บทที่461 สูญเสียการติดต่อกับทีมบุกเบิก
นักวิทยาศาสตร์บนกระสวยอวกาศเพิ่งพบว่าพวกเขาขาดการติดต่อกับยานอวกาศซี-หวั้งแม่ไม่ว่าพวกเขาจะปรับรหัสอย่างไรพวกเขาก็ไม่สามารถติดต่อยานอวกาศได้
ในกรณีนี้มันเหมือนมีพลังลึกลับตัดข้อมูลที่พวกเขาพยายามส่งออกไป
ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจคือพวกเขาพบว่ากระสวยอวกาศทั้งหมดไม่ได้เชื่อมต่อกัน
แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ไม่ไกลกัน แต่สัญญาณที่ส่งมาก็ถูกตัดขาดไป
"หัวหน้าสื่อครับ เราจะทำอย่างไรดีครับ บนดาวอังคารมีสัญญาณลึกลับคอยตัดสัญญาณที่เราส่งออกไปหมดเลยครับ" นักวิทยาศาสตร์หลายคนที่อยู่บนกระสวยอวกาศมองมาทางสื่อจิ้นพร้อมกัน
สื่อจิ้นเองก็ตื่นตระหนกเหมือนกัน แต่เขาซึ่งเป็นผู้นำทหารในสำนักสังหารมีความเป็นผู้ใหญ่ สุขุมอาการตื่นตระหนกนี้เกิดขึ้นแค่ช่วงสั้น ๆ
เขาแอบถอนหายใจและพูดว่า "ฉันจำได้ว่าเราใช้เทคโนโลยีการสื่อสารควอนตัม เป็นไปได้ไหมที่ดาวอังคารไม่รองรับการส่งสัญญาณควอนตัม"
"เป็นไปไม่ได้ครับ และเครื่องตรวจจับที่มาก่อนก็ใช้เทคโนโลยีการสื่อสารควอนตัมด้วย มันไม่ได้เกิดกรณีแบบนี้" นักวิทยาศาสตร์ส่ายหัวและปฏิเสธการคาดเดาของสื่อจิ้น
"มีความเป็นไปได้อีกอย่างที่ดาวเทียมควอนตัมที่เปิดก่อนหน้านี้จะเสีย แต่ความเป็นไปได้นี้มีน้อยมาก เนื่องจากคุณภาพของดาวเทียมสื่อสารควอนตัมที่เราพัฒนานั้นดีมากและสามารถใช้งานได้อย่างน้อย ยี่สิบปี" นักวิทยาศาสตร์อีกคนพูดขึ้นมา
สื่อจิ้นขมวดคิ้ว ในสถานการณ์เช่นนี้เขาเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไร
“ ถ้าอย่างนั้นข้างนอกก็ไม่น่ามีอันตรายเราออกไปกันก่อนเถอะจะได้และตั้งเต็นท์ เพื่อเตรียมไว้สำหรับคนงานที่ลงมาในภายหลังได้พัก เมื่อทางกัปตันพบว่าไม่มีสัญญาณใด ๆ จากพวกเราทางยานอวกาศตัวแม่จะต้องคิดหาวิธีช่วยเหลือแน่นอน พวกเขาไม่มีทางทอดทิ้งพวกเราแน่ๆ "สื่อจิ้นเอ่ยพูด
"จากการวิเคราะห์ข้อมูลก่อนหน้านี้ไม่น่าจะมีสิ่งมีชีวิตบนดาวอังคารได้ แต่สิ่งที่เราต้องระวังคือพายุฝุ่น พายุฝุ่นบนดาวอังคารรุนแรงกว่าบนพื้นโลกมาก" นักวิทยาศาสตร์พยักหน้า
"อืม ถ้าอย่างนั้นก็ออกไปดูกันก่อนดีกว่า" สื่อจิ้นพยักหน้าและสั่งให้เปิดกระสวยอวกาศออก
แม้ว่าสัญญาณจะไม่สามารถส่งออกไปได้ แต่ก็ยังสามารถรับสัญญาณไร้สายในระยะสั้นได้
บทสนทนาระหว่างสื่อจิ้นและนักวิทยาศาสตร์หลายคนเป็นสัญญาณที่ส่งผ่านการสื่อสารแบบไร้สายบนชุดอวกาศ
อย่างไรก็ตามพวกเขาพยายามอยู่หลายครั้งแต่ผู้คนบนกระสวยอวกาศอีกลำที่อยู่ห่างออกไปยี่สิบเมตรไม่สามารถรับสัญญาณจากกันและกันได้
พื้นที่เหมืองแร่ที่สื่อจิ้นดูแลเป็นพื้นที่ทำเหมืองเหล็กออกไซด์ทุกคนออกมาจากกระสวยอวกาศและเหยียบบนชั้นทรายของดาวอังคารรู้สึกถึงความรู้สึกแปลก ๆ
ความรู้สึกแปลก ๆ ที่ว่าคือ ทำไมแรงโน้มถ่วงของดาวอังคารจึงไม่หนักเท่าของโลก
แรงโน้มถ่วงของโลกคือ สองจุดหกเจ็ดเท่าของดาวอังคาร ดังนั้นในเวลานี้ทุกคนที่ยืนอยู่บนพื้นดาวอังคารจะรู้สึกตัวเบามาก ถ้ากระพือปีกพวกเขาคิดว่าคงสามารถกระโดดได้สูงสี่ถึงห้าเมตร
นอกจากนี้ยังมีความรู้สึกพิเศษตอนที่เหยียบทรายบนดาวอังคาร
มันเป็นชั้นทรายสีเหลืองหนาโดยมีนุ่มราวสำลีมีกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์และละเอียดอ่อน แต่ข้างใต้มีความแน่นหนามากและไม่มีความรู้สึกว่าจะถูกดูดลงไปในทราย
จนกระทั่งคนแรกก้าวออกไปคนอื่น ๆ ก็ก้าวออกไปนอกกระสวยอวกาศ พวกเขาจับอาวุธเพื่อป้องกันบริเวณโดยรอบอย่างระมัดระวัง แต่พวกเขาไม่เห็นวัตถุเคลื่อนไหวใด ๆ ในขณะนี้เป็นเวลากลางวันของดาวเคราะห์ดวงนี้ ดวงอาทิตย์ส่องแสงบนทะเลทราย ดูไปแล้วจะคิดว่าที่นี่เป็นทะเลทรายสักแห่งบนโลกที่ไม่มีสิ่งแปลกปลอมใด ๆ อยู่เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์