คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 465

บทที่465 ลู่เฉินนำทีมด้วนตัวเอง

นักวิทยาศาสตร์หลายคนที่ลู่เฉินเรียกในครั้งนี้ พวกเขาทั้งหมดล้วนแต่เคยศึกษาเกี่ยวกับดาวเคราะห์ กระสวยอวกาศ สิ่งมีชีวิตและสภาพอากาศเกือบทุกคน

พูดตามตรงระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงนี้เป็นเทคโนโลยีทางกายภาพและมีหลายคนที่ไม่ค่อยถนัด

สาเหตุที่ลู่เฉินทำแบบนี้ เพราะเขาเริ่มร้อนใจแล้ว

ใช่เขาเองก็คิดเรื่องนี้มาตลอดทั้งคืน แต่ก็ยังคิดไม่ออกว่าปัญหาของระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงอยู่ที่ไหน จากข้อมูลของ สื่อจิ้น ทุกอย่างล้วนทำงานเป็นปกติ

นอกจากในห้องประชุมขนาดใหญ่นี้แล้ว ในห้องประชุมอีกห้องหนึ่งมีช่างผู้ชำนาญหลายพันคนคอยฟังทุกสิ่งที่ลู่เฉินพูดผ่านวิดีโออย่างตั้งใจ

ถึงแม้ติงต้าเฉิงและคนอื่น ๆ จะเป็นนักวิทยาศาสตร์ แต่พวกเขาก็พูดแต่พวกทฤษฎีเท่านั้น การปฏิบัติงานจริงคือกลุ่มคนที่มีทักษะเหล่านี้ หรือก็คือเหล่านักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาหรือนักศึกษาปริญญาเอกที่เพิ่งสำเร็จการศึกษา

หากต้องการเข้ากลุ่มวิจัยจริงต้องผ่านการฝึกงานหลายปีก่อนจึงจะมีสิทธิ์

ติงต้าเฉิงนิ่งคิด ก่อนจะยืนขึ้นและพูดว่า "ผมจะพูดสั้น ๆ เกี่ยวกับสามประเด็นของปัญหานี้ ประเด็นแรกทำไมระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงไม่มีปัญหาตอนที่ส่งเครื่องตรวจจับไร้คนขับลงไป ประเด็นที่สองสาเหตุของระบบแรงโน้มถ่วงที่ใช้การไม่ได้คืออะไร และประเด็นที่สามมีวิธีแก้ไหม "

"อืมคุณสามารถลงไปคุยประเด็นเหล่านี้อย่างช้าๆ ตอนนี้ผมต้องการให้คุณแก้ระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วงภายในห้าชั่วโมงมีปัญหาอะไรหรือไม่" ลู่เฉินโบกมือเพื่อขัดคำพูดของติงต้าเฉิงไว้ก่อน

ติงต้าเฉิงแบมือออกทั้งสองข้าง เขาเองก็ไม่กล้ารับรองเหมือนกัน

“คุณรับรองไม่ได้ใช่ไหม งั้นคุณต้องบอกกับผมได้ว่าคุณจะใช้เวลานานแค่ไหนในการแปลงกระสวยอวกาศกลับมาใช้เทคโนโลยีฟิวชั่นนิวเคลียร์ที่ควบคุมได้แทนที่” ลู่เฉินถามอีกครั้ง

"ประมาณห้าชั่วโมงครับ" ติงต้าเฉิงคิดอยู่สักพักถึงจะตอบ

ลู่เฉินมองไปที่ ตู้เฟย และเอ่ยถามว่า "ตอนนี้ทหารของนายมีกระสวยอวกาศกี่ลำ"

"ประมาณยี่สิบลำครับ”ตู้เฟยตอบกลับ

ลู่เฉินพยักหน้าและหันไปหา ติงต้าเฉิง “ ผมไม่สนใจว่าคุณจะจัดการยังไง ภายในห้าชั่วโมงนี้คุณต้องทำการเปลี่ยนทั้งยี่สิบลำนี้ให้เป็นระบบพลังงานนิวเคลียร์ฟิวชัน ผมไม่สนว่าคุณจะลงมือทำเอง หรือว่าให้พวกเขาลงมือทำแล้วคุณคอยควบคุมอยู่ด้านข้างผมก็ไม่ว่า "

"โอเคครับ ไม่มีปัญหา" ติงต้าเฉิงพยักหน้ารับ

ลู่เฉินมองเวลาในนาฬิกาเขาแล้วพูดขึ้นมาว่า: "พวกคุณลงไปกันก่อน ซือถูเจี้ยน คุณไปให้คนย้ายกระสวยอวกาศทุกลำมาที่ห้องประชุม"

"ได้ครับ!" ซือถูเจี้ยนลุกขึ้นและแสดงความเคารพ จากนั้นเดินตามติงต้าเฉิงและนักวิทยาศาสตร์คนอื่น ๆออกจากห้องประชุมไป

ลู่เฉินมองไปตู้เฟยและคนอื่น ๆ

"มีพี่น้องของเราอยู่ด้านล่าง ไม่ว่าทำยังไงก็ตาม พวกเขาได้ทิ้งแผ่นดินเกิดแล้วยอมเดินทางมาเสี่ยงอันตรายพร้อมกับพวกเรา พวกเขายังเป็นความหวังของเราเป็นความหวังของมนุษยชาติในอนาคต ดังนั้นในครั้งนี้ฉันจะลงไปช่วยพวกเขาด้วยตัวเอง" ลู่เฉินมองไปยังคนที่เหลืออีกสองสามคนก่อนจะพูด

คนที่อยู่ตอนนี้คือ ตู้เฟย อวู๋กวางเจิ้ง และ เซียวจ้าน นอกจากนี้ยังมี ลู่เทียนสิง ซึ่งรับผิดชอบการฝึกนักยุทธภพ รวมทั้ง หลันหลิง เสี่ยวจิง หลินตง ซ่งไห่ หลิวจื่อซิวและ เฉินจือหรานผู้ช่วยของเขา

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที และตู้เฟยเป็นคนแรกที่ยืนขึ้นและพูดว่า "คุณชายลงไปไม่ได้นะครับ คุณต้องนั่งควบคุมสถานการณ์บนยานอวกาศ ถ้าทุกคนรู้ว่าคุณกำลังจะไปดาวอังคาร พวกเขาจะพากันหวาดหวั่นใจนะครับ”

ตู้เฟยขมวดคิ้ว ใบหน้าของเขาไม่เต็มใจเอามากๆ แต่สุดท้ายเขาก็ได้แต่ยอมผงกศีรษะยอมรับแล้วพูด "ก็ได้ครับ ผมจะอยู่ที่นี่รอข่าวดีจากคุณชาย ผมขอให้คุณชายประสบความสำเร็จกลับมาอย่างปลอดภัยนะครับ จัดการกับเจ้าสัตว์ประหลาดบนดาวอังคารที่น่าเกลียดพวกนั้นให้สิ้นซากไปซะ"

หลังจากแบ่งหน้าที่ให้ทุกฝ่ายเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็เริ่มเตรียมตัวทันที

ปัจจุบันมีกระสวยอวกาศอยู่เพียงยี่สิบลำ และอย่างมากที่สุดก็สามารถพาคนไปด้วยได้เพียงหนึ่งพันคน ลู่เฉินจึงตั้งใจจะพานักยุทธภพทั้งหมดที่ ลู่เทียนสิงฝึกฝนออกมาในช่วงเวลานี้ไปกับเขาด้วย

ในปฏิบัติการช่วยเหลือครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าทหารธรรมดาแทบจะทำอะไรไม่ได้เลย

ที่สำคัญคือตอนนี้พวกเขาอยู่เหนือชั้นบรรยากาศของดาวอังคารที่ระดับความสูงมากกว่าหนึ่งพันกิโลเมตรจากดาวอังคารและเครื่องบินรบรุ่นที่หกไม่สามารถบินลงจอดบนดาวอังคารได้

เครื่องบินรบเอ็มไอหนึ่งร้อยรุ่นที่หก ตอนที่ออกแบบได้รับการออกแบบตามแรงโน้ถ่วงของโลกเท่านั้นและแน่นอนว่าไม่สามารถนำมาใช้กับสงครามระหว่างดวงดาวอย่างนี้ได้

อย่างไรก็ตามหลังจากจบจากเรื่องนี้ไป ลู่เฉินก็วางแผนไว้เหมือนกัน ว่าขั้นตอนต่อไปคือ พวกเขาจะต้องการพัฒนาอาวุธและการต่อสู้กลางอากาศ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการต่อสู้ให้กับมนุษยชาติมากขึ้น

ไม่นานผู้คนกว่าหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นคนบนยานอวกาศก็รู้ข่าวที่มีสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวอยู่บนดาวอังคาร และทีมบุกเบิกได้เจอกับปัญหาแล้ว

แต่สมาชิกในทีมบุกเบิกที่รอดชีวิตมาได้ ตอนนี้กำลังรอคอยความช่วยเหลืออยู่

ตอนนี้พวกเขาไม่มีเสบียงอาหารเหลือแล้ว แต่พวกเขายังต้องรออย่างน้อยสิบชั่วโมง ทางยานอวกาศซี-หวั้งถึงจะมาช่วยเหลือได้

ทุกคนต่างก็ภาวนาพวกเขาได้ถูกช่วยขึ้นยานอวกาศซี-หวั้งทั้งหมด