คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 464

บทที่464 แก้ไขปัญหา

“ คุณชายครับ คุณชายจริงๆเหรอครับ?”

สื่อจิ้น ยังไม่อยากจะเชื่อ เขากลัวว่าตัวเองจะยังอยู่ในความฝัน

แม้ว่าเขาจะเชื่อว่าลู่เฉินจะไม่มีทางทอดทิ้งพวกเขา แต่ก่อนที่จะได้รับการช่วยเหลือจากยานอวกาศซี-หวั้งทุกอย่างก็เกิดขึ้นได้

"ฉันเอง ตอนนี้พวกนายเป็นยังไงบ้าง สถานการณ์ด้านล่างเป็นอย่างไรแล้ว" เสียงห่วงใยของลู่เฉินดังมาจากเครื่องรับส่งสัญญาณวิทยุ ทำให้สื่อจิ้นที่เป็นชายร่างใหญ่กำลังร้องไห้ออกมา

ใครกล้าบอกว่าเขาไม่กังวลใจ

ต้องกังวลใจแน่นอนอยู่แล้ว

แต่เขาเป็นหัวหน้า เขาจะปล่อยให้ตนเองสูญเสียความมั่นใจไปก่อนไม่ได้ เขาไม่สามารถทำตัวแย่ต่อหน้าทหารของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงต้องปิดบังความรู้สึกของตัวเองไว้

แม้ในท้ายที่สุด จะต้องสิ้นหวัง เขาก็ไม่อาจปล่อยให้คนของเขาเห็นด้านที่ขี้ขลาดของเขาได้

แต่ในขณะนี้เมื่อเขาได้ยินคำถามแสดงความห่วงใยของลู่เฉิน เขาก็แทบจะกลั้นอารมณ์ความรู้สึกตัวเองไว้ไม่อยู่ และเขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้อีกต่อไป

"มีอะไรหรือเปล่า สัญญาณไม่ดีเหรอ" ลู่เฉินถามอีกครั้งเพราะไม่ได้ยินเสียงของสื่อจิ้นตอบกลับมา

"เอ่อ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรครับ ผมตื่นเต้นนิดหน่อย" สื่อจิ้นพูดก่อนจะหัวเราะออกมา

ลู่เฉินมี่อยู่บนยานอวกาศซี-หวั้งกลอกตามองบน และฟังสื่อจิ้นพูด "คุณชายครับ มีสัตว์ประหลาดอยู่บนดาวอังคารครับ สัตว์ประหลาดพวกนี้น่ากลัวมาก พวกมันตัวแบนเหมือนใบมีด แต่พวกมันสามารถปล่อยเหล็กออกไปแทงศัตรู และยังสามารถดูดเลือดของมนุษย์ได้ ... "

"อะไรนะ แล้วตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง" ลู่เฉินและคนอื่น ๆ บนยานอวกาศซี-หวั้ง สีหน้าเปลี่ยนไปทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของสื่อจิ้น

พวกเขาผ่านการวิเคราะห์มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน มันไม่น่าจะมีมนุษย์ต่างดาวบนดาวอังคารนี่นา?

นอกจากนี้ยานสำรวจดาวอังคารก่อนหน้านี้ยังได้ทำการสำรวจภาคสนามและไม่พบร่องรอยของสิ่งมีชีวิตบนดาวอังคารเลย ข่าวนี้น่าตกใจและเกินความคาดการณ์ของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมนุษย์อย่างสิ้นเชิง

"สถานการณ์เลวร้ายมากครับ และผมเองไม่รู้ว่ามีผู้เสียชีวิตกี่คนเพราะความถี่ของเครื่องส่งรับวิทยุของเราลดลงเหลือระยะทางประมาณยี่สิบถึงสามสิบเมตร ผมไม่สามารถติดต่อกับอีกสองกลุ่มได้ อีกทั้งระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงก็ใช้การไม่ได้ เราบินกลับขึ้นไปไม่ได้เลยครับ”สื่อจิ้นพูดรายงาน

"ระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงใช้การไม่ได้อย่างนั้นเหรอ" สีหน้าของทุกคนบนยานอวกาศซี-หวั้งเปลี่ยนไปอีกครั้ง

ระบบต้านแรงโน้มถ่วงขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้าอย่างสมบูรณ์แบบ จะถูกรบกวนการทำงานของมันได้อย่างไร?

ก่อนหน้านี้ การรบกวนในการสื่อสารควอนตัมอาจถูกสงสัยว่าเป็นสาเหตุของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าพิเศษที่ถูกปล่อยออกมาจากแสงอาทิตย์ แต่ตอนนี้แม้แต่ระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงก็ถูกรบกวน มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว

"ตอนนี้รอบๆกระสวยอวกาศเต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดบนดาวอังคารครับ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว”สื่อจิ้นพูดต่อ

"อืม นายสามารถบอกกับทุกคนได้เลย ให้ทุกคนวางใจได้ เราจะหาทางช่วยพวกนายขึ้นมาอย่างแน่นอน" ลู่เฉินเอ่ยพูด

"ครับ" สื่อจิ้นพยักหน้าอย่างหนักแน่น จากนั้นปรับเรดาร์ความถี่กับกลุ่มอื่นแล้วเริ่มปลอบโยนทุกคนทันที

ที่สำคัญพวกเขาออกจากโลกเป็นครั้งแรก และศึกษาดาวอังคารในระยะใกล้เป็นครั้งแรก ทำให้ความเข้าใจเกี่ยวกับดาวอังคารยังไม่ละเอียดเพียงพอ

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือตามรายงานของสื่อจิ้นส่งมา สัตว์ประหลาดบนดาวอังคารชนิดนั้นมีไหวพริบมาก ดูเหมือนว่าพวกมันจะอาศัยอยู่ใต้เงามืดและไม่สามารถตรวจจับได้ในสถานการณ์ปกติ

"วิเคราะห์เดี๋ยวนี้ ทำไมระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงถึงทำงานไม่ได้" ลู่เฉินปิดรายงานและมองไปที่ติงต้าเฉิงและคนอื่น ๆ

เรื่องที่เกิดขึ้นกับทีมบุกเบิกที่เดินทางลงไป มีแค่บรรดาผู้นำระดับสูงเพียงไม่กี่คนรวมทั้งเขาและ ติงต้าเฉิง นอกจาก ตู้เฟย เซียวจ้าน และ อวู๋กวางเจิ้งแล้ว คนที่เข้าร่วมการประชุมครั้งนี้ล้วนเป็นหัวหน้าทีมวิทยาศาสตร์ที่มีความเชี่ยวชาญในด้านต่างๆ

ทักษะด้านวิทยาศาสตร์ แบ่งออกเป็นกลุ่มต่างๆมากกว่าสิบสองด้าน เช่นกลุ่มเคมี กลุ่มพลังงานกลุ่มชีววิทยา กลุ่มแพทย์เป็นต้น แต่ละกลุ่มมีหัวหน้าทีมและรองหัวหน้าทีมการประชุมนี้เกี่ยวกับหัวหน้าทีมเหล่านี้

และติงต้าเฉิง อยู่ในตำแหน่งหัวหน้านักวิทยาศาสตร์ รับผิดชอบดูแลหัวหน้ากลุ่มเหล่านี้

ลู่เฉินนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องประชุมกำลังพูดด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม "ข้อมูลทั้งหมดของระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงถูกส่งไปยังทุกคนแล้ว ผมรู้ว่าระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงถูกถอดรหัสโดยผม แต่ตอนนี้ผมต้องการให้ทุกท่านศึกษาสิ่งนี้ อาจจะทำให้พวกคุณเหน็ดเหนื่อยกันบ้าง แต่เราไม่มีเวลาแล้วจริงๆ ด้านล่างยังมีนักวิทยาศาสตร์อีกหนึ่งพันห้าร้อยและทหารที่มีความเก่งกาจอีกหลายคน

พวกเขาล้วนแต่กำลังปกป้องประชาชนทั้งหมดหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นคน เราต้องช่วยเหลือพวกเขาขึ้นมาให้เร็วที่สุด

ถึงแม้จะมีระบบหมุนเวียนอากาศในกระสวยอวกาศ แต่พวกเขาก็เป็นเพียงทีมบุกเบิกเท่านั้น ถ้าผมจำไม่ผิดอาหารที่พวกเขานำลงไปด้วย ดูเหมือนจะอยู่ได้สองวันตอนนี้ผ่านไป 40 ชั่วโมงแล้ว พวกเขายังต้องการสารอาหารเพิ่มกำลัง หากเรายังไม่ได้คิดหาทางแก้ไขให้ได้ภายในเช้าวันพรุ่งนี้ พวกเขาจะไม่มีอาหารกินแล้ว

ผมไม่คิดว่าคงไม่มีใครในยานอวกาศซี-หวั้งอยากเห็นฮีโร่ของพวกเขาต้องหิวโหยอยู่บนดาวอังคารหรอกจริงไหมครับ

ดังนั้นแม้ว่าทุกท่านที่นั่งอยู่ที่นี่จะไม่เข้าใจระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วง แต่ผมก็ยังหวังว่าทุกคนจะทุ่มเทให้กับระบบนี้และพยายามหาทางแก้ไขโดยเร็วที่สุด "