คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 430

สรุปบท บทที่430 ไล่ออกไป !: คุณพ่อสายเปย์

อ่านสรุป บทที่430 ไล่ออกไป ! จาก คุณพ่อสายเปย์ โดย ลู่ลู่

บทที่ บทที่430 ไล่ออกไป ! คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต คุณพ่อสายเปย์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ลู่ลู่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

บทที่430 ไล่ออกไป !

ลู่ไห่และคนอื่น ๆ พูดไม่ออกไปชั่วขณะ

"พี่ พี่เขย พวกพี่ก็มาเล่นด้วยงั้นเหรอ"ลู่ไห่มีท่าทีที่เคารพมาก ครอบครัวพวกเขาก็มีแต่พี่สาวเขาที่ประสบความสำเร็จที่สุด แล้วแต่งงานกับราชวงศ์เกาะพรูล้นเซียอีกด้วย นี่ทำให้พวกเขาดูมีสถานะหน่อยตอนอยู่หน้าสายเลือดเดียวกัน

และแน่นอน ลู่ไห่ไม่เอาการเอางานมาตลอด ก็กลัวพี่สาวและพี่เขยของเขามาก

"เสี่ยวไห่เองเหรอ นายไม่ตั้งใจฝึก มาเที่ยวเล่นอีกแล้ว"หลินตงหยางพูดด้วยน้ำเสียงช่ำชอง

"นี่วันตรุษจีนไง ก็เลยอยากผ่อนคลายหน่อย"ลู่ไห้พูดเสียงอ่อน

เห็นได้ว่าลู่ไห่เคารพชายหนุ่มมาก มีคนเดาตัวตนของAsgonได้อย่างรวดเร็ว ก็เข้าไปทักทายกันหมด

Asgonพยักหน้า รู้สึกมีความสุขกับการที่ถูกเคารพแบบนี้

เห็นลู่เฉินมองเขาแวบหนึ่ง ก็ไม่มองเขาแล้ว หลินตงหยางขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ เมื่อกี้ลู่เว๋ยเว๋ยไม่คิดค่าใช้จ่ายพวกเขา แต่เขาไม่รับน้ำใจเลย ตอนนี้ก็ยังไม่ทักทายเขาอีก ทันใดนั้นก็ทำให้เขาหน้าบึ้งทันที

ลู่ไห่เห็นAsgonสีหน้าไม่ดี จู่ ๆ ก็มีแผนขึ้นมา ยิ้มและพูดว่า"พี่เขย คนของตระกูลลู่นี้ ก็เติบโตมาจากหัวเซี่ย ไม่คุ้นเคยกับพวกเรา มีนิสัยสันโดษ ได้ยินมาว่ากลับมาครั้งนี้คือมาระลึกถึงบรรพบุรุษ"

"ลู่เฉิน พาครอบครัวนายมา ผมจะแนะนำพี่เขยของผมให้ เขาเป็นเจ้าชายเลยนะ"ลู่ไห่ตะโกนพูดกับลู่เฉิน

จากที่เขาดู ลู่เฉินไม่ได้โตในตระกูลตั้งแต่เล็ก ต้องไม่รู้เรื่องของตระกูลเลยสักนิดแน่นอน พี่เขยของเขาคือเจ้าชายน้อยของเกาะพรูล้นเซีย คนปกติถ้าไม่รู้ความยิ่งใหญ่ของตระกูลลู่ ก็จะไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลลู่กับราชวงศ์เกาะพรูล้นเซีย ต้องคิดว่าเจ้าชายน้อยAsgonเก่งกว่าตระกูลลู่แน่นอน

ลู่เฉินมองไป ไม่อยากสนใจ

ผู้สูงศักดิ์ ? เจ้าชาย ?

ลู่เฉินขำในใจ แม้แต่ทั้งตระกูลลู่เขาก็ไม่ให้ความสำคัญ แล้วจะเห็นความสำคัญกับราชวงศ์ที่ตระกูลลู่ควบคุมไว้เหรอ?

ถ้าเขายินยอม เขามีความมั้นใจอย่างมากที่จะชิงตำแหน่งผู้สืบทอดของผู้นำตระกูลลู่ได้ ถึงตอนนั้นแม้แต่กษัตริย์ของเกาะพรูล้นเซียก็ยังต้องน้อมทักทายเขา ก็แค่เจ้าชายน้อยเท่านั้นเอง

ลู่เฉินไม่ได้ให้ความสำคัญ สีหน้าลู่ไห่เปลี่ยนไป หน้าบึ้งเป็นอย่างมาก ตอนนี้เขากำลังทำธุระให้ลู่หมิงอยู่ ลู่หมิงคือคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดสำหรับผู้สืบทอดผู้นำตระกูลรุ่นต่อไปในคืนนี้ ถ้าทำไม่ดี นั้นก็คือการทำลายอนาคตของเขาเองไม่ใช่เหรอ?

เขายังอยากจะพึ่งลู่หมิงเพื่อขึ้นตำแหน่ง ลู่หมิงให้เขามาแกล้งลู่เฉิน ถ้าเขาทำไม่ดี ลู่หมิงไม่ให้โอกาสเขาแน่นอน

เขากำลังอยากจะทุ่มสุดตัวสั่งสอนลู่เฉิน ก็เห็นพี่เขยของเขาAsgonเดินไปหาลู่เฉิน

ลู่ไห่ตาใสขึ้นมาทันที หวังว่าพี่เขยของเขาจะสั่งสอนลู่เฉินสักนิด

"เจ้าเป็นลูกนอกสมรสของใครในตระกูลลู่? มาถึงตระกูลลู่ก็ยังจองหองพองขนขนาดนี้? ดูถูกเจ้าชายน้อยอย่างข้างั้นเหรอ?"Asgonถามด้วยสีหน้าบึ้งตึง

"ไล่ออกไป"ลู่เฉิงมองAsgon พูดนิ่ง ๆ

ก็แค่เจ้าเจ้าชายน้อยเท่านั้นเอง เขาดูถูกเขาจริง ๆ

อะไรกัน?

ลูกนอกสมรสนี้จะไล่เจ้าชายน้อยของประเทศพรูลันเซียออกไป?

เขาเพิ่งกลับมาไม่ใช่เหรอ?ทำไมเขาถึงไม่เห็นราชวงค์พรูลันเซียอยู่ในสายตาล่ะ?

ถึงแม้เขาจะเป็นลูกชายของลู่เทียนสิง แต่ลู่เทียนสิงเพิ่งได้ขึ้นตำแหน่ง ทางครอบครัวมีไม่กี่คนที่อยู่ฝั่งเขา แน่นอนว่าราชวงศ์ยอมเขาง่ายๆแน่

ไอ้ลูกนอกสมรสเหลิงขนาดนี้ ใครให้ความกล้ากับเขากัน

ลู่เฉินเพิ่งพูดจบ หลินทางก็เดินไปหาAsgon

ลู่เว๋ยเว๋ยวิ่งไปพยุงAsgon เห็นAsgonไม่เป็นอะไรมาก ถึงมาตรงหน้าลู่เฉิน มองลู่เฉินด้วยสีหน้าเย็นชา

"เชิญพวกนายออกไปให้พ้น สโมสรของฉันไม่ต้อนรับพวกนาย ! "ทั้งครอบครัวของลู่เว๋ยเว๋ยเป็นคนบริหารที่นี่ นอกจากจะเป็นสายเลือดเดียวกัน ไม่งั้นลู่เว๋ยเว๋ยก็มีสิทธิ์ไล่ฝ่ายตรงข้ามออกได้

ลู่เฉินไม่พูดอะไร แค่ยิ้ม ในรอยยิ้มมีความหยอกล้ออยู่

"บังอาจ ! ใครให้ความกล้ากับเธอ กล้ามาสั่งคุณชายใหญ่ของสายเลือดเดียวกัน?" ลู่จงก้าวขึ้นไป ด่าลู่เว๋ยเว๋ย

ถึงแม้เขาจะเป็นแค่คนรับใช้ของตระกูลลู่ แต่กฎของตระกูลเข้มงวด คนรับใช้ที่ดีของสายเลือดเดียวดีกว่าญาติ

ตอนนี้เจ้านายของเขาคือผู้นำตระกูล เขาคือพ่อบ้านเอกของทั้งตระกูล ไม่เห็นลู่เว๋ยเว๋ยและคนอื่น ๆ ที่เป็นญาติอยู่ในสายตาอยู่แล้ว

"สายเลือดเดียวกัน?"ลู่เว๋ยเว๋ยตกใจ สายตาที่มองลู่เฉินมีความตกใจ แต่มีความหวาดกลัวมากกว่า

"ใช่ คุณชายเป็นทายาทเพียงคนเดียวของผู้นำตระกูล ครั้งนี้มาเข้าร่วมการแข่งขันของผู้สืบทอดผู้นำตระกูลรุ่นถัดไป เธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งคุณชาย?พ่อของเธอคือใคร?"ลู่จงด่าอย่างไม่ไว้หน้า

ลู่เว๋ยเว๋ยและคนอื่น ๆ สีหน้าเปลี่ยนไปมาก ลู่ไห่อยากจะพูดอะไร กลับเห็นว่าภายใต้กลิ่นอายที่ทรงพลังของลู่จง ไม่กล้าพูดอะไรสักคำ

เดิมทีAsgonที่เพิ่งมาคิดอยากจะด่าสักคำก็อ้าปากตกใจ ทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ

เดิมทีเขาคิดว่าลู่เฉินเป็นคนธรรมดาที่กลับมาระลึกถึงบรรพบุรุษจริง ๆ ไม่คิดเลยว่าลู่เฉินจะเป็นลูกชายของลู่เทียนสิง

ตอนนี้ลู่เทียนสิงเป็นผู้นำตระกูล ไม่ว่าลู่เฉินจะสามารถเป็นผู้สืบทอดผู้นำตระกูลรุ่นต่อไปได้รึเปล่า สถานะของเขาอย่างเขาเทียบกันไม่ได้เลย

ไม่ต้องบอกว่าเขายังเป็นแค่ญาติเจ้าชายฝั่งญาติ ถึงจะเป็นเจ้าชายแท้ ๆ ก็ไม่กล้าท้าทายลู่เฉิน

นาทีนี้ สีหน้าของลู่เว๋ยเว๋ยและคนอื่น ๆ ดูแย่มาก ๆ แต่ในตอนที่พวกเขาไม่รู้จะทำยังไงดี ลู่หมิงกับลู่เห้าเดินเข้ามา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์