คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 323

บทที่ 323 ตระกูลหลานได้พ่ายแพ้

เมื่อคนในตระกูลหลานเห็นเฮลิคอปเตอร์บินมา ทันใดนั้นพวกเขาถึงรู้สึกตัวมาได้ว่า ลู่เฉินเปิดสงครามก่อนเวลา

มองดูดูระเบิดที่ทิ้งจากเฮลิคอปเตอร์ ทุดคนต่างวิ่งหนีและร้องตะโกน แต่เฮลิคอปเตอร์มันไม่สูงอยู่แล้ว ระเบิดถูกโยนลงและไม่นานมันก็ถึงพื้น ทันใดนั้น คนในบ้าน ได้รับบาดเจ็บไม่น้อยเหมือนกัน

หลังจากการทิ้งระเบิดระลอกแรกมีผู้เสียชีวิตอย่างน้อยสี่สิบหรือห้าสิบคน

แต่ไม่นานหลังจากที่ทุกคนได้สติกลับมา ทุกคนได้กระจัดกระจายกันไปหมด อีกอย่างพวกเขาต่างก็เป็นนักรบและโดยพื้นฐานแล้วเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงระเบิดบนศรีษะ ก็ต่างหลบกันไปได้หมด

และนักรบบางคนถือเครื่องยิงจรวดแบบติดไหล่ด้วยซ้ำ เพื่อยิ่งเฮลิคอปเตอร์ มีเฮลิคอปเตอร์สามลำโชคร้ายมาก ถูกยิ่งลงมา

ชิจินเห็นท่า จึงได้ใช้ปืนกลยิ่งรัว ไม่ยิ่งระเบิด และมันก็มีผลลัพธ์ขึ้นมาเลยทันที

ภายใต้กระสุนที่หนาแน่น นักรบตระกูลหลาน ก็หน้าซีดทันทีและผู้คนก็ถูกยิงล้มลงอย่างต่อเนื่อง

สิบนาทีต่อมา รถถังและกองกำลังติดอาวุธมาถึงที่เกิดเหตุ และได้ล้อมรอบถนนสายเก่าซึ่งเป็นที่ตั้งของตระกูลหลาน

ห่างออกไปหนึ่งไมล์ รถถังได้ถล่มบ้านเรือนในถนนสายเก่าอย่างไม่เลือก

อย่างไรก็ตามบ้านหลังเก่าเหล่านี้ ลู่เฉินก็พร้อมที่จะผลักดันให้มีการสร้างขึ้นใหม่และเขาเองก็ไม่สนใจกับการสูญเสียด้วย

เช่นนี้ ตระกูลตระกูลหลานก็คงได้รับความเสียหายมากกว่าอีก

หลังจากทิ้งระเบิดเป็นเวลาเกือบหนึ่งชั่วโมง ถนนสายเก่าทั้งหมดก็ได้เหลือเพียงซาก มีคนหนีบ้าง ถูกเฮลิคอปเตอร์ไล่ยิ่งบ้าง และไม่ช้าก็ได้กลายเป็นศพอย่างรวดเร็ว

ราวกับคำโบราณที่กล่างไว้ว่า วิชาอาคมเก่งมากแต่ไหน ก็กลัวมีดฟันอยู่ดี

ไม่ว่านักรบจะทรงพลังเพียงใด เขาก็ไม่มีพลังที่จะต่อสู้กลับในภายใต้อาวุธความที่มีขนาดใหญ่และร้อนได้

ถ้านักรบสามารถรับมือกับอาวุธร้อนได้ โลกก็จะไม่ยุ่งวุ่นวายหรือไง?

ประเทศนี้ยังไม่ได้พัฒนาอาวุธที่ร้อนแรงส่วนคนผลิตนั่นเหรอ ช่างเถอะ

ดูตระกูลหลานก็หมดหนทางกับภายใต้การคุกคามของเขา ในตาลู่เฉินก็ได้มีความเยาะเย้ยเลื่อนผ่าน

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่านักรบพวกนี้จะเก่งกาจมาก หากรู้ว่าพวกเขาจะอ่อนแอขนาดนี้ เขาก็จะไม่เสียแรงขนาดนี้ ?

รถถังหนึ่งพันคันรถหุ้มเกราะหนึ่งพันคันเฮลิคอปเตอร์อีกหลายสิบคัน

"ฉันให้ความสำคัญกับพวกเขาจริงๆ" ลู่เฉินยืนอยู่ข้างรถหุ้มเกราะมองดูคนตระกูลหลานล้มลงทีละคนในกองเลือด เขาถึงกับหยิบบุหรี่ออกมาจุดไฟด้วยความเบื่อหน่ายเล็กน้อย

"ผู้บัญชาการ จบลงแล้ว นักโทษห้าคนถูกจับส่วนคนอื่น ๆเสียชีวิตทั้งหมด" ในขณะนี้เจ้าหน้าที่พลเรือนมาหาลู่เฉินและพูด

"ให้พวกเขาพามาฉันไปดู" ลู่เฉินพยักหน้า

เจ้าหน้าที่พลเรือนพยักหน้าและกดอินเตอร์คอมทันที: "ผู้บังคับบัญชาขอให้นำนักโทษทั้งหมดมาที่นี่"