สรุปตอน บทที่459 มาถึงดาวอังคารแล้ว – จากเรื่อง คุณพ่อสายเปย์ โดย ลู่ลู่
ตอน บทที่459 มาถึงดาวอังคารแล้ว ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง คุณพ่อสายเปย์ โดยนักเขียน ลู่ลู่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่459 มาถึงดาวอังคารแล้ว
หลังจากที่ลู่เฉินออกจากห้องประชุมเขาก็ไปหาลู่เทียนสิงผู้เป็นพ่อของเขา
ลู่เทียนสิงแนะนำเขาก่อนหน้านี้ว่าเขารับนักยุทธภพเกือบสองพันคนซึ่งทั้งหมดเป็นสมาชิกของตระกูลที่ลึกลับ
ในจักรวาลอนาคตของพวกเขาจะต้องพบกับอันตรายที่ไม่รู้จักอีกหลายอย่างระหว่างทางไปยังพร็อกซิมาคนครึ่งม้าโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้
ดังนั้นลู่เฉินจึงวางแผนที่จะฝึกฝนนักยุทธภพสองพันคนให้เป็นกองกำลังพิเศษ
และพ่อของเขาคือตัวเลือกครูฝึกที่ดีที่สุดแล้ว
เนื่องจากคนกลุ่มนี้ถูกพามาโดยลู่เทียงสิง อีกทั้งหลังจากที่ลู่เทียงสิงได้กินยาวิวัฒนาการยีนไปแล้ว ความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก นักยุทธภพเหล่านี้ต่างก็เคารพชื่นชมเขามาก
สิ่งที่ทุกคนกังวลมากที่สุดคือจะเจอมนุษย์ต่างดาวหรือเปล่า
ในขณะที่ลู่เฉินและลู่เทียงสิงกำลังคุยกันเรื่องการฝึกซ้อมอยู่ เซเหว่ยเหา และ หวังเหวย ก็สร้างรัฐบาลขึ้นมาอย่างจริงจัง พวกเขาคัดเลือกผู้มีความสามารถโดดเด่นจำนวนมากและจัดตั้งหน่วยงานรัฐบาลขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว
พวกเขามีงานมากมายที่ต้องทำ แต่เพื่อที่จะรับสมัครคนงานไปขุดแร่บนดาวอังคารพวกเขาต้องวางมือจากงานอื่นก่อน
“ พี่คะหนูหางานได้แล้วค่ะ รัฐบาลใหม่กำลังรับสมัครคนงานจำนวนมาก พวกคนงานจะได้ขึ้นไปอยู่ที่ชั้น 3 บนชั้น 3มีบ้านพัก จำนวนมาก ตอนนี้พวกเขากำลังรับสมัครคนงานจำนวนมาก พี่อยากลองไปสมัครดูไหมคะ "ในเต็นท์บนชั้นสองโจวเฉินเฉินพูดกับโจวเจินเฟ่ยด้วยท่าทางตื่นเต้น
ถึงแม้ทั้งสองคนจะขึ้นมาบนยานอวกาศได้เพราะหลันหลิง แต่พวกเขาไม่มีสิทธิ์ขึ้นไปบนชั้นสาม ได้แต่ต้องพักอยู่ที่กระโจมชั้นสอง
ทุกวันต้องนำบัตรแสดงตัวที่ทางทหารให้มาไปกินข้าวที่โรงอาหารรวม และด้วยความที่น้ำขาดแคลน คนที่อยู่ชั้นสองจึงไม่มีน้ำอาบ
สำหรับคนที่เคยเป็นคุณชายมาโดยตลอด และยังเป็นคุณชายประเภททำอะไรไม่เป็น ทำให้โจวเจินเฟ่ยปรับตัวยากมาก ทำให้หลายวันมานี้เขาดูอารมณ์ไม่ค่อยคงที่
“ถ้าเป็นคนงานมีข้อดียังไง มีห้องพักส่วนตัวให้หรือเปล่า”โจวเจินเฟ่ยถามขึ้นมาอย่างตื่นเต้น
หลายวันมานี้เขาอาศัยอยู่แต่ในเต็นท์และเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว
"มีค่ะ แต่หนูได้ยินมาว่าจะมีได้หลังจากกลับมาจากทำงานขุดแร่ธาตุหายากที่ดาวอังคารเท่านั้นนะคะ" โจวเฉินเฉินพยักหน้าและกล่าว
โจวเจินเฟ่ยพยักหน้า เขาได้ยินบ้างแล้ว ว่าเพื่อสะสมพลังงาน เบื้องบนตัดสินใจที่จะขุดเหมืองแร่หายากบนดาวอังคาร แต่ไม่มีใครบอกเขาว่าพวกเขาจะรับสมัครคนงานตอนไหน
โจวเจินเฟ่ยและโจวเฉินเฉินเดินไปที่ชั้นสามด้วยกันและเห็นว่าที่ทางเข้าของชั้นสามมีทหารมากกว่าสิบคนยืนเฝ้าอยู่
“พวกนายมาสมัครงานใช่ไหม เดินไปทางนี้ และห้ามเดินเถลไถลด้วย มีกล้องวงจรปิดติดตั้งอยู่ทุกที่ ถ้าถูกจับได้คุณจะไม่มีโอกาสได้ขึ้นไปสามชั้นอีกเลย” ทหารคนหนึ่งกล่าว
"ค่ะ ค่ะ เรารู้เราจะไม่เถลไถลไปไหนเด็ดขาดเลยค่ะ" โจวเฉินเฉินพูดอย่างรีบร้อน
“ เข้าไปเถอะ” ทหารพยักหน้าแล้วปล่อยให้ทั้งสองคนเข้าไป
โจวเฉินเฉินมาเป็นครั้งที่สองแล้วและเธอไม่เดินหลงทางแน่นอนไม่ช้าเธอก็พาโจวซุนเฟ่ยไปยังสถานที่รับสมัครงานของรัฐบาลใหม่
วันนี้มีสถานที่รับสมัครสองแห่ง แห่งหนึ่งรับสมัครเจ้าหน้าที่พลเรือนของรัฐบาลและอีกแห่งคือรับสมัครคนงาน
เงื่อนไขและค่าตอบแทนของทั้งสองฝ่ายเขียนไว้อย่างชัดเจน
แม้ว่าเจ้าหน้าที่พลเรือนจะน่าสนใจกว่า แต่ก็มีมาตราฐานที่สูงกว่าคนอื่น ดังนั้นจึงมีคนจำนวนมากเดินไปที่ฝั่งคัดเลือกคนงานแทน
เมื่อเห็นว่าข้อมูลผลการตรวจทั้งหมดของการตรวจร่างกายของเขาโจวเจินเฟ่ยก็กำหมัดแน่น
ในขณะที่การสรรหาและจัดตั้งรัฐบาลใหม่ดำเนินไปอย่างครึกครื้นลู่เฉินและคนอื่น ๆ บนชั้นสี่ก็ไม่ได้อยู่เฉย
ยานอวกาศซี-หวั้งอยู่ห่างจากวงโคจรของดาวอังคารเพียงวันเดียว นักวิทยาศาสตร์ได้ทำการยิงดาวเทียมประดิษฐ์สิบหกดวงไปยังดาวอังคาร โดยครั้งแรกใช้ดาวเทียมในตรวจจับดาวอังคารในระยะใกล้
จากการวิเคราะห์ข้อมูลที่ส่งกลับมาโดยดาวเทียมพบว่ามีแหล่งแร่มากมายบนดาวอังคาร
หนึ่งวันต่อมายานอวกาศซี-หวั้งเข้าสู่วงโคจรของดาวอังคาร แต่ด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัย ยานอวกาศซี-หวั้งจึงโคจรรอบนอกชั้นบรรยากาศดาวอังคาร
"เปิดตัวเรดาร์เพื่อทำการประเมินชี้ตำแหน่งในสถานที่ก่อน" ลู่เฉินพูดกับติงต้าเฉิง
แม้ว่ามนุษย์จะเคยส่งยานสำรวจไปยังดาวอังคาร แต่ข้อมูลที่เฉพาะเจาะจงทั้งหมดก็อยู่ในมือของ NASA และตอนนี้ก็ถูกยานอวกาศเทียนกงเอาไปด้วยแล้ว ดังนั้นลู่เฉินจึงต้องปล่อยเรดาร์อีกครั้งไปยังพื้นผิวดาวอังคาร
นอกจากนี้ยังมีหุ่นยนต์ธรรมดาสองสามตัวบนรถซึ่งสามารถทำการวิเคราะห์ข้อมูลอย่างง่ายเท่านั้น ดังนั้นงานต่อจากนี้ยังคงต้องยกหน้าที่ให้มนุษย์ลงมือสำรวจด้วยตัวเอง
เดิมทีเทคโนโลยีหุ่นยนต์อัจฉริยะของบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีนั้นดีมากอยู่แล้ว แต่เนื่องจากโรคไวรัส D ทำให้ในช่วงสองปีที่ผ่านมาทุกคนต่างพุ่งสมาธิไปที่การกำจัดไวรัส D ทำให้เทคโนโลยีอัจฉริยะเหล่านี้ถูกหยุดพัฒนาไป
แน่นอนว่าหลังจากยานอวกาศซี-หวั้งมีเสถียรภาพแล้ว เทคโนโลยีเหล่านี้จะต้องได้รับการพัฒนาต่อไปอย่างแน่นอน
ในอนาคตการใช้ชีวิตอยู่ในจักรวาลแห่งนี้ หุ่นยนต์อัจฉริยะจะเป็นกำลังแรงงานที่ดีที่สุด
และมันยังสามารถปกป้องมนุษย์ได้ด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์