คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 367

บทที่ 367 ศึกครองระดับครั้งแรก

นี่คือจุดสิ้นสุดของเรื่องหูเยี่ยและลู่เฉินไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก

หลังจากเจ็ดโมงเย็นในวันนั้นดาราชั้นนำห้าหรือหกคนมาที่บริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจียเพื่อเป็นตัวแทนผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจียเป็นการส่วนตัว

หูเยี่ย และผู้ช่วยหลิวซึ่งรออยู่ด้านนอกบริษัทและรอพบหลินอี้จุนเพื่ออ้อนวอน พอเห็นดาราชั้นนำมากมายมาเป็นตัวแทนให้กับบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจียในใจพวกเขาก็เสียใจอย่างมาก

ประการแรกค่าธรรมเนียมการเป็นตัวแทนที่บริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจียมอบให้นั้นสูงกว่าบริษัททั่วไปประการที่สองเธอรู้ว่าประธานของบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจียเป็นภรรยาของประธานของเทคโนโลยีอี้ฉีและการสูญเสียงานนี้จะทำให้เขาขาดทุนเป็นอย่างมาก

แต่มันไม่สมเหตุสมผลที่จะคิดถึงสิ่งเหล่านั้นในตอนนี้เธอแค่อยากขอร้องให้หลินอี้จุนขอร้องให้ชักชวนลู่เฉินให้ลู่เฉินเมตตาพวกเธอไม่เช่นนั้นเธอจะไม่มีโอกาสลุกขึ้นยืนอีกแล้ว

เมื่อผู้กำกับการแสดงระดับสูงออกมาห้ามเธอควบคู่ไปกับข้อกล่าวหาจากการค้นหาที่ร้อนแรงทั้งหมดบนหน้าจอทำให้สิ่งที่เธอสร้างขึ้นพังทลายลง

ตอนนี้มีแฟน ๆ จำนวนนับไม่ถ้วนถามว่าเกิดอะไรขึ้นภายใต้การเคลื่อนไหวของเธอและเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นได้อย่างไร

แต่เธอไม่ได้พูดอะไร

เนื่องจากเธอไม่เก่งเรื่องทักษะทางการแพทย์เธอจะถูกเปิดเผยหากมีคนถาม

วันรุ่งขึ้นทันทีที่ลู่เฉินมาถึงอุทยานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเสี่ยวซู่ถิงก็มาที่สำนักงานของลู่เฉิน

สำนักงานของลู่เฉินนี้เตรียมไว้ให้เขาชั่วคราวและปกติเขาจะไม่ทำงานในนั้น

เมื่อเขามาที่อุทยานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเขาจะใช้เวลาส่วนใหญ่คุยกับติงต้าเฉิงเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

ลู่เฉินเองก็สนใจเทคโนโลยีขั้นสูงเหล่านี้เป็นอย่างมากนอกจากนี้ความสามารถในการเรียนรู้ของเขายังแข็งแกร่งมากและเขายังได้เรียนรู้เทคโนโลยีขั้นสูงมากมายในทุกวันนี้

แน่นอนว่าการเรียนรู้เทคโนโลยีขั้นสูงเหล่านี้ของเขาเป็นความสนใจเพียงชั่วคราว แต่การได้เห็นพรสวรรค์ในการเรียนรู้ของลู่เฉินต้าติงเฉิงนักวิทยาศาสตร์รุ่นเก๋าก็รู้สึกประทับใจเช่นกัน

อย่างไรก็ตามที่ลู่เฉินมาที่สำนักงานในวันนี้เพราะมีเรื่องต้องการถามเสี่ยวซู่ถิงเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง

เขาขอให้เสี่ยวซู่ถิงติดต่อกับจงไห่ให้เขาเพราะเขาจะลงทุนหนึ่งหมื่นล้านหยวนเพื่อสร้างกลุ่มแร่หายากในจงไห่

จงไห่เป็นเมืองใหญ่ระดับนานาชาติและแร่หายากเป็นวัตถุดิบระหว่างประเทศไม่ว่าจะเป็นการส่งออกวัสดุหรือการนำเข้าแร่ในอนาคตก็ต้องการการขนส่งทางน้ำและทางบกที่สะดวก

ยวี่โจวอยู่ห่างไกลภายในประเทศการขนส่งทางน้ำทำได้เพียงผ่านแม่น้ำแยงซีซึ่งมีข้อจำกัดมากเกินไปอย่างไรก็ตามการขนส่งของจงไห่ไม่เหมือนกันยวี่โจวนั้นเทียบไม่ได้เลยทั้งการขนส่งทางทะเลและทางบก

“นายท่านเนื่องจากตำรวจจงไห่สงสัยว่าการเสียชีวิตของเซี่ยซู่และไจ้เย้าหวยเกี่ยวข้องกับคุณเราจึงยังคงต้องจัดการกับเรื่องนี้ก่อนหลังจากที่เราจัดการเรื่องนี้แล้วเราจะดำเนินการเจรจาอื่นๆต่อไปได้ " เสี่ยวซู่ถิงมาหาลู่เฉินและพูด

ลู่เฉินขมวดคิ้วเซี่ยซู่และไจ้เย้าหวยถูกส่งมาโดยหลานหลิงเพื่อฆ่าพวกเขาพวกเขาไม่มีความสัมพันธ์กับเขาเลยแม้แต่น้อย

ที่โรงแรมยวี่โจวในเวลานั้นเขาได้บอกพวกเขาอย่างชัดเจนว่าเขาไม่ได้ฆ่าตี๋จวินและเซี่ยยี่แต่หลานหลิงเป็นคนฆ่าพวกเขานอกจากนี้เขายังให้โอกาสเซี่ยซู่และไจ้เย้าหวยให้พวกเขากลับไปที่จงไห่

เพียงแค่ตอนนั้นเขาไม่ทันได้คาดคิดว่าพอเซี่ยซู่และไจ้เย้าหวยมาถึงสนามบินก็ถูกคนของหลานหลิงฆ่า

แต่ในเวลานี้หลานหลิงได้หลบภัยกับเขาแล้วและกำลังฝึกองค์กรฆ่าวิหารพิเศษสำหรับเขาที่โกก้างและแน่นอนว่าเขาจะไม่สารภาพเกี่ยวกับหลานหลิง

จากนั้นให้ตำรวจจงไห่ไปตรวจสอบด้วยตัวเอง

เรื่องใหญ่คือเขาสร้างกลุ่มแร่หายากในเขตพิเศษอีกแห่งคือเซินเจิ้น

เซินเจิ้นยังเป็นมหานครระดับนานาชาติอีกด้วยไม่ว่าการขนส่งทางบกและทางน้ำยังเป็นขนส่งระดับประเทศ และจงไห่ก็ไม่เห็นด้วยจงไห่ไม่ต้องการให้เขาไปลงทุนดังนั้นเขาก็เลยไม่ไปแล้ว

"อืม คุณไปจัดการก่อนเถอะ" ลู่เฉินพยักหน้าเรื่องนี้อาจล่าช้าไปสองสามวัน

เขาคุยกับวังเหว่ยอีกครั้งและไปที่สนามฟุตบอลซือเวย

วันนี้ทีมซือเวยเล่นกับทีมจงไห่เขาต้องไปที่สนามเพื่อให้กำลังใจนักเตะ

ทีมจงไห่ตอนนี้อยู่ในอันดับสองในไชน่าซูเปอร์ลีกโดยห่างจากทีมเฮิงต๋าอันดับหนึ่งเพียงสามคะแนนดังนั้นทีมจงไห่จึงต้องการที่จะนำทีมซือเวยสามคะแนนในวันนี้

ลู่เฉินเพิ่งซื้อทีมซือเวยแน่นอนเขาหวังว่าทีมของเขาจะเริ่มต้นได้ดี

อาจเป็นเพราะถูกเถ้าแก่คนใหม่ซื้อทีมหรืออาจเป็นเพราะรางวัลที่ลู่เฉินให้กับทุกคนเพื่อเป็นกำลังใจเมื่อวานนี้เกมฝึกซ้อมก่อนการแข่งขันในวันนี้ผู้เล่นทุกคนทำได้ดีมากซึ่งทำให้ลู่เฉินดูการฝึกซ้อมบนอัฒจันทร์ด้วยความรู้สึกโล่งใจ

ถ้าเขาให้รางวัลใหญ่ขนาดนี้แล้วทีมยังไม่สามัคคีกันถ้าอย่างนั้นก็กล้าตบหน้าเขาเกินไปแล้ว

หลังจากที่ผู้เล่นฝึกซ้อมเสร็จแล้วลู่เฉินก็จัดการประชุมเล็กๆและให้กำลังใจทุกคนและหลังจากถ่ายรูปกับทุกคนแล้วเขาก็ออกจากสนาม

มีเวลาเหลือมากกว่าสามชั่วโมงก่อนเกมจะเริ่มและมันไม่มีประโยชน์ที่เขาจะอยู่ในการแข่งขันตอนนี้

ก่อนออกไปผู้อำนวยการทีมบอกกับเขาว่าตั๋วทั้งหมดของวันนี้ถูกขายออกไปหมดแล้วแม้กระทั่งตั๋วแบบห้องก็ขายหมดแล้วเช่นกันทั้งหมดถูกซื้อในวันนี้

นี่เป็นเรื่องที่ดีไม่ว่าการแข่งขันจะชนะหรือแพ้อย่างน้อยคนก็มานั่งกันเต็มหลังจากที่เขาซื้อทีม

“ประธานลู่ ประธานหูจากทีมจงไห่ก็มาที่นี่ด้วยตามระเบียบเราจะเชิญเขาไปทานอาหารค่ำด้วยคุณมีเวลาไหม" ผู้อำนวยการหลิวอี้ถาม

“คุณไปกับเขาก่อนค่ำๆฉันจะกลับมา” ลู่เฉินส่ายหัวถึงแม้ว่าเขาจะซื้อทีมฟุตบอลแล้วแต่กลับไม่สามารถอยู่จัดการทีมบอลได้ตอดเวลาในอนาคตเขาจะต้องมอบให้ผู้จัดการมืออาชีพมาจัดการ

“โอเค” หลิวอี้พยักหน้าแล้วเดินไปส่งลู่เฉินออกจากสนาม

ลู่เฉินไปที่หอการค้าตอนนี้เฉินชูหรานยังอยู่ในหอการค้าที่จัดการเรื่องมูลนิธิฟุตบอลลู่เฉินจึงไปสนทนากับเธอ

“คุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม?” ลู่เฉินมองไปที่เฉินชูหรานแล้วถาม

เฉินชูหรานตาเป็นประกายนี่เป็นครั้งแรกที่ลู่เฉินออกปากขอความช่วยเหลือจากเธอ

"คุณพูดสิ” เฉินชูหรานพยักหน้าเธอในตอนนี้ขาดความเป็นเด็กผู้หญิงไปแล้วตรงกันข้ามเธอสวมชุดมืออาชีพแล้วดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น

"ช่วยฉันหาผู้จัดการทีมบอลมืออาชีพของยุโรปหน่อยฉันอย่างฝากให้เขาดูแลจัดการทีมบอล” ลู่เฉินรู้ดีว่าฟุตบอลเป็นที่แพร่หลายมากที่สุดในยุโรปดังนั้นเขาจึงต้องการหาผู้จัดการทีมมืออาชีพระดับเฟิร์สคลาสจากยุโรปมากกว่าที่เขาจะจัดการเองมันต้องดีมากแน่ ๆ

ดีที่ตอนนี้เฉินชูหรานควบคุมดูแลมูลนิธิฟุตบอลและติดต่อกับลูกพี่หลายคนในโลกฟุตบอลจะต้องมีวิธีช่วยเขาแน่ๆ

"โอเคฉันจะไปเมืองหลวงในวันพรุ่งนี้ฉันจะถามให้คุณต้องการราคาเท่าไหร่?" เฉินชูหรานพยักหน้าและถาม

"เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาขอแค่เขามีความสามารถในการนำทีมได้ดีเงินเดือนเท่าไหร่ก็ว่ามา” ลู่เฉินพูด

ที่เขาต้องการคือชัยชนะของทีม ทีมบอลอาจไม่สามารถหาเงินได่แต่ต้องชนะ

ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้ขาดแคลนเงิน

"โอเค เรื่องนี้คงไม่มีปัญหา”

เฉินชูหรานพยักหน้ายิ้มและพูด “การแข่งขันกำลังจะเริ่มแล้วไปทานอาหารเย็นสักพักก็คงจะถึงเวลาพอดีวันนี้คุณต้องเลี้ยงมื้อเย็นฉันแล้วแหละ”

"คำถามไม่มีที่สิ้นสุด” ลู่เฉินยิ้มเขาเคยปฏิเสธเฉินชูหรานมาก่อนและวันนี้เขาปฏิเสธเธอไม่ได้อีกแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์