คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 488

บทที่ 488 ชนเผ่าหลัน

“หัวหน้าครับ ถอดรหัสได้แล้ว! ถอดรหัสได้แล้ว!”

ติงต้าเฉิงโทรผ่านมอนิเตอร์ แต่วิ่งไปหาลู่เฉินที่ห้องหัวหน้าเลย

“ว่ามา” ลู่เฉินตาเป็นประกาย รู้ว่าติงต้าเฉิงจะพูดอะไร

“กลุ่มเรือรบอวกาศพวกนั้นเป็นกลุ่มเรือรบของอารยธรรมต่างดาวที่ชื่อว่าชนเผ่าหลัน ระบบดาวอักซีที่ดาวเคราะห์ชนเผ่าหลันอยู่นี้ห่างจากระบบสุริยะของเรา 157 ปีแสง

พวกเขาอาศัยลักษณะพิเศษของออร์ตเนบิวลา ค้นพบโลกในระบบสุริยะนี่ และค้นพบมนุษย์เรา

สามพันปีก่อน ดาวแม่ของพวกเขาเริ่มขาดแคลนทรัพยากร พวกเขาเลยส่งคือนุ่มคนราวกว่าหลายร้อยล้านคนมาเพื่อเตรียมบุกโลกของเรา

ไม่คิดว่าตอนเรือรบของพวกเขาพึ่งผ่านออร์ตเนบิวลาเข้ามา ยังไม่ทันได้เข้าระบบสุริยะก็โดนอารยธรรมระดับขั้นสุดยอดทำลายลงที่นี่ซะก่อน” ติงต้าเฉิงพูดมาถึงตรงนี้แล้วหยุดลง

“อารยธรรมขั้นสุดยอด? พวกเขาไม่ได้บันทึกไว้ถึงอารยธรรมขั้นสุดยอดที่ทำลายพวกเขาไว้หรอ?” ลู่เฉินใจกระตุกพลางถาม

ชนเผ่าหลันสำหรับมนุษยชาติแล้วเรียกได้ว่าสุดยอดมากแล้ว

ถ้างั้น อารยธรรมขั้นสุดยอดที่ทำลายชนเผ่าหลันนี่ล่ะ จะแกร่งถึงขั้นไหนกันนะ?

ติงต้าเฉิงส่ายหัวพลางว่า: “บางทีเนื้อหาที่เก็บไว้ในชิ้นส่วนต่างดานั่นมีไม่มากก็ได้ พวกเขาไม่ได้บันทึกข้อมูลอะไรเกี่ยวกับอารยธรรมขั้นสุดยอดที่ทำลายพวกเขา

พวกเขาพูดแค่ว่า ตอนนั้นจู่ๆก็พบว่าเกิดการยุบตัวของห้วงอวกาศขึ้น จากนั้นกลุ่มเรือรบของพวกเขาก็เริ่มกร่อนสลายลจากรอบนอก

ในเวลาสั้นๆแค่ไม่กี่ชั่วโมง แรงดันจากการยุบตัวของห้วงอวกาศนั่นได้ฆ่าล้างชนเผ่าหลายร้อยล้านคนของพวกเขาไปจนสิ้น เรือรบกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์กลายเป็นเศษซาก

สุดท้ายพวกเขาไม่รู้ว่ามันเป็นฝีมือพวกน่ากลัวที่ไหนที่ใช้วิธีการยุบตัวของห้วงอวกาศ มาฆ่าล้างชนเผ่าพวกเขา

คนที่ทิ้งข้อความไว้เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดของชนเผ่าหลัน เพราะเขาเก่งที่สุด เขาเลยตายเป็นคนสุดท้าย

เขาเห็นกับตาถึงการระเบิดตัวตายของชนเผ่าทั้งหลายร้อยล้านคนนั่น เห็นเรือรบนับไม่ถ้วนโดนทำลาย

เขาเห็นกับตากับวิธีการยุบห้วงอวกาศของอารยธรรมขั้นสุดยอด จากนั้นได้เหลือข้อความส่วนนี้ไว้ก่อนที่ร่างกายจะระเบิดเป็นเศษซาก

เดิมเขาคิดจะส่งข้อความพวกนี้กลับดาวแม่ก่อนตาย แต่เขาพลาด เลยได้แต่ฝากข้อความพวกนี้ไว้ในคอมพิวเตอร์ส่วนกลางของเรือรบหลัก

แต่เรือรบลำนั้นก็ระเบิดในตอนท้ายอยู่ดี” ติงต้าเฉิงอธิบาย

“อารยธรรมที่สามารถทำให้ยุบห้วงอวกาศได้ มันต้องอารยธรรมสุดยอดระดับไหนเนี่ย! “ ลู่เฉินพูดด้วยหัวใจสั่นสะท้าน

ติงต้าเฉิงแบมือออก เขาไม่สามารถตอบคำถามนี้ของลู่เฉินได้อยู่แล้ว

เขาเองก็อยากรู้ว่า ต้องให้เทคโนโลยีพัฒนาไปถึงขั้นไหน ถึงสามารถยุบห้วงอวกาศหนึ่งและทำลายล้างกลุ่มเรือรบแบบนี้ได้

แน่นอนว่า ลู่เฉินแค่รำพัน เขาเองก็รู้ว่าติงต้าเฉิงไม่สามารถตอบคำถามนี้ของเขาได้อยู่แล้ว

แต่ไม่ว่าจะพูดยังไง มันบ่งบอกชัดแล้วว่า ในกาแล็คซี่ อารยธรรมที่แกร่งกว่าชาวโลกนั่นยังมีอยู่อีกมากจนนับไม่ถ้วนเลย

“เรื่องนี้นายมีความคิดเห็นยังไง?” ลู่เฉินถาม

ติงต้าเฉิงคิดๆดูก่อนพูดว่า: “เคยมีคนสงสัยว่า ระบบสุริยะหรือโลกเป็นแหล่งเนรเทศของอารยธรรมต่างดาวระดับสูง จะพูดอีกทีก็คือ ในกาแล็คซี่ ที่ที่พวกเรามองไม่เห็น มีอารยธรรมที่แข็งแกร่งกำลังจับตาดูพวกเราอยู่เงียบๆ

เป็นไปได้มากว่า สามพันกว่าปีก่อนคือพวกเขาทำลายล้างเรือรบต่างดาวของชนเผ่าหลันเพื่อช่วยมนุษยชาติของเรา

แต่พวกเราก็ไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดว่าพวกเขามาดีหรือมาร้าย”

“อืม ผมเองก็เคยเห็นการวิเคราะห์แบบนี้ของเหล่านักวิทยาศาสตร์ บอกว่ามนุษย์เราเป็นทรัพยากรส่วนหนึ่งที่เหล่าอารยธรรมขั้นสูงต่างดาวเลี้ยงไว้ บางทีวันหนึ่งพวกเขาก็จะมาเก็บชีวิตพวกเรา