บทที่ 315 ตระกูลลึกลับต่างมาที่เมืองยวี่โจว
"คุณท่านครับ พิสูจน์ได้แล้วครับ คุณชายถูกฆ่าโดยลู่เฉินจริงๆครับ"
หลังจากจั่วชิงเฉิงไปที่เมียนมาร์แล้วก็หายตัวไป ตระกูลจั่วดำเนินการสอบสวนอย่างเร่งด่วน วันนี้กว่าจะได้ข้อมูลมา พ่อบ้านเลยโทรไปรายงานกับจั่วเจียเหลียงในเวลาแรก
"ไอ้เหี้ยนี่กล้าทำได้ยังไง!"มือของจั่วเจียเหลียงกำไว้อย่างแน่น ในสายตาเต็มไปด้วยฆาตกรรม
"คุณท่านครับ ไอ้ลู่เฉินยังได้ฆ่ามังกรดำซึ่งเป็นขุนพลกองทัพของเมืองโกก้างแห่งประเทศเมียนมาร์ และได้ควบคุมกองทัพมังกรดำแทน เมื่อวานยังได้ปราบปรามกองทัพที่ใหญ่กว่านี้อีก ได้ข่าวว่าตอนนี้ในมือของเขามีทหารอยู่หกพันราย เขาได้กลายเป็นขุนพลของกองทัพอย่างแท้จริงแล้วครับ"พ่อบ้านพูดขึ้นมาต่อ
"อะไรนะ?"จั่วเจียเหลียงลุกขึ้นมาทันที ตกใจยิ่งกว่าเมื่อกี้ที่ได้ยินลูกชายของเขาถูกลู่เฉินฆ่าอีก
ตกลงลู่เฉินเป็นคนอะไร?ทำไมถึงมีความสามารถที่น่ากลัวขนาดนี้?
กองทัพมังกรดำมีทหารอยู่ตั้งสองพันกว่าคนนะ เขาจะสามารถควบคุมทหารเยอะขนาดนั้นได้ยังไงล่ะ?
"คุณท่านครับ พวกเขายังตรวจพบว่าก่อนหน้านี้ฝ่ายทหารได้แอบส่งอาวุธชุดหนึ่งไปที่โกก้าง และเนื่องจากไม่ได้ประกาศออก ดังนั้นคนในเมียนมาร์ยังไม่มีคนทราบเรื่องนี้ พวกเราเดาว่าน่าจะมีคนใหญ่คนโตที่เมืองหลวงสนับสนุนลู่เฉิน ดังนั้นเขาถึงสามารถเติบโตในโกก้างได้อย่างรวดเร็ว"พ่อบ้านพูดต่อ
สีหน้าของจั่วเจียเหลียงเปลี่ยนแปลงอีกที คาดไม่ถึงว่าข้างหลังของลู่เฉินยังมีคนใหญ่คนโตที่เมืองหลวงสนับสนุนอยู่
แล้วจะให้เขาแก้แค้นให้ลูกชายได้ยังไง?
สายตาของจั่วเจียเหลียงปรากฏความไม่ยอมขึ้นมา จู่ๆเขาก็พบว่าเมื่อเวลาที่ตัวเองเผชิญกับลู่เฉิน มีความหวาดกลัวบางอย่างซ่อนอยู่
"คุณท่านครับ ถ้ามองจากเช่นนี้แล้ว ความสามารถของลู่เฉินแข็งแกร่งกว่าที่เราคิด ถ้าใช้พลังของเราฝ่ายเดียว คงไม่สามารถต่อสู้กับเขาได้หรอกครับ"พ่อบ้านพูด
จั่วเจียเหลียงถอนหายใจออกมาอย่างไม่มีแรง และพูดว่า"เรื่องพวกนี้อย่าเพิ่งพูดออกไป ทิ้งไว้เท่านี้ก่อน รอให้มีโอกาสที่เหมาะสม ค่อยแก้แค้นให้ชิงเฉิง"
อย่าไปพูดถึงวันตอนนี้ลู่เฉินเป็นคนที่มหาอำนาจ แม้ว่าลู่เฉินไม่ได้ควบคุมกองทหารในเมียนมาร์ ตระกูลจั่วของพวกเขาก็ยังมีจุดอ่อนอยู่ในมือของลู่เฉิน เขาเลยไม่กล้าต่อต้านกับลู่เฉินในตอนนี้
ส่วนเรื่องที่จะแก้แค้นให้ลูกชายนั้น สายตาของจั่วเจียเหลียง ปรากฏความไร้น้ำใจออกมา
ต้องโทษเขาเองที่โชคร้าย ไปยั่วยุลู่เฉินทำไมล่ะ
พ่อบ้านพยักหน้า เมื่อรู้ข่าวที่ลู่เฉินอยู่ในเมียนมาร์แล้ว เขาก็รู้ว่าตระกูลจั่วยากที่จะแก้แค้นนี้ได้ ถ้าพลาดไปเล็กน้อยทั้งตระกูลอาจต้องซวยไปด้วย
ในขณะที่ในใจของจั่วเจียเหลียงได้เลิกหาทางแก้แค้นกับลู่เฉิน จู่ๆก็มีเสียงการต่อสู้ส่งมาจากนอกวิลล่า
"เกิดอะไรขึ้น?"จั่วเจียเหลียง ถามด้วยเสียงต่ำ
พ่อบ้านก็มึนงงเช่นกัน จึงต้องออกมาดู
พอดีในเวลานี้ มีบอดี้การ์ดคนหนึ่งวิ่งเข้ามา และพูดอย่างเร่งร้อน"คุณท่านครับ ตายแล้วครับ มีคนบุกเข้าบ้านครับ พวกเราห้ามไม่อยู่"
"อะไรนะ?ไม่มีกฏมีระเบียบขนาดนี้เชียว บุกเข้าวิลล่าส่วนบุคคล ยังหยิ่งชนาดนี้อีก"จั่วเจียเหลียงโมโหมาก และรีบวิ่งออกมาอย่างเร็ว
เห็นแต่ชายหนุ่มคนหนึ่งพาบอดี้การ์ดหลายคนเดินมาทางเขา ส่วนบอดี้การ์ดสิบกว่าคนของตระกูลเขากลับนอนกรีดร้องอยู่บนพื้นอย่างน่าสงสาร
จั่วเจียเหลียงใจสั่นขึ้นมา ชายหนุ่มคนนั้นเป็นใครเขาไม่รู้ แต่เขาได้รับรู้ถึงแรงกดดันที่รุนแรงอย่างหนึ่งจากร่างกายของเขา
นั่นเป็นแรงกดดันแบบหนึ่งที่เกิดจากออร่าของผู้มีอำนาจเหนือกว่า
"คุณเป็นใคร ทำไมถึงบุกเข้ามาในวิลล่าของเรา"จั่วเจียเหลียงขมวดคิ้ว และถามชายหนุ่มที่เดินมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์