คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 524

บทที่ 524 ความแข็งแกร่งที่ทำให้คนหมดหวัง

พอคำสั่งลงมา ระเบิดที่มีแสงสีฟ้าลูกถูกยิงระดมใส่หยดน้ำนั้นด้วยความเร็วอย่างน้อยแสนกิโลเมตรต่อวินาที

แค่เพียงเวลา0.05วินาที ระเบิดก็พุ่งไปที่หน้าหยดน้ำ และปะทะกันอย่างรุนแรง ระเบิดเลเซอร์พุ่งไปที่ด้านบนหยดน้ำ

แต่สิ่งที่ทำให้พวกลู่เฉินใบ้กินคือ พลังเลเซอร์ทั้งหมดโดนสะท้อนกลับออกมา

สำหรับเรื่องนี้ กระสวยอวกาศต้องรีบหลบแสงเลเซอร์ที่โดนสะท้อนกลับออกมากันจ้าละหวั่น!

บรรดาเรือรบอวกาศต่างสังเกตจุดนี้ออกเหมือนกัน พลันหยุดส่งระเบิดเลเซอร์ทันที

และเปลี่ยนเป็นระเบิดพลังงานที่อยู่บนยานป้องกัน

ความเร็วของระเบิดพลังงานเร็วถึงขีดสุดเหมือนกัน ไม่นานก็มาถึงหน้าหยดน้ำ

ครั้งนี้ลู่เฉินจ้องมองภาพเบื้องหน้าด้วยความตื่นเต้น

หลังจากละอองควันที่ระเบิดพลังงานระเบิดจางหายไป เขาเห็นฉากที่ทำให้ตกใจมาก

หยดน้ำนั้นยังคงบินไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงแทบจะไม่เปลี่ยนเลย

เหมือนกับระเบิดพลังงานลูกนั้นไม่ได้ทำอะไรมันได้เลย

ต้องรู้นะว่า ระเบิดพลังงานส่งไปเพียงพอจะทำลายดาวที่ใหญ่พอๆกับดวงจันทร์ได้เลยทีเดียว!

แต่ว่าระเบิดพลังงานก็ยังไม่สามารถทำอะไรหยดน้ำหยดนี้ได้

ด้านนอกของมันยังคงหมุนอย่างรวดเร็ว ด้านนอกมีอัตราสะท้อนแทบจะร้อยเปอร์เซ็นต์

ไม่มีร่องรอยอะไรเลย ไม่มีฝุ่นอะไรที่สามารถจะเปรอะเปื้อนมันได้

“นี่มันสสารอะไรกันแน่ ถึงได้มีการป้องกันการโจมตีดีขนาดนี้? นี่ นี่มันเป็ฯระดับที่อารยธรรมชั้นเยี่ยมจะไปถึงได้งั้นหรอ?” ลู่เฉินตกตะลึงมาก

เทคโนโลยีด้านนอกนี้เห็นได้ชัดว่าแกร่งกว่ามนุษย์ไม่รู้กี่เท่านะเนี่ย!

“ที่จริงแล้ว นี่เป็นแค่เครื่องตรวจลาดตระเวนของสหพันธ์ผู้พิทักษ์เท่านั้น! เป็นแค่เครื่องตรวจสอบเท่านั้นเอง!”

“แต่พวกเรากลับทำอะไรมันไม่ได้เลย!”

วินาทีนี้ ลู่เฉินรู้สึกเจ็บปวดในใจมาก

ความแตกต่างนะ!

ความแตกต่างมากเกินไปจนทำให้คนหมดหวัง！

ระเบิดพลังงานไม่ได้ผล!

ระเบิดเลเซอร์ไม่ได้ผล!

นี่มันเป็นแค่หยดน้ำหยดหนึ่งจริงๆหรอ?

ไม่เพียงลู่เฉินที่เจ็บปวดในใจมาก

วินาที ทั่วทั้งฝ่ายทหาร ทุกคนเริ่มหมดหวัง

“นี่มันแกร่งมากเลยนะ!”

“ลองอาวุธลำแสงอนุภาคพลังงานสูงดูละกัน!” ตู้เฟยออกคำสั่งเองเลย

สงครามระดับนี้ ที่จริงไม่เพียงแค่ตู้เฟย แม้แต่ลู่เฉินก็จะคุมสงครามเองแล้ว

เพราะสงครามครั้งนี้เกี่ยวพันถึงชะตาชีวิตของมนุษย์

มันเป็นสงครามชะตาชีวิต

เป็นสงครามความเป็นความตาย!

“ไม่ต้องหรอก ประสิทธิภาพการทำลายล้างของอาวุธลำแสงอนุภาคพลังงานสูง พอๆกับระเบิดเลเซอร์ ในเมื่อระเบิดเลเซอร์ไม่มีผล ดูท่า อาวุธลำแสงอนุภาคพลังงานสูงเองก็คงไม่มีประโยชน์เหมือนกัน” ลู่เฉินพูดตามตรง

“งั้นก็ลอง...ขีปนาวุธ?” ตู้เฟยมองหน้าลู่เฉินอย่างไม่ค่อยแน่ใจ

นี่มันเหนือระดับความรู้ของลู่เฉินไปแล้ว มันหมายถึงระดับความแตกต่างทางเทคโนโลยีที่ไม่อาจจะก้าวข้ามผ่านไปได้

วินาทีนี้ พวกนักวิทยาศาสตร์ พวกทหารที่เห็นฉากนี้ทั้งหมดต่างพากันหมดหวังโดยสิ้นเชิง!

ถ้างั้น มนุษย์เราจะสามารถรองรับการโจมตีของมันได้ไหมเนี่ย?

บางคนคิดอย่างท้อใจ

มันเป็นเรื่องน่าเศร้าจริงๆ

เพราะถ้าทานทนหยดน้ำนี้ไม่ได้ พอมันมาถึงหน้ายานอวกาศซี-หวั้ง

มนุษย์ทั้งหมดจะโดนมันทำลายทันที!

ในตอนที่ทุกคนกำลังสิ้นหวัง ลู่เฉินกลับรู้สึกถึงเรื่องผิดปกติขึ้นมาเรื่องหนึ่ง

ในการสำรวจเครื่องตรวจสอบ เขาพบว่า หลังจากไฮโดรเจนระเบิดแล้ว ความเร็วของหยดน้ำลดลงเล็กน้อย

จากหนึ่งร้อยกิโลเมตรต่อวินาที ลดลงเหลือเก้าสิบเก้ากิโลเมตรต่อวินาที ถึงมันจะฟื้นฟูความเร็วได้ในพริบตา แต่ก็โดนลู่เฉินจับสังเกตเรื่องนี้ได้พอดี

ลู่เฉินรีบทำการวิเคราะห์ทันที

“ดูเหมือน...เปลือกนอกของมันถึงจะแข็งแรงมาก แต่พลังมันกลับไม่ได้แกร่งมาก! อย่างน้อย การปะทะของขีปนาวุธลูกหนึ่งก็ทำให้มันลดความเร็วลงได้!”

“นี่มันเป็นไปได้จริงๆ บางที พวกมันอาจจะข้ามขีดจำกัดของทฤษฎีไปด้วยวิธีการบางอย่างก็ได้ และได้รับความสามารถในการขับเคลื่อนความเร็วสูงนี้มา แต่ความสามารถในการขับเคลื่อนตามปกตของพวกทันไม่ได้แข็งแรงมาก”

ทันใดนั้น ลู่เฉินจะควบคุมแผนที่ใหญ่นี้และเปิดศึกเอง

สักพัก เขาเจอวิธีที่อาจจะทำให้ชนะก็ได้วิธีหนึ่ง

นั่นก็คือ โจมตีมันโดยผ่านทางอาวุธพลังงานไม่จำกัด มาทำลายพลังงานมัน จนมันพลังงานหมด

และพอไม่มีพลังงาน มันจะเอาอะไรมาทำลายล้างมนุษย์กัน?

อีกฝ่ายเป็นแค่เครื่องสำรวจเครื่องหนึ่งเท่านั้นเอง