อ่านสรุป บทที่400 เปิดสงคราม จาก คุณพ่อสายเปย์ โดย ลู่ลู่
บทที่ บทที่400 เปิดสงคราม คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต คุณพ่อสายเปย์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ลู่ลู่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่400 เปิดสงคราม
กลุ่มคนชุดดำนี้ล้วนแต่เป็นคนหัวเซี่ย เพราะในเวลานี้ ทุกคนได้ถอดผ้าคลุมหน้าออกหมดแล้ว ทุกคนมีเค้าโครงหน้าของคนหัวเซี่ยทั้งนั้น
หัวหน้ากลุ่มเป็นหญิงสาวอายุประมาณยี่สิบกว่าปี ใบหน้าเย็นชา
เธอเดินนำกลุ่มคนชุดดำเข้ามาภายในวัง
พอเห็นกลุ่มคนชุดดำเดินผ่านศพองครักษ์ของซางปาเข้ามา ไม่ว่าจะเป็นซางปาหรือขู้ปาต่างก็มีสีหน้าหวาดกลัวขาทั้งสองข้างกำลังสั่นกลัวไม่หยุด
“ผู้บัญชาการคะ”
หญิงสาวผู้นำและกลุ่มคนชุดดำทุกคนเดินมาทำความเคารพลู่เฉิน
ผู้หญิงคนนี้ก็คือหลันหลิงนั่นเอง
ในตอนแรก ตระกูลหลันบังคับหลันหลิงให้เธอเข้าไปขโมยอาวุธสงครามของบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีของลู่เฉิน หลันหลิงจนปัญญา สุดท้ายจึงร่วมมือกับลู่เฉิน ทำการลอบสังหารคุณชายใหญ่ตระกูลหลัน จนทำให้ลู่เฉินได้ลูกปัดมิราเคิลนั่นไป
ต่อมาลู่เฉินก็ส่งหลันหลิงไปที่โกก้าง ให้อาศัยอยู่ในสำนักสังหาร หลันหลิงทำการฝึกฝนกับกลุ่มนักสู้ปริศนา ทุกคนล้วนแต่เก่งกาจด้านศิลปะการต่อสู้ จะเรียกว่าเป็นกลุ่มนักฆ่าเลยก็ว่าได้
นักฆ่ากลุ่มนี้จะทำงานตามคำสั่งของลู่เฉินเท่านั้น แม้แต่ตู้เฟยก็สั่งการพวกเขาไม่ได้
หลังจากได้รับคำสั่งจากลู่เฉิน หลันหลิงกับทีมนักฆ่าปริศนาของเธอก็รีบเดินทางมาที่เมืองหรื่นหม่าตั้งแต่เมื่อวาน จากความสามารถของพวกเขา การจะแฝงตัวเข้ามาในวังไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิด
และเพราะมีแผนนี้ ลู่เฉินถึงได้จัดการกับซางปาได้อยู่หมัด
พอเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นคนของลู่เฉิน ขู้ปาและเจสซีและเจ้าชายน้อยต่างก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก
ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็ตกใจกับการจัดการของลู่เฉิน แค่ครู่เดียวก็สามารถควบคุมสถานการณ์ไว้ได้แล้ว
แน่นอน ว่าสิ่งที่ลู่เฉินอยากจะให้ทุกคนรู้ถึงความเก่งกาจของเขา พวกเขาจะได้ไว้วางใจเขาสักที
ยิ่งลู่เฉินแข็งแกร่งมาก โอกาสที่พวกเขาจะเอาชนะปาเอ่อได้ก็จะมีมากขึ้น
ลู่เฉินมองไปทางหลันหลิงแล้วพยักหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปหาซางปา
“คุณ คุณคิดจะทำอะไร” ซางปาเห็นว่าลู่เฉินเดินเข้ามาหา จึงมีสีหน้าหวาดผวา ก่อนหน้านี้เขาคิดจะตายกันไปข้างกับลู่เฉิน แต่ในตอนนี้ เขามีแต่ความสิ้นหวัง
ที่ลู่เฉินพูดมาไม่ผิดเลยสักนิด เขาไม่มีทางตายกันไปข้างหนึ่งกับลู่เฉินได้
“ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย จะยอมมอบอำนาจสั่งการทหารมา แล้วอยู่เป็นผู้ครองนครอย่างสุขสบาย หรือว่าอยากตาย”ลู่เฉินถามเสียงแข็ง
คนอื่นๆต่างพากันสะดุ้งตกใจ
ในเวลานี้ไม่มีใครกล้าสงสัยคำพูดของลู่เฉินแล้ว
ซางปาเองก็ไม่กล้าสงสัยคำพูดของลู่เฉินอีก ตอนนี้วังของเขาถูกคนของลู่เฉินควบคุมไว้หมดแล้ว ถ้าลู่เฉินต้องการฆ่าเขา ก็เป็นแค่เรื่องง่ายนิดเดียว
สุดท้ายซางปาจึงต้องยอมแพ้ และต้องยอมทำตามคำสั่งทุกอย่าง
เขายอมมอบอำนาจการสั่งการทหารออกไป องครักษ์ทุกคนในวังต้องอยู่ในการควบคุมของสำนักสังหาร
ลู่เฉินยกให้ตู้เฟยเป็นคนควบคุมกองกำลังทหารของซางปา ตำแหน่งหัวหน้าทุกหน่วยเปลี่ยนเป็นคนของสำนักสังหารแทนที่ แล้วให้พวกเขาสวมใส่อุปกรณ์และอาวุธที่เซียวจ้านเตรียมมาด้วย
ตู้เฟยนำกองทหารเข้าโจมตีสนามบิน แต่เพื่อช่วยชีวิตตัวประกันชาวหัวเซี่ยที่ถูกขังไว้ที่สนามบิน จุดมุ่งหมายของพวกเขาคือทำการยึดสนามบินไว้ให้ได้
ในแผนการที่ลู่เฉินวางไว้ ไม่ได้บอกให้เขาบุกโจมตีไปตรงๆ แผนของเขาคือจัดการที่ตัวต้นเหตุ จึงคิดจะบุกเข้าเมืองเซิ่งหูอาน และทำการฆ่าปาเอ่อและพวกตรงๆ ถึงตอนนั้นกองทัพของปาเอ่อจะต้องเกิดความวุ่นวายอย่างแน่นอน
ในขณะที่ลู่เฉินและกองทัพเพิ่งมาถึงสถานี ก็ได้ยินเสียงปืนดังลั่นไปทั่ว เห็นได้ว่าสงครามได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว กองทัพทั้งหมดบุกเข้ามาเข้ามาล้อมเมืองเซิ่งหูอานไว้ทั้งสี่ทิศ
ในเวลานี้ภายในพระราชวัง ปาเอ่อและพวกก็กำลังดูผลอยู่ แต่ด้วยความที่เวลามันยืดเยื้อนานขึ้นเรื่อยๆ สีหน้าของปาเอ่อจึงยิ่งบูดบึ้งมากขึ้น
เพราะไม่ว่าจะเป็นกองกำลังของเกาะอิงลอน หรือว่าจะเป็นทหารรับจ้างของหมี่เล่อ ก็พากันแพ้กลับมาหมด
กองกำลังทหารของเขาที่คุมอยู่สองทิศทางเองก็เช่นกัน กลุ่มหนึ่งคุ้มครองอยู่ทางใต้ อีกกลุ่มคือทิศเหนือ ตรงทางทิศใต้ยังพอได้ แต่ทางทิศเหนือกลับพ่ายแพ้ย่อยยับ
“ท่านครับ เป็นกองทัพของหัวเซี่ยครับ ทางฝั่งตะวันตกกับฝั่งเหนือของเราถูกคนหัวเซี่ยยึดไว้หมดแล้ว ทางฝั่งตะวันออกจำนวนเยอะยิ่งกว่าครับ น่าจะมีประมาณสองหมื่นกว่าคน กองกำลังของอิงลอนรักษาการณ์ไว้ไม่อยู่แล้วครับ”รองแม่ทัพของปาเอ่อพูดอย่างร้อนใจ
“บ้าเอ้ย ทำไมพวกเขาถึงได้ขอความช่วยเหลือจากหัวเซี่ยได้กัน”ปาเอ่อตบโต๊ะอย่างเดือดดาล ภายในใจรู้สึกไม่อยากยอมแพ้
มีกองกำลังของหัวเซี่ยเข้ามาช่วย สงครามในครั้งนี้จะสู้ชนะได้ยังไงกัน
ครั้งนี้สำนักสังหารนำเครื่องบินรบมาด้วยสิบลำ รวมถึงระเบิดอีกจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นกองกำลังของอิงลอนหรือว่าทหารรับจ้างของหมีเล่อ พอถูกระเบิดโจมตี ก็พากันแตกกระจายออกไปคนละทิศละทาง จนเกิดความวุ่นวายโกลาหลไปหมด จากนั้นก็ไม่มีใครสามารถขวางทางหรือต่อต้านสำนนักสังหารของพวกเขาได้ ประตูเมืองทั้งสี่ทิศถูกยึดได้อย่างรวดเร็ว
พอเห็นกองกำลังที่บุกเข้ามาจนถึงภายในตัวเมือง และกำลังไล่ฆ่าทหารของเขาอยู่ หมี่เล่อกับแม่ทัพเกาะอิงลอนไม่มีความคิดจะสู้ต่อแล้ว
“อีกฝ่ายเป็นคนของสำนักสังหาร อาวุธของพวกเขาทันสมัยกว่า ตอนนี้เรามีอยู่วิธีเดียว คือถอนตัวกลับ ถิ่นของคุณก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที “หมี่เล่อพูดกับปาเอ่อ
ปาเอ่อไม่อยากยอมแพ้ เขาเพิ่งได้ขึ้นนั่งบนบัลลังก์กษัตริย์ ถ้าหากถอยกลับไปทั้งอย่างนี้ เขาคงไม่มีโอกาสได้เป็นกษัตริย์อีกแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์