คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 460

บทที่460 จดจำเวลาอันยิ่งใหญ่นี้เอาไว้

ห้าวันต่อมายานสำรวจดาวอังคารได้ส่งข้อมูลที่เป็นประโยชน์กลับมามากมาย และพบสายแร่ธาตุ​หายากหลายเส้น

หนึ่งในนั้นมีแร่โมนาไซท์ และ แร่แบสต์เนไซต์

นอกจากนี้ยังมีเฮมาไทต์ชนิดหนึ่ง หรือก็คือเหล็กออกไซด์

เหล็กออกไซด์สามารถย่อยสลายเป็นเหล็กกลั่นและก๊าซ​ออกซิเจนได้ บทบาทของก๊าซ​ออกซิเจนมีมากมายหลายอย่าง สามารถใช้เป็นตัวช่วยในการเผาไหม้ได้และยังสามารถลดการใช้พลังงานของระบบหมุนเวียนอากาศ

หลังจากเห็นข้อมูลเหล่านี้ ลู่เฉิน ติงต้าเฉิง และคนอื่น ๆ ต่างก็ดีใจมาก สิ่งเหล่านี้คือทรัพยากรที่พวกเขากำลังตามหา

“ มั่นใจแล้วว่าจะไม่มีสิ่งมีชีวิตต่างดาวคุกคามเราบนดาวอังคาร?” ลู่เฉินถามติงต้าเฉิง

"ใช่ครับ ดาวอังคารมีเพียงฝุ่นละอองไม่มีทางที่จะมีสิ่งมีชีวิตสามารถมีชีวิต​อยู่ได้เลย ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยครับ ตราบใดที่ชุดอวกาศยังไม่เสียหาย ก็จะไม่มีผู้เสียชีวิตแน่นอน​ครับ​" ติงต้าเฉิงเอ่ยพูด

"งั้นก็ดี" ลู่เฉินพยักหน้าและกดหน้าจอโฮโลแกรมติดต่อ​ไปหา ตู้เฟย

"ทีมบุกเบิก​เตรียมออกเดินทาง ให้เวลาครึ่งชั่วโมงในการเตรียมตัว" ลู่เฉินสั่ง

"ได้ครับ!" ตู้เฟยพยักหน้า จากนั้นก็ปิดหน้าจอโฮโลแกรม

ตู้เฟยมองไปที่ทหารที่คัดเลือก​มาทั้งหมด​สองพันนายในด้วยสีหน้าจริงจัง

"ทุกคน เราเพิ่งได้รับคำสั่งของกัปตัน ในอีกครึ่งชั่วโมงทีมบุกเบิก​ทั้งหมด​สองพันนายจะเป็นกลุ่มแรกที่ลงสำรวจบนดาวอังคาร พวกคุณจะกลายเป็นผู้บุกเบิกกลุ่มคนแรกที่ก้าวเหยียบไปยังดาวเคราะห์นอกโลก และ​กลายเป็น​ประวัติศาสตร์ที่มนุษยชาติจะจดจำตลอดไป หวังว่าพวกคุณจะไม่ทำให้กัปตันผิดหวังหรือทำให้พวกเราผิดหวัง ตอนนี้คุณพร้อมกันหรือยัง? "

"พร้อมครับ!" ทีมบุกเบิก​สองพันนาย นำโดยสื่อจิ้นตะโกนเสียงดัง

"ดีมาก"

ตู้เฟยพยักหน้าและกล่าวว่า "บนกระสวยอวกาศ​มีเครื่องมือติดต่อ​ระดับสูงติดตั้งอยู่​ด้วย เครื่องมือนี้ผลิตโดยใช้เทคโนโลยีชั้นสูง พลังของมันรุนแรงมาก ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีสัญญาณรบกวนก็สามารถสื่อสารคนในยานโดยไม่ขาดการติดต่อ​

แต่มีจุดหนึ่งที่สำคัญมากนั่นคือมันใช้โปรแกรมเข้ารหัสควอนตัม เพราะข้อบกพร่องจากโปรแกรมเข้ารหัสควอนตัมนี้ ทำให้​เกิดปัญหา​ด้านการเข้าระบบควอนตัม ดังนั้นในกระสวยอวกาศ​ทุกลำจะมีผู้เชี่ยวชาญด้านการเข้ารหัสไปกับพวกคุณ​ด้วย พวกคุณต้องปกป้องเขาไว้ให้ดี ไม่อย่างนั้น​หากกระสวยอวกาศ​ของคุณเกิดอุบัติเหตุคุณจะไม่สามารถติดต่อยานอวากาศซี-หวั้งได้อีก และ​ยานอวกาศจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกคุณ ทำให้​จะไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาได้ในทันที

งั้นไปขึ้นเครื่องกันก่อนเถอะ! "

เนื่องจากสาเหตุของไวรัส D ทำให้จนถึงตอนนี้บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉียังไม่ทันได้พัฒนาเทคโนโลยีควอนตัมซึ่งทำให้เกิดข้อบกพร่องได้

"รับทราบ!"

ทุกคนพยักหน้าแล้วเข้าไปในกระสวยอวกาศ​

กระสวยอวกาศเป็นเครื่องบินที่ได้รับการพัฒนาในภายหลังเพื่อตอบสนองการเดินทางในอวกาศเท่านั้น เทคโนโลยีนี้ได้ถูกปรับแต่งมาจากเทคโนโลยีเครื่องบินรบรุ่นที่ 6 ที่ปรับปรุงแล้ว หากอยู่บนพื้นโลกก็สามารถเป็นเครื่องบินรบรุ่นที่หกครึ่งได้เช่นกัน

แต่กระสวยอวกาศ​สามารถรองรับได้ห้าสิบคน ซึ่งแตกต่างจากเครื่องบินรบที่สามารถรองรับคนได้หลายคน

แต่ละตำแหน่งจะมีชุดอวกาศที่ประณีต หลังจากที่ทหารเข้าไปในกระสวยอวกาศ​แล้ว พวกเขาก็รีบสวมชุดอวกาศรัดเข็มขัดนิรภัยและรอการออกเดินทาง

"ประตูบานแรกกำลังจะปิด เจ้าหน้าที่บริเวณ​ใกล้เคียงให้รีบออกจากพื้นที่ทันที สามสิบวินาทีหลังจาก​นี้ให้เปิดประตูด้านนอกเพื่อปรับสมดุลแรงดัน ... "

"ตัวเรียกใช้งานตัวแรกจะเคลื่อนไปที่ของสายสะพาน... ระดับอยู่ที่หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ เริ่มโปรแกรมใช้งานเครื่องแรกจะเริ่มขึ้นและจะเสร็จสิ้นใน สามสิบวินาที .. .

"การปล่อยตัวจะนับถอยหลังไปที่สามสิบวินาที ยี่สิบเก้า ยี่สิบแปด ... "

ในขณะนี้ทุกคนบนยานอวกาศ รวมทั้งหมดหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นคนเดินออกจากเต็นท์ แล้วจ้องมองไปที่จอขนาดใหญ่บนผนัง ดูภาพของกระสวยอวกาศ​ที่เตรียมส่งไปยังดาวอังคาร

"สำเร็จแล้ว!"

ประชาชนหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นคนดูผ่านภาพหน้าจอวิดีโอ กำลังมองภาพเหตุการณ์นอกยานอวกาศ ทำให้เห็นว่ากระสวยอวกาศ​บินขนานกันไปแล้ว ทุกคนรู้ดีว่าช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดกระสวยอวกาศ​ได้ผ่านไปแล้ว ในปัจจุบันระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงได้ถูกนำมาใช้ จึงไม่มีการชนกัน ทุกคนส่งเสียงเชียร์ทันที บางคนถึงกับสวมกอดกันแล้วร้องไห้ออกมา

สักพักบรรยากาศในยานอวกาศก็เต็มไปด้วยความยินดีปรีดา

และคนงานที่จะไปขุดแร่บนดาวอังคารก็กำหมัดแน่น ความสำเร็จของทีมบุกเบิก​ ทำให้พวกเขาเกิดความมั่นใจและกล้าหาญ

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ในที่สุดกระสวยอวกาศ​ก็ลงจอดบนดาวอังคารอย่างปลอดภัยและทุกคนก็ส่งเสียงเชียร์อีกครั้ง

ลู่เฉินชูกำปั้นขึ้นสุดแรง

ในที่สุดมนุษย์ก็เหยียบดาวเคราะห์อื่นที่ไม่ใช่โลกได้สักที!

นี่เป็นช่วงเวลาภาพเหตุการณ์นี้แห่งการจดบันทึกประวัติศาสตร์ของมนุษย์!

แต่ในขณะนี้ ติงต้าเฉิงได้ต่อสายไปหาลู่เฉิน

ลู่เฉินยังคงตื่นเต้น แต่เขาเปิดก็กดหน้าจอโฮโลแกรมเป็นและจากนั้นการฉายภาพของ ติงต้าเฉิงก็ปรากฏขึ้น

"กัปตันแย่แล้วครับ กระสวยอวกาศทั้งหมดขาดการติดต่อไปในเวลาเดียวกันครับ หรือก็คือเราสูญเสียสัญญาณติดต่อ​กับพวกเขา​ไปแล้ว​ครับ!" ติงต้าเฉิงกล่าวอย่างกังวล

ลู่เฉินมองไปที่หน้าจอขนาดใหญ่อีกครั้งและเห็นว่ากระสวยอวกาศ​ทั้งสองลำที่เพิ่งเข้าสู่ดาวอังคารหายไปบนหน้าจอขนาดใหญ่

ใบหน้าของลู่เฉินเปลี่ยนไปทันทีและเขารู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอย่างอธิบายไม่ถูก