คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 462

บทที่462 สัตว์ประหลาด

เมื่อตอนที่สื่อจิ้นยืนขึ้นพื้นทรายก็ระเบิดต่อหน้าเขาและทันใดนั้นเอง ก็มีโลหะสีน้ำตาลกำลังพุ่งออกมาจากใต้พื้นทราย

"ระวัง!" สื่อจิ้นยิงปืนไม่ทัน ปฏิกิริยาแรกของเขาคือรีบขยับตัวหนีไปจากที่ตรงนี้

แต่คนอื่น ๆ ที่ไม่มีทักษะและปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วเหมือนเขาต่างถูกแทงด้วยท่อโลหะในครั้งเดียว

ท่อโลหะไม่รู้ว่ามันทำมาจากอะไร มันเจาะทะลุเข้าไปในชุดอวกาศ แล้วแทงเข้าไปในร่างของทหารก่อนจะยกขึ้นสูง

จากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ที่น่ากลัวขึ้นมาต่อหน้าต่อตาทุกคน

เพียงไม่กี่วินาที ร่างของทหารคนนั้นก็กลายเป็นศพที่เหลือเพียงแค่กระดูก ...

เลือดในร่างกายของเขาถูกดูดออกไปจนหมด!

ทุกคนต่างตกใจกับภาพเหตุการณ์นี้เป็นอย่างมาก!

แล้วใต้พื้นดินก็มีสัตว์ประหลาดตัวแบนที่มีความยาวสามหรือสี่เมตรและกว้างสองหรือสามเมตร ตัวแบนเรียบ โผล่ออกมาจากพื้นทรายต่อหน้าทุกคน

มันมีเปลือกสีน้ำตาลหุ้มตัวและมีเนื้อเหมือนโลหะไม่มีส่วนปากหรือแขนขาแต่อย่างใด มีเพียงหลอดที่คล้ายโลหะวงกลมขนาดใหญ่รอบตัว แต่สิ่งมีชีวิตนี้จะดูเหมือนไม่มีตา

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้สัตว์ประหลาดบนดาวอังคารตัวนี้ หลังจากดูดเลือดจากร่างกายของทหารคนนั้นเสร็จแล้ว มันก็เริ่มเพาะพันธุ์ต่อหน้าต่อตาสื่อจิ้นและคนอื่น ๆ

ใช่แล้ว ทุกคนต่างก็ประหลาดใจ เมื่อเห็นว่ามันไม่ได้โจมตีอีก แต่บางสิ่งบริเวณกลางลำตัวของมันก็ผุดขึ้นมา และมีสัตว์ประหลาดตัวเล็กจำนวนมากขยับตัวออกมาจากร่างของมัน

สัตว์ประหลาดขนาดเล็กเหล่านี้ดูเหมือนจะมีดวงตา พวกมันเริ่มพุ่งตัวเข้าหาพวกสื่อจิ้นด้วยความเร็วที่น่าหวาดกลัวมาก

แม้ว่าสื่อจิ้นจะเคยเผชิญกับอันตรายมานับครั้งไม่ถ้วนในช่วงหลายปีที่ผ่านมามีประสบการณ์ต่อสู้มาทั้งชีวิต

แต่ในตอนนี้เขากลับรู้สึกชาตั้งแต่หนังศีรษะจรดปลายเท้าและขนลุกไปทั่วทั้งตัว

ขนาดเขายังเป็นถึงขนาดนี้ นับประสาอะไรกับคนอื่น

ถ้าพวกเขาไม่เคยผ่านการฝึกฝนมา และมีประสบการณ์การต่อสู้มาทั้งชีวิต เคยผ่านความเป็นความตายมานับไม่ถ้วน ในเวลานี้คงจะทรุดตัวลงอย่างหมดแรงไปนานแล้ว

"ยิงมันและฆ่าเจ้าพวกนี้ให้ตาย!" สื่อจิ้นเป็นคนแรกที่ได้สติกลับมาและตะโกนสั่งเสียงดัง

จากนั้นเขาก็รัวกระสุนใส่สัตว์ประหลาดเหล่านั้นไม่ยั้ง

ทางบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีตอนหลังๆได้พัฒนาGauss Gunขึ้นมา นั่นก็คือปืนแม่เหล็กไฟฟ้า พลังของปืนแม่เหล็กไฟฟ้านั้นแข็งแกร่งกว่ากระสุนปืนดินปืนหลายเท่า แต่เมื่อใช้ปืนแม่เหล็กไฟฟ้าต่อสู้กับสัตว์ประหลาดพวกนี้ กลับทำให้พวกมันตายทันทีไม่ได้ แต่กลับทำให้พวกมันโมโหมากขึ้น เพราะพวกมันเริ่มเร่งความเร็วและเข้าตะครุบสื่อจิ้นและคนอื่น ๆแล้ว

"ยิงโหนกตรงกลางกะโหลกพวกมัน!" สื่อจิ้นพูดพร้อมกับชี้นิ้วออกไปตรงกลางศีรษะของสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง

ตูม!

พอส่วนที่ยื่นออกมานั้นระเบิดออก ก็มีของเหลวสีเขียวไหลออกมาและของเหลวสีเขียวก็กระเด็นไปที่ชุดอวกาศของทหารคนหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งตัว ชุดอวกาศของทหารคนนั้นส่งเสียงดังและเริ่มละลาย

ไม่เพียงแค่นั้น เมื่อของเหลวสีเขียวแตะต้องโดนร่างกายของทหารคนนั้น มันก็เริ่มกัดกร่อนร่างกายของเขาและเขาทำได้เพียงแค่กรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดทรมาน และกลายเป็นกองเลือดในเวลาสั้นๆ

ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ต่างก็พาขนลุกซู่ แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกก็คือสัตว์ประหลาดตัวน้อยต่างถูกดึงดูดโดยกองเลือดนั้นและพุ่งไปที่กองเลือดทันที

ระหว่างทาง สื่อจิ้นถูกสัตว์ประหลาดเข้ามาโจมตีหลายครั้ง แต่ล้วนถูกเขาและทหารที่อยู่รอบตัวเขาฆ่าตายจนหมด

ถึงแม้จะเป็นเวลากลางคืน แต่ชุดอวกาศของพวกเขามีไฟฉาย เพื่อให้สามารถมองเห็นสถานการณ์โดยรอบได้อย่างชัดเจน

เวลาผ่านไปกว่าสิบนาทีทุกคนก็รีบออกจากเต็นท์ ในเวลานี้ไม่มีเวลามาสนใจว่ามีคนตายกี่คน สื่อจิ้นรีบพาทุกคนวิ่งไปที่กระสวยอวกาศให้เร็วที่สุด

โชคดีที่เต็นท์ของพวกเขาห่างจากกระสวยอวกาศไม่ไกล แค่ประมาณหนึ่งหรือสองร้อยเมตร แต่ระหว่างทางก็มีทหารหลายสิบคนถูกสัตว์ประหลาดดูดจนเหลือแต่กระดูก

หลังจากเข้าไปในกระสวยอวกาศแล้ว สื่อจิ้นก็นับจำนวนคน และพบว่าในกระสวยอวกาศของเขาจำนวนทหารขาดหายไปสิบเอ็ดนาย

หลังจากที่นักวิทยาศาสตร์ได้ยินว่ามีสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวอยู่ข้างนอก พวกเขาก็หน้าซีดไปหมดโชคดีที่พวกเขาอยู่ในกระสวยอวกาศมาตลอด โชคยังดีที่พวกเขาไม่มีอาวุธในมือหรือเป็นทหาร ไม่อย่างนั้นคงจะล้มตายมากกว่านี้

แต่ทุกคนสามารถได้ยินเสียงดังกรอบแกรบเป็นระยะ ๆ จากข้างนอก ฟังจากเสียงเหล่านี้พวกเขารู้ในทันทีว่าอาจมีสัตว์ประหลาดจำนวนมากที่พยายามเจาะเปลือกของกระสวยอวกาศอยู่

"แม่ทัพสื่อครับ เราจะทำยังไงดี เราต้องหยุดพวกมันไม่ให้เข้ามาได้นะครับ" นักวิทยาศาสตร์เอ่ยพูด

"จริงสิ ตามแผนแล้ว พวกเขาจะลงจอดบนดาวอังคารในเช้าวันพรุ่งนี้ ถึงตอนนั้นจะต้องมีผู้บาดเจ็บหนักจำนวนมากแน่ๆ ในตอนนั้นเราไม่สามารถติดต่อพวกเขาได้ ในตอนนี้ทางเดียวคือกลับไปยังยานอวกาศซี-หวั้ง" นักวิทยาศาสตร์อีกคนกล่าวเช่นกัน

"อืมกลับไปที่ยานอวกาศกันก่อน!" สื่อจิ้นนั่งเศร้าเพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่จะออกคำสั่ง

แม้ว่านี่จะเป็นการขัดต่อคำสั่งของเจ้านาย แต่ในฐานะหัวหน้าทีม เขาต้องตัดสินใจในสิ่งที่ถูกต้อง

แต่เมื่อเขานั่งในที่นั่งคนขับกระสวยอวกาศ เขาก็ค้นพบบางสิ่งที่ทำให้ต้องรู้สึกสิ้นหวัง

เขาไม่สามารถเปิดใช้งานระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงได้ กระสวยอวกาศไม่สามารถบินขึ้นไปได้