คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 444

บทที่ 444 สิ้นหวัง

ช่วงเทศกาลตรุษจีนทั้งประเทศหัวเซี่ยล้วนไม่มีใจอยากจะฉลองตรุษจีน เนื่องจากผู้คนนับไม่ถ้วนยังอยู่ในสภาวะตื่นตระหนก

ปีนี้ทั้งโลกถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมน แม้ว่าจะไม่ได้เกิดเหตุจลาจลที่ใหญ่โตอะไร เพราะสาเหตุหลักก็คือทุกคนยังคงเชื่อมั่นในนักวิทยาศาสตร์

แต่ความเชื่อนี้ย่อมเปลี่ยนไปตามกาลเวลาอย่างช้าๆ ณ เวลานั้นไม่มีใครรู้ว่าสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดจะเกิดขึ้น

ลู่เฉินเองก็รู้สึกหนักอึ้งมากเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขามีส่วนร่วมในการถอดรหัสไวรัส D เขาก็รู้สึกหงุดหงิดอย่างอธิบายไม่ถูก

เนื่องจากไวรัส D ผิดเพี้ยนมากเกินไปจึงไม่สามารถถอดรหัสได้ด้วยเทคโนโลยีของมนุษย์ในปัจจุบัน

ลู่เฉินได้วางแผนที่เลวร้ายที่สุดไว้ในใจของเขาแล้ว

ดังนั้นหลังจากเทศกาลตรุษจีนเขาจึงถอนตัวจากการวิจัยเกี่ยวกับไวรัส D ทำให้นักวิทยาศาสตร์บางส่วนที่เตรียมใช้แผนสำรองตกอยู่ในสภาพอับจนหนทาง

วันนี้ลู่เฉินรับโทรศัพท์จากเฉิงหู่ ในสายเฉิงหู่บอกเขาว่าการเพาะปลูกเมล็ดโพธิ์ประสบความสำเร็จอย่างมาก พวกเขาค้นพบเทคโนโลยีในการเร่งการเจริญเติบโตของเมล็ดโพธิ์แล้วและครั้งนี้ก็เก็บเกี่ยวเมล็ดโพธิ์ได้ถึง500กิโลกรัม

เมื่อลู่เฉินรับสายนี้เขาก็ไปที่ต้าหลี่โดยเร็วที่สุด

จนถึงขณะนี้ตามที่เขากล่าวไว้ว่าไม่มีนักศิลปะการต่อสู้คนใดในหัวเซี่ยที่ติดเชื้อไวรัส D ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะสกัดชุดยาวิวัฒนาการยีนเพื่อปรับปรุงสมรรถภาพทางร่างกายของผู้คนรอบตัวเขา

หลังจากมาถึงต้าหลี่ ลู่เฉินก็ไม่รอช้าและขอให้ผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์สกัดยาวิวัฒนาการยีนทันที

ครั้งล่าสุดเมล็ดโพธิ์จำนวนครึ่งกิโลกรัมสกัดยาวิวัฒนาการยีนออกมาได้สิบเม็ดโดยที่วัตถุดิบหนึ่งในสามถูกทิ้งไป

จากการคำนวณด้วยวิธีนี้ เมล็ดโพธิ์ห้าร้อยกิโลกรัมชุดแรกสามารถสกัดได้อย่างน้อยประมาณหนึ่งหมื่นเม็ด

แน่นอนว่าหลังจากที่พวกเขาสกัดมันอยู่หลายครั้งด้วยเทคโนโลยีที่พัฒนาแล้ว คาดว่าจะสกัดออกมาได้ประมาณหนึ่งหมื่นเม็ด

ทว่าหนึ่งหมื่นเม็ดก็ยังไม่เพียงพอต่อคนทั้งบริษัท

และยามหัศจรรย์อย่างยาวิวัฒนาการยีนชนิดนี้จะต้องทำให้คนทั้งโลกอิจฉาอย่างแน่นอน ถ้าเขาใช้มันกับพวกพนักงานบริษัทก็เห็นจะไม่ได้

“ลองวิจัยดูว่าเราสามารถลดประสิทธิภาพของยาแล้วเพิ่มกำลังการผลิตได้หรือไม่ พวกคุณลองคิดถึงความเป็นไปได้ดูซิ” ลู่เฉินพูดกับทีมนักวิจัย

กว่าจะเก็บเกี่ยวเมล็ดโพธิ์ชุดที่ 2 ต้องใช้เวลาถึงหนึ่งปี และตอนนี้เขาก็จำใจที่ต้องทำเช่นนี้

แม้ว่าพวกเขาจะเชี่ยวชาญวิธีการเพาะปลูก แต่อัตราการงอกของเมล็ดโพธิ์ก็ยังน้อยมากและเป็นการยากที่จะเพาะปลูก

อีกหนึ่งเดือนกว่า ลู่เฉินให้ทางต้าหลี่ทำการวิจัยเทคโนโลยีโดยการลดประสิทธิภาพของยาวิวัฒนาการยีนลงครึ่งหนึ่ง ในอีกทางด้านหนึ่งก็วางแผนเตรียมการถ้าหากเจอทางตัน

ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาสถานการณ์เลวร้ายลงเรื่อยๆ ข่าวที่ว่านักวิจัยติดไวรัส D ก็ไม่รู้ว่าแพร่ออกไปได้อย่างไร นี่จึงทำให้ผู้คนที่เก็บกดความตื่นตระหนกมาตลอดปีระเบิดออกมาในที่สุด ทวีปยุโรปครึ่งหนึ่งเกิดเหตุจลาจลอยู่หลายครั้ง เหตุการณ์จลาจลเกิดขึ้นบ่อยถึงขนาดที่ทางการทหารระงับเหตุไว้ไม่ได้แล้ว

ทางด้านแอฟริกาก็มีประเทศเล็กๆที่รัฐบาลถูกโค่นล้มด้วยเหตุจลาจล

สถานการณ์ในประเทศMก็เลวร้ายมากเช่นกัน ทั้งยังเกิดเหตุจลาจลขนาดใหญ่ในหลายทวีป

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ายาวิวัฒนาการยีนจะสามารถยับยั้งเชื้อไวรัส D ได้จริงหรือไม่ แต่จากการวิเคราะห์ทางการรักษาทางการแพทย์ในหลายๆกรณีพบว่ามีคนที่สุขภาพแข็งแรงติดเชื้อไวรัสน้อยมาก

เขาเตรียมศึกษาค้นคว้ายาวิวัฒนาการยีนสเกลเล็กและผลิตยาวิวัฒนาการยีนสเกลเล็กในปริมาณที่มากขึ้น เพื่อให้คนจำนวนมากได้เพิ่มสมรรถภาพทางร่างกาย

“ถ้ามันสำเร็จล่ะก็ นั่นถือว่าเป็นโชคดีของมวลมนุษยชาติ!”

ลู่เฉินแอบกำหมัดแน่นและตัดสินใจสกัดยาวิวัฒนาการยีนหลายเม็ดมาทดสอบ

ตอนที่ลู่เฉินสกัดยาวิวัฒนาการยีนมาทดสอบ ทีมนักวิจัยระดับโลกที่ศึกษาไวรัส D ในตงอิ๋งก็เกิดเรื่องในที่สุด นักวิจัยสองในสามติดเชื้อไวรัส D และอีกหนึ่งในสามของนักวิจัยที่เหลือครึ่งหนึ่งเป็นบ้า

ดังนั้นทีมวิจัยทั้งหมดจึงถูกกำจัด

รวมไปถึงผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ยี่สิบคนที่บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีส่งไปก็ถูกกำจัดทั้งหมดโดยไม่มีใครมีชีวิตรอดกลับมา

ลู่เฉินได้แสดงความเสียใจกับเรื่องนี้แล้ว ทางบริษัทรับหน้าที่จัดงานศพให้พวกเขาอย่างยิ่งใหญ่ ทั้งยังมอบเงินชดเชยจำนวนมากให้กับครอบครัวผู้เชี่ยวชาญทุกคนที่เสียสละ

เหตุการณ์นี้ทำให้เกิดวิกฤตชีวิตและความตายของมนุษย์

การที่ทีมนักวิจัยทั้งหมดถูกกำจัดเป็นการแสดงให้เห็นว่ามวลมนุษย์ไม่มีศักยภาพพอในการถอดรหัสไวรัส D และจะสูญพันธุ์ไปอย่างช้าๆภายใต้การทำลายล้างของไวรัส D

ในวันนี้โลกได้เข้าสู่สภาวะจลาจลครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์