บทที่ 356 การคุกคามของเสี่ยวอันอี้
อยู่มาวันหนึ่ง ลู่เฉินเตรียมจะไปที่บริษัท แต่ได้รับสายที่ไม่คุ้นเคย เขาเปิดออกมาดู เป็นเบอร์ที่มาจากเมืองหลวง ทันใดนั้นก็เดาได้ว่าน่าจะเป็นคนในตระกูลเสี่ยว หรือเป็นคนใหญ่คนโตที่พูดถึงในก่อนหน้านี้
มุมปากของเขาปรากฏรอยยิ้มที่เยาะเย้ยขึ้นมา จากนั้นก็รับสาย
"ลู่เฉินใช่ไหม ถ้าหากคุณอยากจะช่วยชีวิตอาจารย์ของคุณ ก็มาที่ภูเขากือเอี้ยเลย จำไว้นะ มาได้เพียงคุณคนเดียว ไม่นั้นคุณก็เตรียมเก็บศพให้หยุนจองฉีเถอะ"ฝ่ายตรงข้ามไม่ทันรอให้ลู่เฉินตอบ ก็วางสายโดยตรง
"ไปที่ภูเขากือเอี้ย"ลู่เฉินพูดกับหลินตง
ตอนที่ลู่เฉินอยู่ที่เมืองยวี่โจว ส่วนใหญ่จะเป็นหลินตงที่ขับรถให้เขา
ตามจริงลู่เฉินอยากจะเปลี่ยนคนขับ เพราะในThree Heroes of the Water Margin ซ่งไห่เป็นคนดูแลซากุระคลับ ส่วนชิจินไปเป็นแม่ทัพที่โกก้าง ลู่เฉินก็อยากจะให้หลิงตงไปทำเรื่องที่เขาอยากทำ
แต่หลินตงบอกว่าอยากจะขับรถให้ลู่เฉิน ลู่เฉินก็มีแต่ต้องตามใจเขา
เพราะแม้ว่าเป็นคนขับรถ ลู่เฉินก็จะปฏิบัติต่อเขาอย่างยุติธรรมเหมือนกัน
"คุณชายครับ เกิดอะไรขึ้นหรอครับ?"หลินคงถาม
"มีคนลักพาตัวคนที่มีความสำคัญต่อฉันไป"ลู่เฉินพูดตรงๆ
"จะให้คนของซากุระคลับมาหรือเปล่า"หลินคงถาม
แม้ว่าเขามาขับรถให้ลู่เฉินแล้ว แต่ฐานะในซากุระคลับของเขายังคงสูงอยู่
ลู่เฉินพยักหน้าและพูดว่า"ไม่ต้อง คุณขับรถให้ดี ฉันจะโทรไปให้เสี่ยวจิง"
จากนั้นเขาก็โทรไปให้เสี่ยวจิง พอสั่งเรื่องบางอย่างเสร็จ ก็วางสายลง
เรื่องแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าซากุระคลับจัดการไม่ได้ มีแค่พลังกำลังของสวนเทคโนโลยีถึงใช้ได้
หลังจากโรงเรียนภายในสวนเทคโนโลยีสร้างขึ้นมา ฉีฉีก็เข้าเรียนในสวนเทคโนโลยี ดังนั้นเวลาส่วนใหญ่เสี่ยวจิงก็ฝึกฝนพวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ที่สวนเทคโนโลยี
แน่นอนว่า ลู่เฉินก็ไก็ให้ตำแหน่งรองผู้จัดการฝ่ายรักษาความปลอดภัยแก่เขา แต่รองผู้จัดการนี้แตกต่างจากรองผู้จัดการคนอื่นๆ เขาไม่ได้ดูแลการโยกย้ายของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเขาแค่รับผิดชอบเรื่องการฝึกสอน
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป หลินตงขับรถมาถึงที่ยอดเขาแถบวิลล่าของภูเขากือเอี้ย ลู่เฉินก็ให้เขาจอดรถลง
เขารู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามน่าจะอยู่ในแถบวิลล่านี้แล้ว
ลู่เฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรไปให้ฝ่ายตรงข้าม ไม่นานฝ่ายตรงข้ามก็รับสาย
ลู่เฉินถามขึ้นมาก่อน"ฉันถึงวิลล่าแถบภูเขากือเฮี้ยแล้ว พวกคุณอยู่ไหน?"
เห็นได้ชัดว่าฝ่ายตรงข้ามตะลึงไปสักครู่นึง น่าจะคาดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะมาเร็วขนาดนี้
แต่ก็แค่ตะลึงไปสักพัก จากนั้นก็พูดว่า"วิลล่าเลขที่ห้า จำไว้นะ คุณต้องไปเพียงคนเดียว ไม่นั้นก็เตรียมไปเก็บศพให้เขาเถอะ"
"โอเค ฉันมาคนเดียว"ลู่เฉินพูดเสร็จก็วางสาย
"คุณชายครับ ผมไปกับคุณเถอะ จะได้ดูแลกันได้"หลินคงพูด
ลู่เฉินส่ายหน้า เขาลงรถแล้วพูดว่า"ไม่ต้อง คุณไปแล้วก็ช่วยอะไรไม่ได้"
หลินตงพยักหน้า เขารู้ว่าความสามารถของเขาเมื่อเทียบกับลู่เฉินแล้ว ยังห่างกันราวกับฟ้ากับดินเลย ถ้าหากไม่สามารถเอาชนะลู่เฉินได้ เขาไปแล้วก็เปล่าประโยชน์
"คุณชายครับ เอาอันนี้ไปด้วย"หลินตงเอาปืนพกเก็บเสียงที่อยู่บนร่างกายให้ลู่เฉิน
ลู่เฉินเลิกคิ้ว จากนั้นก็รับปืนพกเก็บเสียงมา
แม้ว่าเขามั่นใจว่าจะสู้กับพวกเขาได้ แต่มีสิ่งนี้อยู่ในมือ มันจะได้ผลที่คาดไม่ถึงแก่ศัตรูได้เสมอ
ลู่เฉินซ่อนปืนพกเก็บเสียงให้ดี จากนั้นมองไปดูทะเบียนเลขที่ของวิลล่า แล้วเดินเข้าไปในแถบวิลล่า
ไม่นาน เขาก็มาถึงหน้าวิลล่าเลขที่ห้า เห็นว่าไม่มียามเฝ้าประตูอยู่ เลยเดินเข้าไปโดยตรง
"คุณก็คือลู่เฉิน?"
พอดีในเวลานี้ มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากวิลล่า มีประมาณสิบสองสามคน และต่างยืนล้อมรอบลู่เฉิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์