บทที่401จบสงคราม
นายพลชาวอิงลอนที่ชื่อข่าโน่วมีใบหน้าเครียดขรึม รองแม่ทัพที่ยืนอยู่ข้างกายของเขาก็ยืนหน้าเคร่งเครียดอยู่เช่นกัน
ความแข็งแกร่งของสำนักสังหารนั้นแข็งแกร่งมากจนเกินจินตนาการของพวกเขา
ที่สำคัญที่สุดคือสำนักสังหารมีกองกำลังมากถึงสามหมื่นนาย ซึ่งมันเป็นเรื่องที่พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน
ที่น่าโมโหมากที่สุด คือกองทัพของสำนักสังหารกำลังบดขยี้กองทัพของพวกเขาไม่หยุด และพวกเขากำลังบุกมาถึงนอกวังแล้ว
"สำนักสังหารอย่างนั้นเหรอ พวกเขาไม่ได้อยู่ในประเทศเหมี่ยนหรือไง ทำไมพวกเขามาที่ประเทศเจียซือของเราได้ล่ะ" ปาเอ่อถามด้วยเสียงตกใจ
เขาไม่เห็นจำได้ว่าราชาแห่งเจียซือคนใดจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับสำนักสังหารเลย
"ต้องเป็นเพราะเรื่องเกี่ยวกับเหมืองแร่แน่ๆครับ ได้ข่าวว่าสำนักสังหารและเทคโนโลยีอี้ฉีนั้นมีความเกี่ยวข้องกัน อาจเป็นไปได้ว่า บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีต้องการที่จะครอบครองเหมืองแร่ยูเรเนียมนี้ พวกเขาจึงจ้างสำนักสังหารเพื่อจัดการเรื่องนี้ "ข่าโนว่กล่าว
"ไอ้บ้าเทคโนโลยีอี้ฉีนี้จะมากไปแล้วนะ พวกเขาต้องการเริ่มสงครามกันหรือไง" หมี่เล่อพูดด้วยความโกรธ
"ไม่หรอก ถ้าสำนักงานใหญ่ป๋ายเย่าจะไม่เคลื่อนไหวแน่นอน ถึงแม้บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีสามารถเจรจากับพวกเขาได้เรื่องเหมืองสำเร็จ " ข่าโน่วส่ายหัวและพูด
"ทำไมล่ะ แม้แต่ป๋ายเย่าก็ยังไม่กล้ามีปัญหากับบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีหรือไง"หมี่เล่อผงะ แล้วมองไปที่ข่าโน่วด้วยความตะลึง
"ไม่ใช่ครับ เป็นสำนักงานใหญ่ป๋ายเย่ากำลังพยายามการเจรจากับบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉี หวังว่าบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีจะสามารถพัฒนาเทคโนโลยีขั้นสูงให้พวกเขา ในตอนนี้จะมีปัญหากับบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีไม่ได้ครับ" ข่าโน่ว ส่ายหัวและอธิบาย
“ หึหึ ถ้าอย่างนั้นยังจะสู้อะไรอีกล่ะ ถอยสิ อุตส่าห์เสียทหารไปหลายพันคน บ้าเอ้ย!” หมี่เล่อชกไปที่โต๊ะและถ้วยชาบนโต๊ะก็สั่นสะเทือน รองแม่ทัพคนอื่น ๆ ก็มีสีหน้านิ่งขรึมเช่นกัน
ในเมื่อสำนักงานใหญ่ป๋ายเย่าไม่ส่งทหารมาเพิ่ม กำลังพลในขณะนี้ไม่เพียงพอแน่นอน พวกเขามีแต่จะต้องพ่ายแพ้เท่านั้น และยังเป็นการพ่ายแพ้อย่างย่อยยับด้วย พวกเขาเป็นทหารรับจ้างและทำสิ่งต่างๆด้วยเงิน ตอนนี้สงครามล้มเหลวพวกเขาต้องสูญเสียเงินเป็นจำนวนมาก
"ไปกันเถอะ บอกให้ทุกคนถอนกำลังกลับไปที่เมืองของปาเอ่อกันก่อน" ข่าโน่วพยักหน้ารับคำสั่งและเดินออกจากห้องโถงทันที
สงครามครั้งนี้ต้องมาเจอกับสำนักสังหาร เขาคงได้แต่ต้องยอมรับความพ่ายแพ้ไปเท่านั้น
"นายพลครับ คนของราชวงศ์เจียซือเราจะพาไปด้วยหรือฆ่าพวกเขาทิ้งไปเลยครับ" รองแม่ทัพที่ยืนอยู่ด้านหลังถาม
" พากษัตริย์และรัฐมนตรีสำคัญไปด้วยส่วนคนอื่น ๆ ฆ่าทิ้งซะ” ข่าโน่ววพูดด้วยสีหน้านิ่งขรึม
ไม่นานพวกเขาก็ออกไปที่สวนหลังบ้านของวัง พากษัตริย์ของประเทศเจียซือและรัฐมนตรียืนรออยู่เตรียมจะขึ้นเฮลิคอปเตอร์เพื่อออกเดินทาง
เมื่อเฮลิคอปเตอร์ทั้งสามลำเพิ่งบินขึ้น
ทันใดนั้นก็มีเสียงของเครื่องยิงจรวดดังขึ้นมาจากระยะไกล
ก่อนจะมีเสียงระเบิดดังขึ้นมา
“แย่แล้ว มันพุ่งเป้าหมายมาทางพวกเรา" หมี่เล่อและคนอื่น ๆ ตกใจมาก แต่จรวดก็มาอย่างกะทันหันและเฮลิคอปเตอร์ที่เพิ่งบินขึ้นไม่สามารถหลบหนีได้ และพวกเขาก็ถูกจรวดยิ่งจนระเบิด
บึม บึม บึม
พอเครื่องบินทั้งสามเครื่องถูกระเบิด นายพลอาวุโสทุกคนที่กำลังจะพากันหลบหนีจึงถูกระเบิดจนกลายเป็นเถ้าถ่าน
หลันหลิงเหลือบมองไปที่เฮลิคอปเตอร์สามลำที่ถูกทำลายลงแล้ว หลังจากนั้นก็รีบเข้าไปในพระราชวงศ์เจียซือพร้อมกับทีมนักฆ่าของตนเอง และควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดได้อย่างรวดเร็ว
ในตอนนี้การต่อสู้ล้างแค้นของราชวงศ์เจียซือได้สิ้นสุดลงแล้ว
พอก้าวเข้ามาในวังราชวงศ์อีกครั้ง ทั้งเจสซีและขู้ปาก็ยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพวกเขาจะชนะ และชนะได้อย่างง่ายดายแบบนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์