้นก็เหมือนกับการซื้อลอตเตอรีจริงๆ

"ฉันกล้าพูเลย รอบนี้คุณแพ้แน่ฉัน” ลู่เฉินยิ้ม

"พูดแบบนั้นได้ไง?" ตู้เฟยเลิกคิ้วขึ้นไม่เชื่อว่าลู่เฉินจะเดาได้

"ฉันลองดูอัตราการเดิมพันนอกเวทีไม่สูงนักโดยทั่วไปคือ 10,000 ถึง 20,000 และโดยทั่วไปจะมีไม่เกิน 50,000 ส่วนชั้นสอง โดยปกติจะอยู่ที่ 100,000 มีคนจำนวนมากขึ้นที่ซื้อฝ่ายสีแดงชนะ "ลู่เฉินพูดแล้วยิ้ม

ตู้เฟยยังยิ้มและพูดว่า "ฉันแค่อยากดูว่าพวกเขาซื้อขายกันหรือเปล่า"

แน่นอนว่าเขารู้สถานการณ์นี้เช่นกันเหตุผลที่เขาลดลงหนึ่งล้านในครั้งเดียวคือการดูว่าโรงยิมมวยใต้ดินนี้เป็นกิจวัตรเดียวกันหรือไม่

เมื่อคนสวยฟังบทสนทนาระหว่างพวกเขาทั้งสองคน แสดงให้เห็นถึงความประหลาดใจในสายตาของเธอ แต่เธอไม่คาดคิดว่าทั้งสองคนจะเป็นเจ้านายด้วย

สิบนาทีผ่านไปอย่างรวดเร็วนักสู้ทั้งสองก็ขึ้นเวที

ลู่เฉินและตู้เฟยมองไปที่นักมวยจากนั้นทั้งคู่ก็พยักหน้า

"ฝ่ายสีแดงต้องแข็งแกร่งกว่า" ตู้เฟยพูด

"อือ ถ้าไม่โกง ด้านแดงก็สามารถเอาชนะด้านดำได้ภายในสิบกระบวนท่าเลย” ลู่เฉินพยักหน้า

คนสวยประหลาดใจเล็กน้อย ในฐานะพนักงานที่นี่เธอรู้ถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของนักสู้ทั้งสองนี้ ฝ่ายแดงเอาชนะฝ่ายดำได้ภายในสิบท่าจริงๆ

เธอจ้องมองไปที่ลู่เฉินด้วยความงุนงงพร้อมกับดวงตาคู่สวยที่ฉายแววสดใส

อย่างไรก็ตามความคืบหน้าของเกมไม่ดีเท่าการวิเคราะห์ของทั้งสอง ทีมสีแดงไม่เพียง แต่ล้มเหลวในการเอาชนะทีมสีดำภายในสิบกระบวนท่า แต่หลังจากสิบกระบวนท่าพวกเขาก็เริ่มสร้างสถานการณ์ที่จะแพ้

หลังจากนั้นสามสิบกระบวนท่าเขา ก็ถูกฝ่ายดำมองออก

บรรดาผู้ที่คอยเชียร์ฝ่ายแดงต่างก็โกรธและด่าว่าฝ่ายแดงทีละคน และบางคนถึงกับด่าฝ่ายแดงด้วยว่าต่อยไม่เป็น

และบรรดาผู้ที่ซื้อสีดำ เริ่มรู้สึกถึงชัยชนะ เริ่มร้องเพลงและเต้นรำอย่างตื่นเต้น

ลู่เฉินและตู้เฟยยิ้มและทันใดนั้นพวกเขาก็รู้สึกว่าไม่ได้มีความหมายมากนัก