คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 125

เสิ่นชิงซูไม่ตอบทว่าถามกลับ “คุณเฟิงรู้จักกับทนายฟู่เหรอคะ?”

เฟิงอวิ๋นเฉียนชะงักไป คล้ายกับประหลาดใจกับการตอบสนองของเสิ่นชิงซูอยู่สองสามส่วน

เขาสูบบุหรี่คำหนึ่ง ก่อนจะยิ้มมุมปากชืด ๆ ดูมีเสน่ห์และมีรสนิยม “ผมกับทนายฟู่ ถือว่าเป็นคนรู้จักเก่ากัน”

เสิ่นชิงซูตอบ ‘อ้อ’ ขึ้นมาชืด ๆ เสียงหนึ่ง “แล้วทนายฟู่เคยพูดถึงฉันกับคุณไหมคะ?”

เมื่อได้ยินดังนั้น เฟิงอวิ๋นเฉียนก็ชะงักไป พร้อมขมวดคิ้วเข้าหากัน “คุณเสิ่นยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลยนะครับ”

เสิ่นชิงซูมองเขา มุมปากพลางกระตุกรอยยิ้ม “คุณเฟิงรู้สึกว่าฉันละลาบละล้วงมากเลยใช่ไหมคะ?”

“อะไรนะครับ?” เฟิงอวิ๋นเฉียนขมวดคิ้ว ตอนนี้สายตาที่มองเสิ่นชิงซูแฝงไปด้วยความสงสัยอยู่สองสามส่วนแล้วจริง ๆ

“ฉันรู้สึกว่าละลาบละล้วงมาก” เสิ่นชิงซูมองเฟิงอวิ๋นเฉียน รอยยิ้มที่มุมปากพลางหุบลง “ถึงยังไงฉันกับคุณเฟิงก็ไม่สนิทกัน”

พูดจบ เสิ่นชิงซูก็ชักสายตากลับ แล้วเดินผ่านเฟิงอวิ๋นเฉียนมุ่งหน้าไปยังห้องรับรองเลย

เฟิงอวิ๋นเฉียนมองเงาแสนงดงามที่ค่อย ๆ เดินห่างออกไปไกลสายนั้น ในดวงตาพลางผุดความสนใจอย่างเข้มข้นออกมา

หลังจากนั้นเขาก็กวาดสายตา พร้อมเอ่ยขึ้นทั้งกระตุกยิ้มมุมปากว่า “เธอไปไกลแล้ว นายไม่ต้องหลบแล้ว”

มุมเลี้ยวอีกมุมหนึ่ง ฟู่ซือเหยียนเดินออกมา

เฟิงอวิ๋นเฉียนเอี้ยวตัวไปมองเขา “คุณเสิ่นคนนี้น่าสนใจทีเดียว มีความงามอย่างคนงามแห่งเจียงหนาน งดงามอ่อนช้อย ดูอ่อนโยนบริสุทธิ์ อันที่จริงนิสัยก็แข็งกร้าวด้วย!”

นัยน์ตาลึกซึ้งของฟู่ซือเหยียนหรี่ลงเล็กน้อย จ้องเขาเขม็งด้วยแววตาคล้ายกับดาบคมเล่มหนึ่ง

“ให้ดีนายอย่าไปยั่วยุเธอเชียว!”

“ยั่วยุ?” เฟิงอวิ๋นเฉียนขมวดคิ้ว “คนสวยนิสัยดี เป็นที่หมายปองของชายหนุ่ม ฉันโสดยังไม่ได้แต่งงาน จะตามจีบผู้หญิงอย่างจริงจัง ทำไมกลับกลายเป็นอันธพาลในสายตาของนายได้ล่ะ?”

“เฟิงอวิ๋นเฉียน” ฟู่ซือเหยียนขบกรามแน่น นัยน์ตาดำขลับมืดทึมน่ากลัวดุจคุก “เธอไม่เหมือนผู้หญิงในแวดวงของนายพวกนั้น!”

“นายรู้ได้ยังไง?” เฟิงอวิ๋นเฉียนเลิกคิ้ว น้ำเสียงพาลหาเรื่องสุด ๆ “พวกนายสนิทกันเหรอ?”

ริมฝีปากบางของฟู่ซือเหยียนเม้มจนเป็นเส้นเดียวกัน พลางขมวดคิ้วมุ่น รอยย่นตรงหว่างคิ้วแทบจะหนีบขาแมลงวันขาดได้แล้ว