บทที่430 ไล่ออกไป !
ลู่ไห่และคนอื่น ๆ พูดไม่ออกไปชั่วขณะ
"พี่ พี่เขย พวกพี่ก็มาเล่นด้วยงั้นเหรอ"ลู่ไห่มีท่าทีที่เคารพมาก ครอบครัวพวกเขาก็มีแต่พี่สาวเขาที่ประสบความสำเร็จที่สุด แล้วแต่งงานกับราชวงศ์เกาะพรูล้นเซียอีกด้วย นี่ทำให้พวกเขาดูมีสถานะหน่อยตอนอยู่หน้าสายเลือดเดียวกัน
และแน่นอน ลู่ไห่ไม่เอาการเอางานมาตลอด ก็กลัวพี่สาวและพี่เขยของเขามาก
"เสี่ยวไห่เองเหรอ นายไม่ตั้งใจฝึก มาเที่ยวเล่นอีกแล้ว"หลินตงหยางพูดด้วยน้ำเสียงช่ำชอง
"นี่วันตรุษจีนไง ก็เลยอยากผ่อนคลายหน่อย"ลู่ไห้พูดเสียงอ่อน
เห็นได้ว่าลู่ไห่เคารพชายหนุ่มมาก มีคนเดาตัวตนของAsgonได้อย่างรวดเร็ว ก็เข้าไปทักทายกันหมด
Asgonพยักหน้า รู้สึกมีความสุขกับการที่ถูกเคารพแบบนี้
เห็นลู่เฉินมองเขาแวบหนึ่ง ก็ไม่มองเขาแล้ว หลินตงหยางขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ เมื่อกี้ลู่เว๋ยเว๋ยไม่คิดค่าใช้จ่ายพวกเขา แต่เขาไม่รับน้ำใจเลย ตอนนี้ก็ยังไม่ทักทายเขาอีก ทันใดนั้นก็ทำให้เขาหน้าบึ้งทันที
ลู่ไห่เห็นAsgonสีหน้าไม่ดี จู่ ๆ ก็มีแผนขึ้นมา ยิ้มและพูดว่า"พี่เขย คนของตระกูลลู่นี้ ก็เติบโตมาจากหัวเซี่ย ไม่คุ้นเคยกับพวกเรา มีนิสัยสันโดษ ได้ยินมาว่ากลับมาครั้งนี้คือมาระลึกถึงบรรพบุรุษ"
"ลู่เฉิน พาครอบครัวนายมา ผมจะแนะนำพี่เขยของผมให้ เขาเป็นเจ้าชายเลยนะ"ลู่ไห่ตะโกนพูดกับลู่เฉิน
จากที่เขาดู ลู่เฉินไม่ได้โตในตระกูลตั้งแต่เล็ก ต้องไม่รู้เรื่องของตระกูลเลยสักนิดแน่นอน พี่เขยของเขาคือเจ้าชายน้อยของเกาะพรูล้นเซีย คนปกติถ้าไม่รู้ความยิ่งใหญ่ของตระกูลลู่ ก็จะไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลลู่กับราชวงศ์เกาะพรูล้นเซีย ต้องคิดว่าเจ้าชายน้อยAsgonเก่งกว่าตระกูลลู่แน่นอน
ลู่เฉินมองไป ไม่อยากสนใจ
ผู้สูงศักดิ์ ? เจ้าชาย ?
ลู่เฉินขำในใจ แม้แต่ทั้งตระกูลลู่เขาก็ไม่ให้ความสำคัญ แล้วจะเห็นความสำคัญกับราชวงศ์ที่ตระกูลลู่ควบคุมไว้เหรอ?
ถ้าเขายินยอม เขามีความมั้นใจอย่างมากที่จะชิงตำแหน่งผู้สืบทอดของผู้นำตระกูลลู่ได้ ถึงตอนนั้นแม้แต่กษัตริย์ของเกาะพรูล้นเซียก็ยังต้องน้อมทักทายเขา ก็แค่เจ้าชายน้อยเท่านั้นเอง
ลู่เฉินไม่ได้ให้ความสำคัญ สีหน้าลู่ไห่เปลี่ยนไป หน้าบึ้งเป็นอย่างมาก ตอนนี้เขากำลังทำธุระให้ลู่หมิงอยู่ ลู่หมิงคือคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดสำหรับผู้สืบทอดผู้นำตระกูลรุ่นต่อไปในคืนนี้ ถ้าทำไม่ดี นั้นก็คือการทำลายอนาคตของเขาเองไม่ใช่เหรอ?
เขายังอยากจะพึ่งลู่หมิงเพื่อขึ้นตำแหน่ง ลู่หมิงให้เขามาแกล้งลู่เฉิน ถ้าเขาทำไม่ดี ลู่หมิงไม่ให้โอกาสเขาแน่นอน
เขากำลังอยากจะทุ่มสุดตัวสั่งสอนลู่เฉิน ก็เห็นพี่เขยของเขาAsgonเดินไปหาลู่เฉิน
ลู่ไห่ตาใสขึ้นมาทันที หวังว่าพี่เขยของเขาจะสั่งสอนลู่เฉินสักนิด
"เจ้าเป็นลูกนอกสมรสของใครในตระกูลลู่? มาถึงตระกูลลู่ก็ยังจองหองพองขนขนาดนี้? ดูถูกเจ้าชายน้อยอย่างข้างั้นเหรอ?"Asgonถามด้วยสีหน้าบึ้งตึง
"ไล่ออกไป"ลู่เฉิงมองAsgon พูดนิ่ง ๆ
ก็แค่เจ้าเจ้าชายน้อยเท่านั้นเอง เขาดูถูกเขาจริง ๆ
อะไรกัน?
ลูกนอกสมรสนี้จะไล่เจ้าชายน้อยของประเทศพรูลันเซียออกไป?
เขาเพิ่งกลับมาไม่ใช่เหรอ?ทำไมเขาถึงไม่เห็นราชวงค์พรูลันเซียอยู่ในสายตาล่ะ?
ถึงแม้เขาจะเป็นลูกชายของลู่เทียนสิง แต่ลู่เทียนสิงเพิ่งได้ขึ้นตำแหน่ง ทางครอบครัวมีไม่กี่คนที่อยู่ฝั่งเขา แน่นอนว่าราชวงศ์ยอมเขาง่ายๆแน่
ไอ้ลูกนอกสมรสเหลิงขนาดนี้ ใครให้ความกล้ากับเขากัน
ลู่เฉินเพิ่งพูดจบ หลินทางก็เดินไปหาAsgon
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์