บทที่ 477 การช่วยเหลือ
“กัปตัน เกิดเรื่องไม่ดีแล้ว ปากเหมืองแร่ Oxidized oreถล่ม คนงานขุดแร่สี่ร้อยกว่าคนถูกขังไว้ด้านใน ถ้าขุดเข้าไป ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาขุดนานเท่าไหร่ ก็ไม่รู้ว่าจะมีคนสักกี่คนที่สามารถทนรอความช่วยเหลือได้ ตอนนี้พวกเรากำลังถกเถียงกันเรื่องปัญหานี้กันไม่จบไม่สิ้นกันสักที”
เซ่เว่ยเหากล่าว
เขากับพวกของหวังเหวยและยังมีผู้เชี่ยวชาญอีกหลายคนที่กำลังปรึกษากันอยู่ ถ้าต้องการช่วยเหลือคนงาน จัดอยู่ในระดับความยากมาก อีกทั้งก็มาทราบว่ายังมีคนมีชีวิตอยู่หรือไม่
“อะไรนะ?” ลู่เฉินตะลึง จากนั้นก็ร่างกายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ก็ตัวแข็งทันที
“อุ้ย ขอโทษค่ะกัปตัน ฉันไม่ได้ตั้งใจ!” สำลีที่อยู่ในมือของพยาบาลที่กำลังเช็ดทำความสะอาดปากแผลของลู่เฉินอยู่ หยุดค้างทันที
ความเจ็บแสบของลู่เฉินได้ตีเข้ามาอีกระลอก เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พร้อมทั้งส่ายหน้าให้พยาบาล เพราะไม่ได้โทษว่าเธอเป็นคนทำให้เจ็บ
“ถ้าพวกเราไปขุดปากเหมืองแล้วละก็ อาจจะทำให้เสียเวลาไปมาก จนไม่สามารถมีเวลาเอาวัสดุตัวอื่นกลับคืนมาได้ ประเด็นสำคัญก็คือ เหมืองเหมืองแร่ Oxidized oreเป็นเหมืองที่ลึกมาก ความลึกสามสิบกว่าเมตร ในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ไม่สามารถขุดจนเปิดปากเหมืองได้” เซ่เว่ยเหา
“อุปกรณ์ต่างๆ ไม่เอากลับมาได้ แต่ชีวิตของคนงานสี่ร้อยคนต้องขุดออกมาให้ได้ ถึงจะเป็นศพสี่ร้อยศพ ก็ต้องพาขึ้นตัวยานอวกาศซี-หวั้งทั้งหมด พร้อมทั้งจัดงานฝังศพให้พวกเขาอย่างสมเกียรติที่สุด!” ลู่เฉินพูดด้วยอารมณ์ตัดสินใจอย่างแน่วแน่
พวกเขาเป็นมนุษย์เพียงเล็กน้อยเท่านี้ เสียชีวิตไปหนึ่งคนก็เหมือนว่าหายไปอีกคน ถ้ายังมีความหวังในการช่วยชีวิตอยู่ ถึงแม้ว่าจะไม่มีความหวังหลงเหลือไว้เลย เขาก็ต้องช่วย จนกว่าดาวเคราะห์น้อยนั่นจะมา เขาจะไม่ทิ้งเศษเสี้ยวความหวังใดๆ เลย
คนงานสี่ร้อยคนทำงานเพื่อมนุษยชาติให้ได้มีชีวิตอยู่ต่อแต่ถูกขังอยู่ในเหมืองถ้ำตอนยังมีชีวิตอยู่ เขาจะปล่อยทิ้งไม่ดูดำดูดีพวกเขาแล้วหนีไปเลยเหรอ?
ยังไม่ถึงวินาทีสุดท้าย เขาก็ไม่ยอมปล่อยโอกาสทิ้งไป!
เมื่อได้ยินคำพูดอันหนักแน่นของลู่เฉินแล้ว หัวใจของบรรดาพยาบาลและหมอเต้นโครมคราม
นี่แหละคือกัปตันของพวกเขาอย่างแท้จริง!
นี่แหละเป็นความหวังและความเชื่อที่จะทำให้พวกเขาทุกคนรอดชีวิต!
“เย็บแผลเร็วๆ” ลู่เฉินมองตามที่คุณหมอสาวแล้วพูดขึ้น
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องชุ่ยๆ เขาจำเป็นต้องไปดูพร้อมทั้งสั่งการงานตรงหน้าด้วยตนเอง
“ค่ะ ค่ะ” คุณหมอสาวเป็นคนล้างทำความสะอาดปากแผลให้กับลู่เฉิน เธอนิ่งกว่าพยาบาลคนหลายตั้งเยอะ ไม่นานก็ทำความสะอาดเสร็จ
ปากแผลบริเวณศีรษะของลู่เฉินเย็บไปทั้งหมดสิบสองเข็ม ถ้าเป็นคนทั่วไป ก็ต้องพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลแล้ว
เมื่อคุณหมอเย็บแผลเสร็จแล้ว พร้อมทั้งปิดปากแผลเรียบร้อย พวกเขาก็พาหลินตงกับเสี่ยวจิงเดินจากตัวยานอวกาศซี-หวั้งออกไปด้านนอก แล้วขึ้นรถสำรวจพร้อมมุ่งหน้าไปทางเหมืองแร่ Oxidized oreทันที
บริเวณเหมืองแร่ Oxidized oreในเวลานี้สถานการณ์ยุ่งเหยิง เมื่อรู้ว่าคนในครอบครัวของตนเองถูกขังไว้ในถ้ำแล้ว บรรดาญาติต่างรีบมา พร้อมทั้งรีบขุดดินทันที
ถึงแม้ว่าเหมืองแร่ Oxidized oreเพิ่งเปิดเหมืองก็ตาม แต่ก็เป็นเหมืองที่ลึกที่สุด ดังนั้นใช้เวลาเพียงน้อยนิดก็ไม่สามารถขุดขึ้นมาได้
เซ่เว่ยเหาก็สังเกตการณ์ที่หน้าปากเหมืองด้วยตนเอง อารมณ์การตัดสินใจอย่างแน่วแน่ของลู่เฉิน เขาไม่อาจจะประมาทได้
หวังเหวยกับตู้เฟยและคนอื่นๆ ต่างแยกย้ายไปทำงานตามที่ตนเองรับผิดชอบในเหมือง
พวกเขาต่างทราบดีว่าพวกเขามีเวลาเพียงสิบกว่าชั่วโมงเท่านั้น ทุกคนต่างรีบร้อนมาก
บรรดาญาติๆ เห็นว่าลู่เฉินมาแล้ว ต่างมาล้อมตัวลู่เฉินเอามา
“กัปตัน คุณต้องช่วยชีวิตลูกชายของฉันออกมาให้ได้” ตระกูลจางของฉันมีลูกชายคนนี้คนเดียวแล้ว เขาทำเพื่อมวลมนุษยชาติให้อยู่ต่อ หลายปีมานี้ก็ทุ่มเทในการขุดแร่ออกมา เพื่อยานอวกาศซี-หวั้ง สร้างผลงานอันยิ่งใหญ่ให้กับมวลมนุษยชาติ คุณต้องช่วยเขาออกมา! คนแก่อายุหกสิบกว่าปีนั่งคุกเข่าพร้อมทั้งเรียกร้องต่อหน้าลู่เฉิน
“คุณวางใจได้เลย พวกเราจะไม่ยอมทิ้งพวกเขาไว้แน่” ลู่เฉินรีบประคองคนแก่ของตระกูลจางให้ลุกขึ้น พร้อมทั้งพูดอย่างแน่วแน่
“กัปตัน คุณอย่าทิ้งพวกเขานะ พวกเขาเป็นฮีโร่ของมวลมนุษยชาติ ถึงแม้ว่าจะเป็นศพ ก็ต้องขุดออกมาให้ได้!”
บรรดาญาติยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่องๆ พวกเขาต่างทราบดีในเรื่องที่ดาวเคราะห์น้อยมุ่งหน้ามาทางไททัน พวกเขายังมีเวลาอยู่สิบกว่าชั่วโมงที่ต้องไปจากไททันให้ได้ ไม่งั้นทุกอย่างก็ต้องเผชิญหน้ากับความวินาศสันตะโร
ดังนั้นทุกคนเลยเป็นห่วงผู้บริหารระดับสูงว่าจะปล่อยทิ้งคนงานที่ยังมีชีวิตอยู่ให้ถูกดินถล่มอยู่ในถ้ำเหมือง
ถูกฝังทั้งเป็นอยู่ในถ้ำเหมือง ต่างเป็นญาติพวกเขาทั้งสิ้น ถ้าไม่ใช่ลูกชาย ก็คือสามี หรือพ่อของใครสักคน พวกเขาไม่อาจจะยอมรับในการที่จะปล่อยให้ชีวิตถูกปล่อยทิ้งไป
“กัปตัน ขอร้องแหละคุณต้องช่วยพี่ชายฉันให้ได้ ที่ฉันมีชีวิตอยู่รอดถึงทุกวันนี้ การที่ได้มาประจำการอยู่ที่ยานอวกาศซี-หวั้ง ช่วงที่ชุลมุนกันตอนนั้น พี่ชายฉันเป็นคนปกป้องฉันอย่างสุดชีวิต ฉันไม่อยากเห็นเขาตายในสภาพเช่นนี้! กัปตัน ฉันเชื่อใจคุณ คุณต้องหาวิธีในการช่วยเหลือพวกพี่ชายออกมาใช่หรือไม่!” ในเวลานั้น โจวเฉินเฉินนั่งคุกเข่าอยู่ด้านหน้าลู่เฉิน
ลู่เฉินพยุงตัวโจวเฉินเฉินให้ลุกขึ้น ตอนเมื่อเขาอยากจะพูดปลอบใจสักสองสามคำ ก็จำได้ว่าเป็นโจวเฉินเฉิน
ถึงแม้ว่าเขาเคยเจอโจวเฉินเฉินมาแล้วสักครั้ง แต่เขาจดจำได้ดี พลันนึกถึงผู้หญิงคนนั้นที่เป็นน้องสาวโจวเจินเฟ่ย
ในเวลานั้นโจวเจินเฟ่ยมาหาเรื่องเขา จนทำให้ตระกูลโจวต้องกระอักไปแล้วหนึ่งครั้ง ไม่คิดเลยว่าตระกูลโจวมาอยู่ที่ภาคกลาง โจวเจินเฟ่ยยังคงหนีไปอยู่ที่ยวี่โจวกับโจวเฉินเฉินแทน
ประเด็นสำคัญก็คือ พวกเขายังเข้าไปสู่ในอุทยานวิทยาศาสตร์แห่งแรกหัวเซี่ย
“วางใจได้เลย ฉันจะไปยอมปล่อยคนทิ้งไว้สักคน พี่ชายของนายช่วยชีวิตนานให้รอดออกมาจากช่วงวุ่นวายในตอนนั้น นั่นหมายความว่าเขาเป็นคนที่โชคดีพอตัว ครั้งนี้ เขาก็ต้องไม่เป็นไร” ลู่เฉินปลอบใจโจวเฉินเฉินที่กำลังทำหน้าโศกเศร้าเสียใจร้องไห้ฟูมฟายอยู่ จากนั้นก็มุ่งหน้าไปทางเซ่เว่ยเหา
ทุกคนเมื่อได้ยินคำพูดของลู่เฉิน รีบแหวกทางให้อย่างรีบร้อน
เมื่อลู่เฉินเดินมายืนด้านช้างของเซ่เว่ยเหา พร้อมทั้งกล่าวว่า “พวกนายขุดแบบนี้มันมีประโยชน์อะไรกัน รอให้พวกนายขุดไปถึงตำแหน่งของพวกเขา ถึงเวลานั้นคนก็เสียชีวิตไปหมดแล้ว ตอนนี้ไปจัดแจงให้ฝ่ายก่อสร้างในการทำเครื่องขุดเจาะออกมาหนึ่งเครื่อง เอาวัสดุที่มี ในหนึ่งชั่วโมงต้องทำให้เสร็จ”
เซ่เว่ยเหากะพริบตาปริบๆ พร้อมทั้งพยักหน้าอย่างรีบร้อน
เขาก็มีนิสัยค่อนข้างรีบร้อน ดังนั้นเลยไม่ทันคิดเรื่องนี้
ในสมองของทุกคนต่างมุ่งเป้าที่ดาวเคราะห์น้อยดวงนั้นที่กำลังพุ่งเป้ามาที่ไททัน จนทำให้พวกเขาขาดสติสัมปชัญญะที่มีอยู่ตามปกติไปได้
ระยะเวลาผ่านไปสี่สิบกว่านี้ ในที่สุดเซ่เว่ยเหาก็พาคนกลุ่มหนึ่งขับรถขุดเจาะมาหา
เมื่อเห็นว่ามีเครื่องขุดเจาะแล้ว ในใจของทุกคนต่างถอนหายใจอย่างโลกอก ขอแค่ไม่ถูกแร่ Oxidized oreถูกถล่มทับจนตาย ยังไงก็ต้องมีโอกาสรอดชีวิต
เพราะว่าบนตัวของพวกเขาทุกคนต่างใส่ชุดอวกาศเอาไว้ ดังนั้นขอแค่ไม่ถูกทับจนเสียชีวิต ยังไงก็สามารถทนได้เจ็ดถึงแปดชั่วโมง
ตอนนี้มีเครื่องขุดเจาะแล้ว ทุกคนต่างโล่งใจ พร้อมทั้งรีบหลีกทางให้ไปอีกทาง เพื่อให้เครื่องขุดเจาะได้ปฏิบัติงาน
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง ก็สามารถสร้างเครื่องขุดเจาะขึ้นมาได้อีกเครื่อง การที่เครื่องขุดเจาะสองเครื่องได้ปฏิบัติงานในเวลาเดียว ใช้เวลาในการขุดเจาะมาห้าชั่วโมงกว่า ก็สามารถขุดไปถึงใต้ถ้ำเหมืองได้
ระยะที่เหลือเพียงน้อยนิด เพื่อไม่ให้คนข้างล่างได้รับบาดเจ็บไปด้วย เลยต้องใช้คนงานในการไปขุดทาง
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง ก็ได้เห็นชุดอวกาศ ทุกคนต่างดีใจ พร้อมทั้งระมัดระวังในการดึงขึ้นมา
ทุกคนต่างห้อมล้อมเอาไว้ เพื่อจะได้มองว่ายังมีชีวิตอยู่หรือเสียชีวิตไปแล้ว
#### บทที่ 478 ขีดจำกัดอันสูงสุด
บทที่ 478 ขีดจำกัดอันสูงสุด
“หลีกทางหน่อย อย่างขวางทาง ส่งตัวพวกเขาไปรักษาตัวที่ยานอวกาศซี-หวั้งก่อน พวกเขายังมีชีพจรอยู่!”
บุคลากรทางการแพทย์หลายคนส่งเสียงตะโกนดังลั่น พร้อมทั้งกั้นบรรดาญาติพี่น้องหลบไปอีกทาง
จากนั้นคนงานทุกคนก็ถูกดึงออกมาพร้อมทั้งส่งขึ้นรถทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์