บทที่ 421 สรุปสิ้นปีครั้งที่สอง1
ลู่เฉินพยักหน้า การวิเคราะห์ของเฉินจือหรานมีเหตุผล เหมือนกับที่เธอพูด ทุกอย่างก็สมเหตุสมผล
ตั้งแต่บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีของเขาปีที่แล้วทำการเปิดตัวเครื่องบินรบรุ่นที่หก รวมถึงจรวดแม่เหล็กไฟฟ้าไฮเปอร์โซนิกออกมา ประเทศ M ก็สูญเสียความเป็นผู้นำในโลกไปในทันที เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเครื่องบินรบ Mie-100 รุ่นที่ 6 ของหัวเซี่ยและจรวดแม่เหล็กไฟฟ้าไฮเปอร์โซนิกที่ติดตั้งมาด้วยของหัวเซี่ย ถึงแม้พวกเขาจะส่งเครื่องบินรบ F22 ออกมายี่สิบสามสิบคันก็ยากที่จะกำจัดเครื่องบินรบ Mie-100 รุ่นที่ 6 เพียงลำเดียวได้
ทั้งนี้จรวดแม่เหล็กไฟฟ้าไฮเปอร์โซนิกก็ยิ่งเป็นอาวุธที่ไม่ว่าระบบป้องกันรูปแบบใดของพวกเขาก็ไม่สามารถป้องกันได้ เมื่อเกิดการสู้รบขึ้นมา อาวุธทั้งสองอย่างนี้ก็สามารถทำให้พวกเขาสูญเสียทั้งน่านฟ้าได้อย่างง่ายดาย
คนของประเทศ M ไม่มีทางที่จะยอมสูญเสียตำแหน่งอำนาจสูงสุดนี้ไปอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นการค้นคว้าวิจัยอาวุธชีวเคมีเพื่อมาต่อกรกับหัวเซี่ยก็เป็นเรื่องปกติ และเป็นเป็นเรื่องที่มีความเป็นไปได้สูงอยู่แล้ว
ลู่เฉินไม่ได้ทำการตัดสินใจในทันที เขานั่งลงบนโซฟา แล้วโทรหาเซ่เว่ยเหา เพื่อถามเขาว่าข่าวนี้เป็นจริงหรือไม่
เซ่เว่ยเหาคือคนใหญ่โตที่มาจากเมืองหลวง มีฐานะและตำแหน่งที่ใหญ่โต น่าจะรู้อะไรมากกว่า
“เรื่องนี้เป็นเรื่องที่รุนแรงมาก ฉันพึ่งจะโทรหาคนที่อยู่เมืองหลวง ความหมายของพวกเขาคือ พรุ่งนี้กับมะรืนนี้จะทำการอพยพคนของประเทศเราทั้งหมดออกไปจากประเทศตงอิ๋ง แน่นอนว่า ทุกคนต่างก็หวังว่าเรื่องนี้จะไม่รุนแรงอย่างที่คิดกันไว้”
นี่คือสิ่งที่เซ่เว่ยเหาบอกกับลู่เฉิน
เมื่อวางสายจากเซ่เว่ยเหา สีหน้าของลู่เฉินก็ไม่ดีนัก ดูท่าเรื่องนี้จะรุนแรงมากจริงๆ
“จองตั๋วเครื่องบินวันพรุ่งนี้ พรุ่งนี้เรากลับประเทศกันเถอะ ตลาดที่นี่ทิ้งไปก่อน” ลู่เฉินพยักหน้าพร้อมกับตัดสินใจ
ตลาดที่ตงอิ๋งค่อนข้างน่าสนใจทีเดียว แต่เขาไม่ได้ขาดแค่ตลาดนี้ มุ่งไปที่เอเชียตะวันออกกับยุโรปก็ถือว่าเพียงพอแล้ว
พอดีกับที่ตงอิ๋งและประเทศ M ต่างก็อยากที่จะกำจัดบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีของเขาอยู่แล้ว งั้นก็ให้พวกเขากำจัดไปเถอะ
เมื่อกลับถึงประเทศ ลู่เฉินก็ไม่ได้สนใจสถานการณ์ที่ตงอิ๋งอีกแล้ว
ในเมื่อยังไงเขาเองก็ตัดสินใจทิ้งขนมเค้กที่นั่นแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเสียแรงไปสนใจตงอิ๋งอีกอีกต่อไป
แต่กระนั้น เขาก็ยังคงให้ความสนใจกับการระเบิดของบริษัทชีวภาพ ซึ่งเหมือนว่ามันจะไม่ได้รุนแรงอย่างที่คิดไว้
แต่เมืองหลวงก็ยังคงยืนยันที่จะอพยพคนของประเทศกลับมาตามเดิม พร้อมทั้งยังเตือนประชาชนให้งดการเดินทางไปที่ตงอิ๋งในช่วงเวลานี้
ยังมีอีกหลายประเทศที่ตัดสินใจอพยพประชาชนของประเทศกลับเหมือนกับหัวเซี่ย
แต่เมื่อเห็นว่าประเทศ M ไม่ได้อพยพประชาชนกลับประเทศแต่อย่างใด ก็มีหลายประเทศที่ไม่ได้ตัดสินใจอพยพประชาชนของประเทศตนเองกลับ
นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ลู่เฉินยากที่จะมองสถานการณ์ได้อย่างชัดเจน
หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีก
เวลาเดินมาถึงท้ายปีอย่างรวดเร็ว ในปีนี้นั้น นอกจากตงอิ๋งเกิดปัญหาขึ้น แผนการทุกอย่างของบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีต่างก็ประสบความสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี แน่นอนว่ายังคงต้องจัดการสรุปท้ายปีและแผนการในปีถัดไป
การประชุมประจำปีในปีนี้นั้น บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีได้เชิญสมาชิกของสหพันธ์ธุรกิจทุกคนเข้าร่วมงาน ซึ่งสหพันธ์ธุรกิจทั้งหมดต่างก็พัฒนาร่วมกันกับบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉี พวกเขาต่างก็ถือว่าเป็นสมาชิกส่วนหนึ่งของบริษัทเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์