คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 487

บทที่ 487 ถอดรหัสการสร้างดาวอื่น

“ขอเพียงแน่ใจว่าซากเรือรบต่างดาวนี่ไม่มีมนุษย์ต่างดาวอยู่ คือไม่มีอันตราย งั้นเทคโนโลยีที่มีบนเรือรบต่างดาวลำนี้...พวกเราต้องได้มันมา!”

ลู่เฉินกำหมัดแน่น เขากำแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อ เลือดไหลซิบๆออกมา

แต่เขากลับไม่ได้สนใจมันเลย จิตใจทั้งหมดของเขาจดจ่ออยู่กับภาพที่ตาเห็นเบื้องหน้านี้แล้ว

ตอนนี้เป็นเวลาประมาณเจ็ดโมงเช้า แต่ลู่เฉินยังไม่ได้นอน เขาเหมือนนักวิจัยคนอื่น กำลังพยายามวิเคราะห์ คำนวณหรือไม่ก็สำรวจอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

ที่จริงแล้วไม่เพียงแค่ลู่เฉินเท่านั้นที่รู้ถึงความหมายที่ซากเรือรบต่างดาวลำนี้นำมาให้

อย่างน้อยเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของนักวิจัยคนอื่นในที่นั่นก็เข้าใจความหมายนี้ดี

ดังนั้นทุกคนต่างตื่นเต้นจนตาแดงก่ำ เรียกได้ตื่นเต้นยิ่งกว่าไก่ตีปีก

สภาพแบบนี้ไม่อาจจะเรียกได้ว่าไก่ตีปกแล้ว นี่มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นหลังฉีดสารอดีนาลีนเข้าไป

“นักวิจัยทั้งหมดที่กำลังทำการวิจัยเรือรบต่างดาวหยุดงานในมือให้หมด ไปทานข้าวเช้าก่อน รอถึงเวลาข้าวเที่ยง หากยังไม่ค้นพบอะไร ก็กลับไปพักผ่อน พรุ่งนี้ค่อยทำต่อ

นี่เป็นคำสั่ง ผมขอย้ำอีกครั้ง ทุกคนต้องหยุดงานในมือและไปทานข้าว!”

เวลาแปดโมงเช้ากว่าๆ อาหารเข้าได้ส่งไปถึงมือพนักงานทุกคนแล้ว แต่ลู่เฉินรู้ดีว่าน่าจะมีไม่กี่คนที่ยอมไปกินข้าวแน่

ดังนั้นเขาเลยต้องเรียกให้พวกเขาหยุดการวิจัย

อย่างที่เขาว่ากันว่า คนไม่ใช่เหล็ก เราต้องกินข้าวให้อิ่ม ถึงจะมีแรงไปวิจัยต่อ

...

วันนั้น ภายใต้การวิเคราะห์ของนักวิจัยทั้งหมด ได้แน่ใจในเบื้องต้นแล้วว่า เรือรบต่างดาวนี้น่าจะไม่มีมนุษย์ต่างดาวอยู่

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น ลู่เฉินก็ยังไม่คิดจะขึ้นไปดูในเรือรบต่างดาวเลย เกิดบนนั้นมีซ่อนมนุษย์ต่างดาวที่พวกเขายังหาไม่เจอ คนที่ขึ้นไปอาจไม่มีโอกาสกลับมาด้วยซ้ำ

ดังนั้นเขาเลยคิดเตรียมส่งกระสวยอวกาศลำหนึ่งไปที่รอบนอกเรือรบต่างดาวเพื่อจับซากเรือรบกลับมาวิเคราะห์ซักหน่อย

ผ่านการจัดการของตู้เฟย คนที่จะไปปฎิบัติหน้าที่ครั้งนี้ยังคงเป็นสื่อจิ้น

แต่เพื่อความปลอดภัย ลู่เฉินยังคงให้หลินตงกับซุ่จิงไปกับเขาด้วย

โดยเฉพาะซู่จิง ฝีมือการสู้รบแกร่งกว่าหลินตงและสื่อจิ้น เกิดมีอะไรผิดพลาด ก็จะได้เพิ่มโอกาสรอดกลับมาได้

เขาเองยังเหลือความหวาดกลัวในใจตอนที่โดนดาวอังคารโจมตีอยู่เลย

ดังนั้นในสถานการณ์ที่เราเดาอะไรไม่ได้แบบนี้ ลู่เฉินเลยต้องระวังไว้ก่อน

สิ่งที่ทำให้พวกลู่เฉินสบายใจคือ

การเอาซากเรือรบต่างดาวเป็นไปได้ด้วยดีอย่างราบรื่น และไม่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันอะไร

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น ซากเรือรบต่างดาวที่เอากลับมายังคงต้องจัดการอย่างระมัดระวัง

พวกซู่จิงใช้แขนกลแยกระยะห่างจากนอกกระสวยอวกาศก่อน เศษโลหะธรรมดายังไม่ได้เอาเข้าไปด้วย แต่พวกเขาห่อวัสดุสะท้อนแสงในนั้นออกมาอย่างระมัดระวัง

ขั้นแรกคือใช้พลาสติกห่อไว้หนึ่งชั้นเพื่อกันทำปฏิกิริยากับอากาศ รวมถึงพิษ จุลินทรีย์รวมถึงสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กของดาวนั้นที่อาจจะมีอยู่ด้วย

จากนั้นก็วางอย่างระมัดระวังในกล่องกระจกขนาดเล็กที่ปิดแน่น จนถึงตอนนี้ค่อยเอามันใส่ลงในกระสวยอวกาศ และวางในช่องเก็บอย่างระมัดระวังเพื่อป้องกันมันโดนกระแทกแตก

“แขนกลภายนอกจะหยิบชิ้นส่วนโลหะนั้นขึ้นมา จากนั้นพวกเราก็กลับมายังที่ยานอวกาศซี-หวั้ง” สื่อจิ้นพูดเสียงต่ำ

ที่จริงแล้ว ถึงตอนนี้เขาจะตื่นเต้นอยู่บ้าง แต่ยังคงระมัดระวังอยู่