คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 336

บทที่ 336 ยวนโจวกรุ๊ป

“ยังไงหละ?หรือว่าเขามีปัญญาซื้อชุดแต่งในหลายสิบล้านหยวนจริงๆ?” เจิ้งชิวพูดอย่างเยาะเย้ย

“สาวสวยพูดว่า: นายดีขนาดนี้ ฉันใส่ชุดแต่งงานแค่หลายล้านหยวนถ่ายรูปกับนาย จะคู่ควรนายได้ยังไง? ในเมื่อเราจะมาชดเชยให้กับความหลัง ก็จะต้องใช้ที่มันดีที่สุดสิ นายเป็นคนพูดเองนะ” ช่างภาพได้พูดซ้ำที่หลินอี้จุนพูด

“เค้าจงใจแสร้งทำเป็นต่อหน้าเธอมั้ง” โจวหัวแฟนเจิ้งชิวหัวเราะ

ทุกคนพยักหน้า รู้เห็นด้วยกับที่โจวหัวพูด

สามีภรรยาคู่นี้ดูก็รู้เลยว่าโรคขี้อวดกำเริบ

“ไม่ขนาดนั้นหรอกนา อีกอย่างตอนเวลาเขาพูด ไม่เห็นฉันเลยด้วยซ้ำ” ช่างภาพสะบัดหน้าแล้วพูด

หรือว่าพวกเขามีกำลังที่จะซื้อชุดแต่งงานหลายล้านเลย?

ผู้คนต่างเริ่มสงสัยกัน

“โจวหัว หรือว่าจะไปดูกัน ฉันไม่เชื่อหรอกว่าพวกเขาไปประมูลชุดแต่งงานจริงๆ” เจิ้งชิวเสนอ

“ได้ ผมเองก็อยากไปประมูลอะไรสักหน่อย งั้นไปเถอะ พรุ่งนี้ค่อยมาดูชุด” โจวหัวพยักหน้า พูดตามความจริง เขาเองก็อยากจะรู้ว่าสามีภรรยาคู่นั้นโม้หรือเปล่า

“ทั้งสองคะ อย่าลืมมาบอกคำตอบนะคะ” เจ้าของร้านหัวเราะ

“โอเค ตอนเย็นจะมาแบ่งปันข่าวดีให้” โจวหัวหัวเราะ ฮาฮาฮาฮา

พูดเสร็จ ทั้งสองก็เดินจากไป

พวกเขาเพิ่งออกมาจากร้าน แล้วหารถที่จอดไว้ เห็นเพียง Mercedes-Benz G630 ขับผ่านมา

แต่เนื่องจากกระจกรถของอีกฝ่ายปิดจึงไม่สามารถมองเห็นคนในรถได้

"รถคันนี้หรูมากเลย!" เจิ้งชิวอ้าปากและพูดอย่างอิจฉา

“ใช่ เป็นรถนำเข้าซะด้วย รุ่นนี้ไม่ได้ผลิตในจีน ผมเคยดู รถคันนี้ราคาเจ็ดล้านกว่าหยวน ถ้าแมตช์นั้นยอดไม่ต่ำกว่าแปดล้านหยวนแน่! "โจวหัวกล่าวอย่างอิจฉา

รถอย่างที่พวกเขาขับเป็นรถญี่ปุ่นราคาสองแสนกว่าหยวน มองดูรถเจ็ดแปดล้านหยวนแบบนี้ จะไม่อิจฉาได้ยังไง

“ฉันจำได้ว่าต้าหลี่เราไม่มีรถหรูแบบนี้นะ?” เจิ้งชิวพูดอย่างประหลาดใจ

“ไม่มี รถนั่นก็ไม่ใช่ของต้าหลี่เรา ยี่ห้อเป็นของยวี่โจว ได้ยินมาแต่นานแล้วว่าในยวี่โจวมีสี่ตระกูลใหญ่ แล้วก็เทคโนโลยีอี้ฉี ล้วนร่ำรวยมากกว่าหมื่นล้านหยวน เศรษฐกิจทางนู่นดีกว่าทางนี้มาก” หลังจากขึ้นรถโจวหัวก็พูด

“อืมได้ยินข่าวว่าเทคโนโลยีอี้ฉีใหญ่โตมาก ถ้ามีโอกาสเราไปยวี่โจวกัน” เจิ้งชิวพยักหน้าพูด

“แค่นั้นมันไม่ถึงกับอะไรหรอก เมื่อไม่นานมานี่ผมได้เห็นข่าวหนึ่ง เป็นช่วงที่เทคโนโลยีอี้ฉีได้พัฒนาเครื่องบินขับไล่ Mi-100 มีข่าวบอกว่า การลงทุนทั้งหมดของเทคโนโลยีอี้ฉี มีมูลค่าถึง 50 พันล้านหยวนอย่างน่าอัศจรรย์ และเจ้านายกลับมีอายุเพียงยี่สิบกว่าเอง โจวหัวขับรถไปที่โรงประมูลพร้อมกับซุบซิบกับแฟนสาวไปด้วย

“เพิ่งจะแค่ยี่สิบกว่าปี?” เจิ้งชิวตกตะลึงจนอ้าแกค ไม่อยากจะเชื่อเลย

มหาเศรษฐีในจีนมีเพียงสิบหรือยี่สิบคนเอง หรือว่าเป็นลูกชายของมหาเศรษฐีคนไหนกัน?

แต่นี่มันเกินจริงๆ ใครจะกล้าลงทุนเงินเกือบครึ่งหนึ่งของมูลค่าสุทธิให้กับสวนเทคโนโลยี?

พวกสวนเทคโนโลยีพวกนี้ ถ้านักวิทยาศาสตร์ของคุณไม่ให้ความร่วมมือ งั้นคุณก็ยังเสียทุนตลอด โอกาสเสี่ยงเยอะ

สำหรับเธอ โดยปกติคงไม่มีใครลงทุนกับสวนเทคโนโลยีหรอก

แต่เจ้าของเทคโนโลยีอี้ฉีไม่เพียงแต่ลงทุน ภายในเวลาเพียงหกเดือนเทคโนโลยีqiyi ได้รับการพัฒนาสองสิ่งจนกลายเป็นชั้นนำของโลก

“อืม ในข่าวเขียนมาแบบนี้ ดูเหมือนว่าจะมีรูปภาพประกอบด้วยเพียงแต่ว่าผมจำไม่ได้ แต่เป็นชายหนุ่ม” โจวหัวพูด

“อยากดูจัง เป็นชายหนุ่มยังไงกัน ถึงได้มีความกล้าหาญขนาดนี้ สร้างสวนเทคโนโลยีขนาดใหญ่” เจิ้งชิวพูด

“คุณลองหาข่าวช่วงก่อนหน้านี้ดู หาเจอแน่นอน ช่วงนั้นนักข่าวสื่อต่างๆต่างแถลงเองนี้กัน” โจวหัวหัวเราะ

เจิ้งชิวได้ยินเช่นนั้นก็หยิบโทรศัพท์ออกมาค้นหาดู

……

ลู่เฉินเปิดแผนที่ ไม่ช้าก็ถึงยวนโจวกรุ๊ป

ยวนโจวกรุ๊ปเป็นองค์กรที่ได้รับทุนจากต่างประเทศ เห็นบอกกันว่ารวยมาก ได้เปิดบริษัทในจีนเยอะมาก มักจะนำสินค้าระดับไฮเอนด์จากต่างประเทศไปยังประเทศจีนเพื่อประมูล มูลค่าการซื้อขายต่อปีของการประมูลครั้งเดียวเกิน 1 หมื่นล้านหยวนตลอด

แน่นอน พวกเขามักจะนำสิ่งของราคาแพงจากจีนไปประมูลในตะวันตก ผลลัพธ์ดีมาก

และทุกครั้งพวกเขามักจะรับซื้อด้วยราคาที่ต่ำแต่ได้กำไรเต็ม

“คุณผู้ชายคะ ไม่ทราบว่าคุณมีบัตรผ่านมั้ยครับ?”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหยุดลู่เฉินและหลินอี้จุน

“ไม่มี ที่นี้ต้องการบัตรผ่านสำหรับการประมูลเหรอคะ?”ลู่เฉินถาม

“ใช่ หากไม่มีบัตรผ่าน งั้นพวกคุณต้องตรวจสอบก่อนว่ามีทรัพย์สินมากกว่าลเท่าไหร่ เพราะนี่คือการประมูลระดับพรีเมียม อย่างน้อยทรัพย์สินอย่างต่ำก็ไม่น้อยกว่า 100 ล้านหยวนจะไม่มีสิทธิเข้าไป” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกล่าวอย่างสุภาพ

การรักษาความปลอดภัยของยวนโจวกรุ๊ปได้รับการฝึกฝนอย่างเคร่งครัด ไม่เหมือนหลาย ๆ ที่ เห็นคุณแต่งตัวธรรมา ก็ไม่ให้เข้าไป

แม้ว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะไม่ให้คนธรรมดาเข้าไป แต่พวกเขาก็สุภาพกับทุกคน

เพราะความคิดที่ผู้จัดการปลูกฝังไว้คือทุกคนสามารถเป็นลูกค้าที่มีศักยภาพของ บริษัท ได้ ดังนั้นอย่าที่จะมีปัญหากับทุกคนโดยประมาท

อีกอย่างยิ่งคนที่รวย พวกเขามักจะไม่ออกอาการ อย่าเสี่ยงที่จะทำให้คนรวยไม่พอใจ

ดังนั้นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจึงเห็นว่าถึงแม้ลู่เฉินจะไม่ได้ดูแพงมากแต่ก็ห้ามดูหมิ่น

“อ๋อ คุณนำเราไปตรวจสอบเลยครับ” ลำพยักหน้า แล้วพูดกับเจ้าหน้าที่รักษาตวามปลอดภัย

“ได้ครับ รอสักครู่” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยักหน้า เขาถอดอินเตอร์คอมและเริ่มพูด “ผู้จัดการหู ตรงประตูมีลูกค้าจะตรวจสอบทรัพย์สิน

“ได้”ให้เขารอสักครู่ เดียวฉันไป”

“ครับ”

รปภ. ดับอินเตอร์คอมแล้วพูดกับลู่เฉิน: “คุณสองคนพักผ่อนที่นี่ก่อนนะครับ ผผู้จัดการเรากำลังมา”

ลู่เฉินพยักหน้า จากนั้นก็มองดูรอบๆ

ไม่พูดไม่ได้ ยวนโจวกรุ๊ปสร้างได้ใหญ่โตมาก ตกแต่งได้กหรูหรา ทำให้ผู้คนรู้สึกถึงบรรยากาศระดับไฮเอนด์ได้อย่างรวดเร็วทันที

ไม่นาน ก็ได้มีชายหนุ่มในชุดสูทก็เดินออกมา

ชายหนุ่มอายุสามสิบต้น ๆ ส่วนสูง 180 เมตรและมีรูปร่างสันทัดมาก เมื่อมองแวบแรกก็รู้เลยว่าเขาเคยเป็นทหารมาก่อน

“สวัสดีครับ ผมชื่อหูจื่อจวิน พวกคุณจะตรวจสอบทรัพย์สินและเข้าร่วมการประมูลใช่มั้ย?” ชายหนุ่มมองไปที่ลู่เฉิน ความประหลาดใจปรากฏขึ้นในดวงตา หนึ่งคือลู่เฉินดูหนุ่มมาก ส่วนที่สองคือรูปลักษณ์ของหลินอี้จุน

ลู่เฉินพยักหน้า หูจื่อจวินจึงพูดต่อ: “งั้นเชิญตามผมมา”

เขาพูดเสร็จก็พาลู่เฉินและหลินอี้จุนไปที่บริษัท

และในขณะนี้ เจิ้งชิวและโจวหัวก็ได้มาถึงลานจอดรถ

“โจวหัว รถหรูนั้น จอดอยู่ข้างทาง เดียวเราออกมาก่อนเวลา ดูว่าอยากรู้ว่าใครขับ

โจวหัวหัวเราะ เขาจอดรถข้าง Mercedes-Benz G630

ทั้งสองถ่ายภาพสองสามภาพกับ G630 จากนั้นโพสต์ไว้ในฟิตข่าวเพื่อน