คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 51

บทที่ 51 โกง

เมื่อเปิดฝา ทุกคนจ้องมองไป ได้เห็นว่าตัวเลขบนลูกเต๋าได้แก่ 1 2 4

เช็คจำนวนเป็น 7 จริงๆด้วย

ลู่เฉินเป็นฝ่ายชนะ

“โธ๋ ขนาดเดาเช็คจำนวนก็ยังเดาออกได้ โชคดีจริงๆเลย”

“แค่รอบแรกก็ได้ชนะเงิน 9 ล้าน โชคดีว่ะ”

“ก็นั่นน่ะสิ เจ้าหนุ่มคนนี้ลงเงินเดิมพันแค่ 1 ล้าน ได้กลับมาเป็น 10 ล้าน โธ๋เอ๊ย”

ถึงแม้ว่าคนที่ชนะไม่ใช่ตัวเอง แต่นักพนันทุกคนที่ล้อมมาดูต่างก็ตื่นเต้นมากเลย

แต่สีหน้าของผู้ชายที่รูปร่างสูงใหญ่นั้นกับปรมาจารย์จ้าวไม่ค่อยดี 9 ล้านเนี่ยนะ โธ๋เอ๊ย คนอะไรว๊ะ ทำไมถึงโชคดีแบบนี้

สิ่งที่แน่นอนก็คือ ลูกเต๋าเป็นของพวกเขาเอง และพวกเขาก็เป็นคนที่โยกลูกเต๋าเอง ก็เลยไม่ได้สงสัยว่าถูกลู่เฉินโกง

ขนาดเสี่ยวจิงก็นึกไม่ถึงว่าลู่เฉินเดาถูกเหมือนกัน ก็เลยรู้สึกเซอร์ไพรส์อยู่แก่ใจนิดหน่อย ก่อนหน้านี้ เห็นลู่เฉินบอกว่าจะเดาเช็คจำนวน เขาคิดว่าลู่เฉินต้องแพ้แน่ๆ ที่ไหนได้ เขาเล่นแค่รอบแรกก็เดาถูกแล้ว

“พี่เฉินครับ สุดยอดจริงๆเลยครับ โชคดีมาก”

เสี่ยวจิงตื่นเต้นมาก และรีบดันเงินทั้ง 10 ล้านนั้นมาตรงหน้าลู่เฉิน

เมื่อผู้ชายที่รูปร่างสูงใหญ่นั้นเห็นหน้าเสี๋ยวจิงซึ่งเย่อหยิ่ง ก็หัวเราะอยู่ในใจว่า

ชนะครั้งแรกต่างหาก ถึงจะเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตโศกนาฏกรรมสำหรับผู้ติดการเล่นพนัน

เดี๋ยวจะเอาให้พวกนายร้องไห้จนตาย

เล่นต่อ รอบที่สอง ยังเล่นเดาเช็คจำนวนเหมือนเดิม

ปรมาจารย์จ้าวเริ่มโยกลูกเต๋า สีหน้าของเขาแย่มาก ทำให้เขาโยกลูกเต๋าถึง 2 นาที แล้วโยนลูกเต๋าบนโต๊ะด้วยความแรง

แน่นอนอยู่แล้ว นี่คือการต่อสู้ของจิตวิทยา แบบนี้สามารถสร้างบรรยากาศขึ้นได้ดี ทำให้คู่แข่งรู้สึกกดดันและเครียด

แต่สำหรับลู่เฉิน เขาเคยเรียนฝึกฟังเสียงลมและตัดสินตำแหน่งที่อยู่ของสิ่งของกับหยุนลาวตั้งแต่เล็ก ในเวลานี้ หูของเขาก็ต้องใช่ดีกว่าตา

เขาหลับตาสักนิด แค่ได้ยินลูกเต๋าส่งเสียงดังขึ้นมา จากประสบการณ์ตั้งสิบกว่าปี เขาก็ได้รู้ทิศทางของลูกเต๋าตัวนั้นแล้ว

“เช็คจำนวนเท่าไรลงเงินเดิมพันเท่าไร”ปรมาจารย์จ้าวจ้องมองตาของลู่เฉินโดยไม่ได้กะพริบตาสักนิดเลย

“จำนวนเป็น 5 ลงเงินเดิมพัน 10 ล้าน” ลู่เฉินพูดแบบนั้นโดยไม่ได้คิดอะไรเลย ก็รีบดันเงินทั้ง 10 ล้านขึ้นไป

อะไรนะ 10 ล้านเนี่ยนะ

นักพนันคนอื่นฟังเรื่องนี้แล้ว ก็รีบโอบล้อมมาดู พวกเขาต่างก็เลิกเล่นพนัน เพื่อมาดูการแข่งขันครั้งนี้ เพราะว่าทั้งชีวิตนี้พวกเขายังไม่เคยเห็นที่มีคนกล้าเล่นใหญ่ขนาดนี้เลย สนุกอย่างนี้ จะพลาดได้ยังไง

ถึงแม้ว่าได้แค่ดูเฉยๆ ก็รู้สึกสนุกและน่าตื่นเต้นใหญ่เลย

เห็นลู่เฉินสงบจิตใจแบบนี้ ปรมาจารย์จ้าวกลับใจเย็นไม่ไหวแล้ว

เพราะว่าถ้าถูกเดาออกอีกที ก็จะสูญเสียเงินไปทั้ง 1 ร้อยล้านแล้ว

1 ร้อยล้าน ก็เป็นขีดจำกัดของบ่อนการพนัน

ไม่นะ เป็นขีดจำกัดของสโมสรมังกรฟ้าต่างหากล่ะ ถ้าสูญเสียไปมากกว่านี้ พวกเขาก็จะต้องชดใช้จนเจ๊งแล้วสิ

“เปิด เปิด เปิด” นักพนันที่โอบล้อมมาดูต่างก็ร้องเรียกตะโกนขึ้นมา ทำให้ปรมาจารย์จ้าวได้รับความกดดันเป็นอย่างมาก

รอบนี้ ถึงยังไงเขาก็ไม่อยากแพ้ และแพ้ไม่ได้

“หลังจากวางเงินเดิมพันแล้ว ต้องละมือออกไป” ปรมาจารย์ร้องเรียกเสียงดังอย่างกะทันหัน แถมยังจงใจจับมือของลู่เฉินและโยกมือของเขา คิดจะทำให้เช็คจำนวนของลูกเต๋าเปลี่ยนแปลง

ถึงเขาจะไม่เชื่อว่าลู่เฉินจะโชคดีขนาดนั้น แต่ถ้าเกิดเขาโชคดีแบบนั้นจริงๆ แล้วจะทำยังไง

“ไหนบอกว่าหลังจากวางเงินเดิมพันแล้ว ต้องละมือออกไปไง คุณไม่เปิดลูกเต๋าให้ดูตั้งนาน หมายความว่าไงครับ คิดจะโกงผมเหรอ” ลู่เฉินลุกขึ้นมาและจับมือของปรมาจารย์จ้าว

ปรมาจารย์จ้าวสีหน้าแย่ลง เขารู้สึกแค่ว่ามือขวาของเขาเหมือนกับถูกคีมหนีบ ขยับไม่ได้เลย

“ไอ้หนุ่ม มึงคิดจะทำอะไร อยากจะโกงพวกเราหรือ” ผู้ชายที่รูปร่างสูงใหญ่เห็นลู่เฉินทำแบบนั้นกับปรมาจารย์จ้าว ก็เลยรีบใส่ร้ายลู่เฉิน และยื่นมือออกไปจับตัวลู่เฉิน

แต่เมื่อเขาเพิ่งยื่นมือ ก็ถูกเสี๋ยวจิงจับข้อมือ

“ปล่อย” ผู้ชายคนนั้นทั้งโกรธและร้องเรียกเสียงดังด้วย และยังใช้กำปั้นของมือซ้ายต่อยหน้าเสี๋ยวจิง

เรื่องแค่นี้สบายมากสำหรับเสี๋ยวจิง เสี๋ยวจิงรีบจับข้อมือของเขาด้วยความรุนแรง

“อ้า ปล่อย ปล่อย มือจะหักแล้วเนี่ย” ผู้ชายคนนั้นก้มหลัง และคุกเข่าลงบนพื้น

“โธ๋เอ๊ย มีคนมาหาเรื่อง พวก อย่าให้พวกมันรอดไปจากที่นี่” เมื่อได้เห็นเหตุการณ์แบบนี้ สิบกว่าคนที่อยู่ในบ่อนการพนันต่างก็บุกเข้ามา พร้อมกับเอาตะบองสั้นๆออกจากเอว