คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 148

“พูดผ่านโทรศัพท์ก็เหมือนกัน” เสิ่นชิงซูพูดอย่างเย็นชา

เธอไม่อยากพบหน้าฟู่ซือเหยียนอีกสักนิดเลยจริง ๆ

ท่าทีของฟู่ซือเหยียนกลับแน่วแน่ “คืนนี้ผมดื่มเหล้ามา ไม่ออกไปแล้ว คุณกลับคฤหาสน์หนานซีเถอะ”

สิ้นเสียง สายก็ตัดไป

เสิ่นชิงซูบีบมือถือไว้ ปลายนิ้วซีดเผือด

เฉียวซิงเจียเอ่ยอย่างห่วงใย “ว่ายังไงบ้าง?”

“เขาให้ฉันไปหาเขาที่คฤหาสน์หนานซี เพื่อคุยกันต่อหน้า”

“ไอ้สารเลว!” เฉียวซิงเจียขมวดคิ้ว “เขาจงใจสินะ? ทั้งที่คราวก่อนเธอบอกไปชัดเจนแล้วแท้ ๆ ว่าต่อไปจะไม่กลับไปที่คฤหาสน์หนานซีอีก ตอนนี้เขากลับเจาะจงว่าจะเจรจาเงื่อนไขกับเธอที่คฤหาสน์หนานซี! ต่ำตมจริง ๆ!”

เสิ่นชิงซูหลับตาลง พยายามทำจิตใจให้สงบ

ครั้งสุดท้ายที่ไปคฤหาสน์หนานซี เกิดเรื่องจนไม่สบายใจกันเป็นอย่างมาก

เธอบอกกับฟู่ซือเหยียนต่อหน้าฟู่ซืออวี่ว่าจะไม่กลับไปที่คฤหาสน์หนานซีอีก

เรื่องนี้ฟู่ซือเหยียนต้องแค้นฝังใจแน่นอน

เขากำลังบีบให้เธอกลืนคำพูดของตัวเองที่เคยพูดออกไปกลับคืนทีละคำ!

นี่ถึงเป็นชั้นเชิงที่แท้จริงของฟู่ซือเหยียน

“อาซู เธอ…ไปไหม?”

“ไป” แววตาของเสิ่นชิงซูเผยความแน่วแน่ออกมาหลายส่วน “ตัวตลกห้าปีก็เป็นมาแล้ว เพิ่มมาอีกครั้งจะเป็นไรไป?”

เฉียวซิงเจียปวดใจแต่ก็จนปัญญา “ฉันไปเป็นเพื่อนเธอ เขาแค่บอกว่าให้เธอไป ไม่ได้บอกว่าห้ามพาคนอื่นไปด้วยสักหน่อย!”

“ได้”

ทั้งสองปรึกษากันเสร็จ ชำระเงินแล้ว ก็ออกมาจากห้องวีไอพี

ประจวบเหมาะกับเวลานี้ ประตูห้องวีไอพีด้านข้างก็เปิดออกแล้วเช่นกัน

ร่างเล็กของฟู่ซืออวี่วิ่งกระโดดโลดเต้นออกมา

เสิ่นชิงซูกับเฉียวซิงเจียชะงักฝีเท้า

พวกเธอต่างประหลาดใจที่ได้พบฟู่ซืออวี่ที่นี่

ฟู่ซืออวี่ไม่เห็นพวกเธอ ในมือชูหุ่นทรานส์ฟอร์มเมอร์สอยู่ ทั้งวิ่งทั้งกระโดด ไม่ทันระวังบริกรคนหนึ่งที่เข็นรถเข็นอาหารเดินมาด้านหน้า