คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 134

วันที่สาม ฟู่ซืออวี่ที่อยู่ที่คฤหาสน์หนานซีเริ่มงอแงแล้ว

เขาอยู่ที่คฤหาสน์หนานซี มีเพียงเสี่ยวไหลอยู่เป็นเพื่อนเขา พ่อไม่กลับบ้านมาสามวันแล้ว เขาอยากไปโรงพยาบาลเพื่ออยู่เฝ้าแม่เสี่ยวชู แต่พ่อก็ไม่อนุญาต!

ฟู่ซืออวี่ทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ ทั้งโกรธทั้งน้อยใจ แต่ที่จริงแล้วในใจเขากลับกลัวมากกว่า

หลายวันก่อนหลังออกมาจากโรงพยาบาล เขาฝันร้ายแทบทุกคืน ฝันเห็นว่าพ่อกับแม่อุ้มลูกใหม่ ส่วนเขายืนอยู่อย่างเดียวดายเพียงลำพังในมุมหนึ่ง

คืนนี้ ฟู่ซืออวี่ฝันร้ายอีกแล้ว

ในฝัน เขาร้องเรียกพ่อกับแม่ไม่หยุด แต่พ่อกับแม่ก็ไม่ได้ยินอยู่ดี

เขาตื่นขึ้นมาจากความฝัน ไฟข้างหัวเตียงเปิดอยู่ แต่ห้องกลับว่างเปล่า

เขาเริ่มกลัว กอดตุ๊กตาเพื่อนเล่นที่เสิ่นชิงซูซื้อให้เมื่อก่อนไว้แน่น ร้องไห้ไม่หยุด ร้องจนสุดท้ายก็หลับไป

เช้าตรู่วันต่อมา เสี่ยวไหลทำอาหารเช้าเสร็จแล้วก็ขึ้นไปปลุกฟู่ซืออวี่ตามเคย

เคาะประตูเบา ๆ แล้วเธอก็เปิดประตู “คุณชายน้อย อาหารเช้าเสร็จแล้วค่ะ เราควรตื่นได้…”

เสียงของเธอหยุดชะงักด้วยความตกตะลึง!

เสี่ยวไหลวิ่งพุ่งเข้าไปทันที เห็นเตียงเด็กที่ว่างเปล่า เธออึ้ง มึนงงในพริบตา!

“คุณชายน้อย?”

เสี่ยวไล่ทั้งร้องเรียก ทั้งวิ่งไปหาในห้องน้ำ…

ในห้องน้ำไม่มีใครอยู่ เธอก็รีบวิ่งออกมาหาข้างนอกอย่างรีบร้อน

“คุณชายน้อย? คุณชายน้อยอยู่ที่ไหนคะ…”

“ทูนหัวส่งเสียงหน่อยเถอะค่ะ! ขอร้องละ อย่าทำให้ฉันตกใจแบบนี้เลยนะคะ!”

เสี่ยวไหลหาทั่วทั้งชั้นบน แล้วก็หาที่ชั้นล่างอีก แต่ก็ยังไม่เห็นเงาฟู่ซืออวี่อยู่ดี!

เธอรีบไปดึงภาพจากกล้องวงจรปิดออกมาดู