บทที่ 490 หุ่นยนต์ต่างดาว
ระหว่างที่พูด ตู้เฟยหมุนตัวกลับมา ทั้งสองมือจับไปที่ผนังด้านข้าง ค่อยๆขยับดึงร่างตัวเองถอยหลังออกมา
พวกเซียวจ้านก็ได้ยินคำสั่งนี้ พวกเขาพากันถอยกลับพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
แต่ในขณะที่ทุกคนยังไม่ทันถอยออกไป ด้านหลังของพวกเขา ทางเดินที่ผ่านมาเมื่อกี้ กำแพงโลหะด้านหนึ่งค่อยๆปิดลง ไม่กี่วินาทีผ่านไป กำแพงนี้ได้ปิดทางเดินสนิท
กำแพงทางเดินนี้ แป๊บเดียวได้กันพวกเขาจากคนส่วนใหญ่ด้านนอกออกจากกันแล้ว
“แย่ล่ะ!” ตู้เฟยหยิบปืนขึ้นมาส่องด้วยความเคยชิน
แต่ทางอื่นที่นี่เหลือแต่ซาก ที่พอเป็นทางได้ ก็ไม่ใหญ่พอให้คนผ่านไป ที่นี่แทบไม่เห็นตรงไหนไม่เละเลย ให้เขายิงปืนออกไปเขาก็ไม่รู้ว่าควรจะยิงตรงไหนดี
พวกเซียวจ้านเองก็สีหน้าเปลี่ยน ถึงด้านนอกจะมีทหารพิเศษห้าร้อยนาย แต่ทหารห้าพันนายนั่นเป็นแค่ทหารธรรมดา
บางทีพวกเขาอาจจะเป็นระดับท็อปของโลก
แต่ในกาแล็คซี่ พวกเขาไม่ต่างอะไรกับคนธรรมดาเลย
ในที่สุดช่องสุดท้ายสะเทือน กำแพงโลหะหนักแน่นปิดทางเดินอย่างสนิท ทางถอยของทุกคนถูกปิดตาย!
ในใจทุกคนต่างรู้ดี
อันตรายที่ไม่อาจคาดเดาได้เริ่มเข้าใกล้มาเรื่อยๆ...
“หูเปียวรับคำสั่ง พวกนายด้านนอกห้ามขยับไปไหน ยืนรอคำสั่งที่เดิม ถ้ามีอะไรผิดปกติ รีบบอกฉันทันที!”
พอสัมผัสได้ว่าอันตรายที่มองไม่เห็นเริ่มเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ตู้เฟยร้อนใจรีบสั่งการผ่านเครื่องสื่อสารไร้สายลงไป
แต่สิ่งที่ทำให้เขาคิ้วขมวดคือ เขาไม่ได้รับการตอบรับจากหูเปียว
“ทุกคนระวังตัวด้วย กำแพงนี้สามารถกันสัญญาณไร้สายได้ ตอนนี้ได้แต่พึ่งตัวเองกันแล้วล่ะ” ตู้เฟยพูดกับพวกเซียวจ้านที่โดนขังไว้ด้านใน
ทุกคนพยักหน้า ต่างมองรอบตัวอย่างระมัดระวัง
“ด้านซ้ายมีช่องทาง นั่นเป็นทางออกทางเดียวของพวกเรา ไม่ว่ายังไง ผมคิดว่าพวกเราควรจะออกไปที่ทางออกนั่นก่อนอันตรายมาถึง!” จู่ๆหลิวจื่อซิวตะโกนขึ้นพลางชี้ไปทางซ้าย
ทุกคนพากันหันมองตาม และพบทางออกใหญ่ประหนึ่งรูใหญ่
“ตามผมมา ข้ามผ่านรูใหญ่ทางด้านนี้” ตู้เฟยตัดสินใจทันที ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า
เขาเร็วมาก ระหว่างที่พูดก็มุดเข้าไปเลย
และสิ่งที่ทำให้เขาถอนหายใจโล่งอกคือ อีกด้านเป้นห้องสภาพเละเทะที่ไม่มีประตู เครื่องยนต์และสิ่งของภายในห้องแหลกละเอียด
ของทุกอย่างในห้องเละเทะไปหมด และพอเข้าไปในห้องนี้ ตู้เฟยรีบยกปืนส่องไปทางประตูใหญ่ด้านหน้าที่เละเทะ
ในขณะเดียวกันก็พูดกับคนด้านหลังว่า: “ซือถูเจี้ยน หลิวจื่อซิวตรวจพื้นที่ เซียวจ้านกับสื่อจิ้นตามประกบ คนที่เหลือรีบตามขึ้นมา พวกเราจะเข้าไปข้างในต่อ”
พอพูดจบ ตู้เฟยก็นำทุกคนเข้าไปทางประตูใหญ่ก่อนเลย...
แต่ว่าอดหน่ายใจไม่ได้ ต่อให้สถานการณ์เร่งรัดแค่ไหน ภายในอวกาศยังต้องค่อยๆว่ายเข้าไปทีละก้าว ไม่สามารถวิ่งได้ แบบนี้จะไปเร็วได้ยังไง
แต่ทุกคนต่างเก่งกันเป็นพิเศษ พวกเขายังสามารถใช้ลมปราณภายใน ทำท่าที่คนธรรมดาแทบไม่สามารถทำได้
“ด้านหน้า เข้าไปในด้านในเรื่อยๆ พวกเราออกไปจากแหล่งที่มีพลังงานนี่ก่อนละกัน”
พอผ่านประตูเข้าไปในห้อง ตู้เฟยสั่งการให้ทุกคนเข้าไปในห้องด้านในก่อนเลย
แต่เขาพึ่งนำทีมเขยิบเข้าไปสิบเมตรได้ รอบด้านพลันเงียบสงัด ด้านหน้ามีพลังงานน่ากลัวกำลังเข้าใกล้อย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์