คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 304

สรุปบท บทที่ 304 หลานหลิงต้องการลักพาตัวหลินอี้จุน: คุณพ่อสายเปย์

สรุปตอน บทที่ 304 หลานหลิงต้องการลักพาตัวหลินอี้จุน – จากเรื่อง คุณพ่อสายเปย์ โดย ลู่ลู่

ตอน บทที่ 304 หลานหลิงต้องการลักพาตัวหลินอี้จุน ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง คุณพ่อสายเปย์ โดยนักเขียน ลู่ลู่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

บทที่ 304 หลานหลิงต้องการลักพาตัวหลินอี้จุน

เปรี๊ยะ!

หลานจัวตบหน้าหลานหลิง และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “ฉันให้เวลาเธอกี่วันแล้ว เรื่องเล็กๆแค่นี้เธอยังจัดการไม่ได้ ครั้งนี้เป็นโอกาสครั้งสุดท้าย ถ้ายังจัดการไม่ได้ เธอและพ่อของเธอคงต้องแขวนคอตายแล้วล่ะ

หลานจัวเป็นคนที่แข็งแกร่งในตระกูลหลาน พวกเขาชื่นชอบเทคโนโลยีอี้ฉีของลู่เฉิน ปล่อยให้หลานหลิงจัดการกับลู่เฉิน คิดไม่ถึงว่านานขนาดนี้แล้ว หลานหลิงยังไม่ชนะลู่เฉิน นี่ทำให้หลานจัวต้องมายวี่โจวด้วยตัวเอง

ในสายตาของหลานจัว ที่ราบภาคกลางตระกูลหลานไม่เพียงแต่เป็นม้าเท้าหน้าของตระกูลพวกเขา แต่เป็นเพียงเป้าปืนใหญ่ของพวกเขาเท่านั้น

ตระกูลหลานในที่ราบภาคกลางไม่ใช่ตระกูลหลานที่แท้จริง เป็นเพียงตระกูลที่ถูกแบ่งขึ้นจากตระกูลหลานในตอนนั้น

แต่ตระกูลหลานที่หลานจัวอยู่ ก็เป็นสายเลือดโดยตรงของตระกูลหลานเช่นกัน

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่หลานหลิงไม่กล้าต่อต้าน

แน่นอน เหตุผลที่ใหญ่ที่สุดก็คือ

ตระกูลหลานมีอำนาจมาก และไม่ใช่ว่าตระกูลหลานที่เป็นฆราวาสของพวกเขาจะสามารถต่อต้านได้

"ใช่ ครั้งนี้จะไม่ทำให้ลุงจัวผิดหวัง!” หลานหลิงตอบด้วยน้ำเสียงทุ้ม

"ฉันให้เวลาเธอสามวัน ถ้าสามวันนี้ยังจัดการไม่ได้เธอต้องมาพบฉันด้วยตัวเองแล้วล่ะ”หลานจัวกล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

"ได้!”หลานหลิงพยักหน้าอย่างเคารพ

หลานจัวไม่เพียงแต่เป็นสายเลือดโดยตรงของตระกูลหลานเท่านั้น แต่ยังเป็นทายาทที่มีอำนาจของตระกูลหลานในอนาคต หลานหลิงไม่กล้าที่จะปล่อยเนื้อปล่อยตัวต่อหน้าเขา

หลานจัวส่งเสียงอย่างเย็นชา เขาออกจากบ้านพักของหลานหลิงพร้อมกับคนคุ้มกันสองสามคน

ในเวลานี้พวกคนรับใช้ของหลานหลิงค่อยกล้าหายใจขึ้นมาหน่อย

อำนาจของหลานจัวแข็งแกร่งเกินไป พวกเขากดดันจนหายใจไม่ออก

"คุณหนู ผมพูดกับคุณตั้งนานมาแล้ว ว่าตระกูลหลานต้องการเทคโนโลยีอี้ฉี ครั้งนี้อาจารย์หลานมายวี่โจวด้วยตัวเองเพื่อแสดงทัศนคติของพวกเขา”หลานจิงกล่าวหลังจากถอนหายใจ

หลานหลิงพยักหน้าแล้วถาม “ลุงจิง ทำไมพวกเขาถึงต้องการเทคโนโลยีอี้ฉี?พูดตามเหตุผล ด้วยความแข็งแกร่งและความมั่งคั่งของตระกูลหลาน เป็นไปไม่ได้ที่จะมาเสี่ยงขนาดนี้กับเทคโนโลยีอี้ฉีมูลค่าหลายหมื่นล้านใช่ไหม?

หลานหลิงมักจะสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ตลอด แต่เธอไม่กล้าที่จะถามพ่อของเธอ นับประสาอะไรกับไปถามหลานจัว เธอจึงจำเป็นต้องระงับความอยากรู้อยากเห็นของเธอไว้

หลานจิงมองไปที่คนรับใช้คนอื่นๆในห้องและพูดกับพวกเขาว่า “พวกเธอลงไปก่อนไป”

"ค่ะ/ครับ”ทุกคนพยักหน้า และออกจากห้องไป

หลังจากที่รอทุกคนออกจากห้องหมดแล้ว หลานจิงถึงกล่าวขึ้น “กล่าวกันว่าตระกูลหลานนั้นมีลูกปัดวิเศษ พวกเขาศึกษามาแล้วหลายปีแต่พวกเขาไม่ได้ค้นคว้าอะไรเลย ด้วยเหตุนี้พวกเขาถึงนึกถึงวิทยาศาสตร์และจับนักวิทยาสาสตร์สิบกว่าคนไปค้นคว้าวิจัย”

ว่ากันว่าเป็นเทคโนโลยีชนิดหนึ่งที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน ต้องมีอุทยานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแท้ๆถึงจะวิจัยได้อย่างสมบูรณ์ แต่หากมีการสร้างอุทยานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแล้วล่ะก็ จะต้องดึงดูดความสนใจของตระกูลอื่นๆเป็นแน่ หากเราร่วมมือกับอุทยานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ตระกูลหลานก็จะไม่สบายใจ

"คุณหนู หากลู่เฉินจะร่วมมือกับเราล่ะก็ เราจะไม่ทำร้ายเขาอีก คุณถึงจะมีโอกาสเข้าใกล้เขาหากเขาไม่มีเทคโนโลยีอี้ฉี” หลานจิงเกลี้ยกล่อมอีกครั้ง

หลานหลิงกัดฟัน และในที่สุดก็พยักหน้า “ก็เป็นเหมือนครั้งที่แล้ว ทำร้ายเขาไม่ได้”

หลานหลิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกและกล่าวว่า “จากการตรวจสอบของเรา มีบอดี้การ์ดแปดคนอยู่รอบๆภรรยาของลู่เฉิน และพวกเขาเป็นทหารรับจ้างทั้งหมด พวกเขามีปืนและมีพละกำลังเป็นอย่างมาก การลักพาตัวหลินอี้จุนคงจะเป็นเรื่องยากแล้วล่ะ ลูกสาวของเขาฉีฉีมอดี้การ์ดเพียงคนเดียว โอกาสที่จะประสบความสำเร็จมีมากกว่าอยากเห็นได้ชัด”

หลานหลิงขมวดคิ้วและพูดว่า“ ลุงหลานทำไมคุณไม่คิดว่าทำไมลู่เฉินถึงกล้าให้คนมาปกป้องลูกสาวของเขาแค่คนเดียวล่ะ?”

หลานจิงครุ่นคิดสักพักและถามว่า "คุณหนูหมายความว่าบอดี้การ์ดที่ปกป้องลูกสาวของเขาแข็งแกร่งกว่าแปดคนที่ปกป้องหลินอี้จุนอีกหรือ?"

หลานหลิงพยักหน้าและพูดว่า “ครั้งที่แล้วลูกสาวของเขาเคยถูกลักพาตัวไปครั้งหนึ่งแล้ว ฉันเชื่อว่าลู่เฉินจะต้องเพิ่มความสามารถในการป้องกันขึ้นแน่นอน และไม่ปล่อยให้ใครมาลักพาตัวคนในครอบครัวของเขาอีกเป็นครั้งที่สอง ดังนั้น ฉันคิดว่าบอดี้การ์ดที่ปกป้องลู่ฉีฉีคนนั้น คงจะเก่งกาจพอตัว”

แม้ว่าหลานหลิงจะพูดแบบนั้น แต่ในใจของเธอไม่ได้คิดเช่นนั้น

เขารู้ว่าคนที่ปกป้องฉีฉีคือเสี่ยวจิง ครั้งที่แล้วคนของโจวซุนเฟยต่อยเสี่ยวจิงจนได้รับบาดเจ็บและเขายังรู้วิธีที่จะเอาตัวฉีฉีออกมาจากเขาได้

ที่เธออยากให้หลานจิงลักพาตัวหลินอี้จุน เป็นเพียงความเห็นแก่ตัวของเธอเพียงแค่นั้น

หลานจิงครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและรู้สึกว่าความคิดของหลานหลิงนั้นสมเหตุสมผล เขาพยักหน้าและพูดว่า “โอเค ฉันจะจัดการลักพาตัวหลินอี้จุน อย่างช้าที่สุดพรุ่งนี้ฉันจะลักพาตัวหลินอี้จุนมา”

หลานจิงพูดเสร็จก็ออกไปเลย หลานหลิงเดินไปที่ข้างหน้าต่างและมองวิวด้านนอกหน้าต่าง ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์