คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 52

บทที่52คุณพึ่งพาอะไรกัน

ในเวลานี้ในห้องลับที่B2ของคลับซากุระ กู่เฉิงกำลังสูบซิการ์บนพื้นด้านหน้าเขามีชายร่างใหญ่คนหนึ่งที่เต็มไปด้วยเลือดกำลังคุกเข่าอยู่

มองไม่เห็นใบหน้าของผู้ชายคนนี้ เห็นแค่ร่างใหญ่ เสื้อยืดของเขาเต็มไปด้วยเลือด

"แต่ก่อนพวกเราติดตามคุณไปต่อสู้อย่างสู้ตาย แต่คุณกลับไม่ได้สนใจอนาคตของพี่น้องเราเพียงแค่เพราะผู้หญิงคนหนึ่ง พี่เฟย คุณทำให้พี่น้องผิดหวังมากเกินไปจริงๆ " กู่เฉิงจิบซิการ์ของเขาและมองไปยังผู้ชายที่เต็มไปด้วยเลือดอย่างดุร้าย

"ถ้าไม่ใช่เพื่อช่วยชีวิตผู้หญิงหน้าเหลืองคนนั้น กู่เฟิงก็ไม่ต้องตาย ฉันต้องให้เธอตายเพื่อชดใช้ชีวิตของกู่เฟิง" ความหมายร้ายกาจในดวงตาของกู่เฉิง กลายเป็นความเกลียดชังที่รุนแรง

กู่เฟิงเป็นน้องชายของเขา ทั้งสองคนลุยออกจากพวกแก๊งและติดตามตู้เฟย ไปจนถึงกองกำลังใต้ดินหมายเลขสองที่น่ากลัวในยวี่โจว

เมื่อสิบปีก่อนเขาถูกคนอื่นทำร้ายจนตายเนื่องจากช่วยภรรยาของตู้เฟย

เขาตำหนิภรรยาของตู้เฟยมาตลอด ถ้าไม่ใช่เพราะเธอพี่ชายของเขาก็จะไม่ตาย

นี่เป็นหนึ่งในสาเหตุใหญ่ที่สุดที่ทำให้เขาทรยศตู้เฟยในเวลาต่อมา

ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา เขาได้จัดกลุ่มพี่น้องที่ไม่เต็มใจในปีนั้นเขาหวังว่าจะใช้ชีวิตได้ดีกว่าตู้เฟยในอดีต และเขาก็กำลังมองหาเบาะแสของตู้เฟยและภรรยาของเขาด้วย

เขาต้องการแก้แค้นเพื่อน้องชายเขา

ต้องใช้การตายของตู้เฟยเพื่อสร้างบารมีของเขา

"ปล่อยเธอไปเถอะ พี่จะทำอะไรมาทำกับฉันเลย ฉันสามารถชดใช้ความตายของน้องคุณได้" ตู้เฟยเงยหน้าขึ้นและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

"โอเค ฉันปล่อยภรรยาของคุณไปได้ แต่คุณต้องมาเลียรองเท้าของฉันให้สะอาดก่อน" กู่เฉิงง้างขาและมองตู้เฟยอย่างสัพยอก

"ช่างมันเถอะ คุณเคยเป็นลูกพี่ฉัน ฉันทำให้คุณอับอายราวกับว่าฉันทำให้ตัวเองอับอาย ฉันจะปล่อยให้คุณตายอย่างเรียบร้อย แต่จะไม่ปล่อยเธอไป" กู่เฉิงลุกขึ้นและเตะตู้เฟยล้ม โยนกริช อันหนึ่งไปด้านหน้าตู้เฟย

"กู่เฉิง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับภรรยาของฉัน ฉันจะปล่อยให้คุณตายด้วย! " ตู้เฟยกล่าวอย่างเคร่งขรึม

"แค่คุณที่ไร้ประโยชน์นี้หรอ จะทำได้หรือไม่" กู่เฉิงเหยียบใบหน้าของตู้เฟยและหัวเราะเยาะ

ตู้เฟยไม่ได้พูด แต่มีเจตนาฆ่าแวบในดวงตาของเขา

"ฉันจะบอกความจริงกับคุณแล้วกัน ฉันฆ่าเธอต่อหน้าป้ายหลุมศพน้องชายของฉันก่อนหน้านี้แล้ว คุณคิดว่าฉันต้องการแค่ชีวิตของเธอเท่านั้นหรอ ฉันต้องการชีวิตของคุณด้วย" กู่เฉิงย่อตัวลงและตบแก้มของตู้เฟย

"กู่เฉิง แม่ง ดีที่สุดคุณอย่าให้โอกาสฉันแล้วกัน มิฉะนั้นคุณจะเสียใจ! " ตู้เฟยคำรามด้วยเจตนาฆ่าในดวงตาของเขา

"คุณเป็นแค่ขยะไร้ประโยชน์เท่านั้น อยู่ในพื้นที่ของฉัน ถึงแม้ให้โอกาสคุณ คุณก็ไม่สามารถทำได้หรอก" กู่เฉิงหัวเราะเยาะ

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นและเขาก็หยิบมันออกมาและเชื่อมต่อ

"พี่เฉิง มีคนโกงเรา แถมยังทำร้ายคนของเราด้วย"

"เขาชนะไปเท่าไหร่ ถ้าไม่มากเกินก็ปล่อยเขาไป วันนี้ฉันไม่มีเวลาจัดการเขา

กู่เฉิงขมวดคิ้วและถามขึ้น ในที่สุดเขาก็ค้นหาเจอตู้เฟยในวันนี้มันเป็นเวลาที่เขากำลังแก้แค้นตูเฟย ไม่อยากจะอารมณ์เสียกับเรื่องเล็กๆ น้อย ๆ แบบนี้

"หนึ่งร้อยล้าน! "

"อะไรนะ พาเขาไปที่ห้องส่วนตัว ฉันจะไปพบเขา" กู่เฉิงผงะหนึ่งร้อยล้านเป็นเงินมากที่สุดที่เขาสามารถเอาออกมาได้ ซึ่งไม่ต่างจากการฆ่าเขา

"ดูแลเขาให้ดี อย่าให้เขาหนีไป ฉันจะให้เขาฆ่าตัวตายต่อหน้าป้ายหลุมศพของน้องชายฉันและขอโทษน้องชายของฉัน" กู่เฉิง พูดกับลูกน้องของเขาและเดินออกไป

หลังจากวางสายชายร่างใหญ่ก็พูดกับลู่เฉินอย่างเย็นชา: "ไอ้หมอ พี่เฉิงสั่งให้คุณไปที่ห้องวีไอพี"

ลู่เฉินยิ้มจาง ๆ ในเวลานั้นก็เห็น Three Heroes of the Water Margin เดินเข้ามา

"คุณชายลู่" ทั้งสามรีบไปข้างหน้า แต่พวกเขาก็ยังกลัวอยู่เล็กน้อย

ที่นี่คือดินแดนของกู่เฉิง พวกเขายังไม่ถือว่าอะไร แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับลู่เฉิน พวกเขาเชื่อว่าลู่จงจะไม่ปล่อยพวกเขาไปอย่างแน่นอน

สโมสรมังกรฟ้าของกู่เฉิงถือว่าเป็นกองกำลังใต้ดินที่แข็งแกร่งที่สุดในยวี่โจว

"พี่เฉิง ก็คือหมอนี้แหละที่โกงเรา" ชายร่างใหญ่กล่าว

กู่เฉิงหรี่ตา

"ไม่สำคัญว่าฉันจะเป็นใคร ไม่ว่าฉันจะโกงหรือไม่ก็ตาม ฉันสามารถให้คุณได้ 100 ล้าน ตราบใดที่ตู้เฟยยังสบายดี แต่ต้องอยู่ที่คุณจะไหวหรือเปล่า" ลู่เฉินกล่าวเบา ๆ

"หือ? "สีหน้าของกู่เฉิงเปลี่ยนไป ที่แท้ลู่เฉินและคนอื่น ๆ มาเพื่อตู้เฟยนี่เอง

เขาต้องฆ่าตู้เฟยในวันนี้เพื่อให้การระลึกถึงน้องชายของเขา แม้ว่า Three Heroes of the Water Marginมาก็ห้ามไม่ได้ อีกอย่างเขาก็ไม่ใส่ใจกับ Three Heroes of the Water Marginอยู่แล้ว

เพียงแค่สถานะของลู่เฉินนี้ ดูท่าทีจะสูงกว่าของ Three Heroes of the Water Margin ซึ่งทำให้เขางงงวยเล็กน้อย

“แล้วถ้าสิ่งที่คุณเห็นเป็นแค่ศพของตู้เฟยล่ะ?” กู่เฉิงยิ้มเบา ๆ

“ถ้าอย่างนั้นนายก็จะกลายเป็นศพเหมือนกัน” ลู่เฉินยิ้มอย่างแผ่วเบา

"หือ? " สีหน้ากู่เฉิงเปลี่ยนไป เขาก็ชักปืนออกมาทันที

นี่คือปืนที่เขานำกลับมาจากเวียดนามและไม่เคยมีใครบังคับเขาถึงขั้นต้องใช้มัน

แต่ลู่เฉินในวันนี้กลับทำให้เขารู้สึกถึงออร่าแห่งความกดขี่ที่ทรงพลัง

เมื่อเห็นปืนในมือของกู่เฉิง ใบหน้าของ Three Heroes of the Water Margin ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก แม้ว่าพวกเขาจะใช้ชีวิตได้ไม่เลวในวงการมานี้ แต่ฝีมือนั้นยังไม่ถึงขั้นที่เล่นกับปืนโดยเฉพาะปืนที่พิเศษแบบนี้

แม้แต่สีหน้าของเสี่ยวจิงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ในฐานะทหารพิเศษผ่านศึก แน่นอนว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเล่นปืน แต่ในระยะใกล้ขนาดนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหลีกเลี่ยงกระสุน

“แม่งเอ้ย คุณจะทำให้ฉันเป็นศพได้ยังไง พึ่งพาปากนี้หรอ”

ปากกระบอกปืนของกู่เฉิงชี้ไปที่ลู่เฉิน รอยยิ้มค่อนข้างจะหยอกเย้า