บทที่454 คนที่ปล่อยข่าวออกไป
วังเหว่ยโมโมมาก บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีอุตส่าห์ให้โอกาสพวกเขาได้หนีรอดไปจากสถานการณ์ร้ายๆ แต่คนพวกนี้กลับไม่รู้สึกซาบซึ้งใจ แล้วยังปล่อยข่าวออกไปอีก นี่มันบ้าไปแล้ว ไอ้คนอกตัญญู ไม่รู้บุญคุณคน
คนแบบนี้ เขาจะต้องลงโทษให้สาสม
ลู่เฉินไม่ได้โต้ตอบ นั่นก็หมายความว่าเขาเห็นด้วยกับการจัดการของวังเหว่ย
เรื่องนี้สร้างผลกระทบมาก
ถึงแม้เขาจะรู้ว่าข่าวนี้ไม่นานก็จะรั่วไหลออกไป แต่เขาไม่อยากให้รั่วไหลออกไปจริงๆ
ในอนาคตตอนที่อยู่ในอวกาศ บนยานอวกาศลำนี้ ทุกคนจะต้องสามัคคีกัน คนที่ไม่ฟังคำสั่ง ถึงแม้จะเป็นคนในครอบครัวของพนักงานในบริษัท เขาก็ไม่คิดจะพาไปด้วยแน่นอน
เรื่องนี้ตรวจสอบได้อย่างรวดเร็ว เป็นมารดาของพนักงานในบริษัทคนหนึ่งโทรคุยกับเพื่อนร่วมงาน แล้วเผลอพูดโอ้อวดออกไป แล้วข่าวก็รั่วไหลออกไป
ในตอนที่วังเหว่ยตรวจสอบเรื่องนี้ เขาจึงทำการไล่พนักงานคนนั้นออกทันที แล้วไล่พวกเขาทั้งครอบครัวออกจากบริษัทไปทันที
ไม่ว่าพนักงานคนนั้นกับครอบครัวจะขอร้องยังไง และมารดาของพนักงานคนนั้นถึงกับคุกเข่าขอร้อง วังเหว่ยก็ไม่แม้แต่จะใจอ่อน
เพราะถ้าจัดการเรื่องนี้ได้ไม่ดี อาจจะส่งผลกระทบใหญ่หลวงตามมาทีหลังก็ได้
ยังเหลือเวลาในการติดตั้งระบบพลังงานแรงโน้มถ่วงอีกประมาณหนึ่งเดือน ในเวลาหนึ่งเดือนนี้ ไม่รู้ว่าจะมีอีกสักกี่คนที่มาขอร้องอยู่ด้านนอก ทุกคนล้วนแต่โกรธ
เรื่องที่มีพนักงานและครอบครัวถูกไล่ออกจากบริษัท ถูกแพร่ข่าวออกไปอย่างรวดเร็ว ครอบครัวของพนักงานที่พักอยู่ในกระโจมต่างพากันหวั่นใจ ทุกคนต่างก็โล่งอกที่ตนเองไม่เผลอพูดเรื่องนี้ออกไปให้คนอื่นรู้
โดยเฉพาะข่าวที่ทางบริษัทบอกพวกเขา แล้วกำชับให้พวกเขาห้ามปล่อยให้ข่าวรั่วไหลออกไป ในตอนแรกคนส่วนใหญ่ต่างก็ไม่คิดอะไรมาก แต่ในเวลานี้ พนักงานคนนั้นและคนในครอบครัวถูกไล่ออกไป ทำให้กลุ่มคนที่ไม่คิดอะไรมากก่อนหน้านี้ ต่างพากันหวาดกลัวกันไปหมด
เหตุการณ์นี้ เป็นการลงโทษตัวอย่าง
มีพนักงานบางคิดว่าบริษัทไร้น้ำใจ แต่ส่วนใหญ่กลับบอกว่าจัดการแบบนี้สมควรแล้ว
หลังจากจบจากเหตุการณ์วุ่นวาย ศูนย์วิจัยเป็นความหวังสุดท้ายของโลกแล้ว พวกเขาที่เป็นหนึ่งในความหวังนี้ แน่นอนว่าต้องหวังว่าเบื้องบนจะเข้มงวดบ้าง
เพราะนี่เป็นการทำเพื่อทุกคน
หลายวันมานี้ มีคนมานั่งรออยู่ด้านนอกบริษัทเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ คนพวกนี้ล้วนแต่เป็นผู้รอดชีวิตจากเหตุการณ์จลาจลก่อนหน้านี้ บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเขาแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงพากันเดินทางมาที่นี่
สิบวันหลังจากนี้ คนที่มารวมตัวกันมีมากถึงห้าแสนกว่าคน เป็นจำนวนที่น่าตกใจมาก
และทุกคนที่อยู่ในบริษัทต่างก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมาแล้ว
คนมารวมตัวกันเยอะแบบนี้ ถ้าพวกเขาบุกเข้ามานักฆ่าในสำนักสังหารทั้งหมดหนึ่งหมื่นกว่าคนกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคงจะเอาไม่อยู่
และในเวลานี้สำนักสังหารต่างก็เริ่มหวั่นใจ กลัวว่าคนด้านนอกจะบุกเข้ามาอาละวาดจริงๆ
“ห้าวันสุดท้าย ไม่ว่าจะยังไง นายก็ต้องติดตั้งระบบพลังแรงโน้มถ่วงให้เสร็จ” ลู่เฉินโทรไปสั่งการกับติงต้าเฉิงครั้งสุดท้าย เขารู้ว่าคนด้านนอกจะต้องบุกเข้ามาอาละวาดแน่ๆ
เพียงแค่ว่าตอนนี้พวกเขารู้ว่ายานอวกาศซี-หวั้งจะขึ้นสู่อวกาศในอีกยี่สิบวันหลังจากนี้ ดังนั้นตอนนี้พวกเขากำลังยับยั้งอารมณ์ตัวเองอยู่ และได้แต่ชูป้ายผ้า ไม่ก่อปัญหาสร้างความไม่พอใจให้กับบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์