คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 161

เสิ่นชิงซูขมวดคิ้ว นึกถึงว่าตัวเองกำลังตั้งท้องอยู่ ส่วนฟู่ซืออวี่ก็ชอบนอนดิ้นเตะ ถ้าเกิดว่าเตะมาโดนท้องของเธอเข้า...

“ไปนอนกับพ่อเธอเถอะ” เสิ่นชิงซูปัดมือเล็ก ๆ ของเขาที่วางอยู่บนขาของเธอออก แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

ฟู่ซืออวี่ขมวดคิ้ว “แต่ว่าผมอยากนอนกับแม่นี่ครับ!”

“ช่วงนี้ฉันนอนไม่ค่อยหลับ ถ้าเธอมานอนกับฉันตอนกลางคืน ฉันจะพักผ่อนไม่เพียงพอ”

“ผมจะนอนนิ่ง ๆ ไม่ดิ้นเลยครับ”

เสิ่นชิงซูเม้มปากถอนหายใจ “ซืออวี่ เธอโตแล้วนะ บางเรื่องฉันไม่อยากพูดซ้ำ”

ฟู่ซืออวี่เห็นท่าทีหนักแน่นของแม่ก็รู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง แต่ก็กลัวว่าถ้ายังตอแยต่อไปจะยิ่งทำให้แม่ไม่พอใจมากขึ้น

“ก็ได้ครับ” ฟู่ซืออวี่ถอนหายใจ “งั้นผมนอนกับพ่อก็ได้ครับ”

เสิ่นชิงซูขานรับเบา ๆ “เอากระเป๋าเดินทางของเธอไปไว้ที่ห้องพ่อสิ ฉันเหนื่อยนิดหน่อย อยากจะนอนพักสักแป๊บ”

ฟู่ซืออวี่พยักหน้า ก้มหน้าเข็นกระเป๋าเดินทางออกจากห้องไป

ตอนที่ออกไป เขายังช่วยปิดประตูให้เสิ่นชิงซูด้วย

เสิ่นชิงซูจ้องมองประตูที่ปิดลงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะละสายตากลับมาแล้วเอนตัวลงนอนตะแคง

......

ในห้องข้าง ๆ ฟู่ซืออวี่เข็นกระเป๋าเดินทางเข้ามา

ฟู่ซือเหยียนเห็นเขากลับมาก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “โดนแม่ไล่กลับมาเหรอ?”

“เฮอะ!” ฟู่ซืออวี่ทำปากยื่น พูดอย่างฉุนเฉียวว่า “แม่ใจดำจริง ๆ!”

ฟู่ซือเหยียนเดินเข้ามา แล้วลากกระเป๋าเดินทางของเขาไปไว้หน้าตู้เสื้อผ้า “อย่าโทษแม่เลย เธอแค่ต้องการเวลาสักหน่อย”

“พ่อ ที่พ่อบอกว่าจะเซอร์ไพรส์แม่ จะให้เมื่อไหร่เหรอครับ” ฟู่ซืออวี่ทำหน้าเศร้า “ผมอยากให้แม่อารมณ์ดีขึ้นเดี๋ยวนี้เลย! ผมไม่ชอบแม่แบบนี้เลยจริง ๆ!”

“คืนพรุ่งนี้” ฟู่ซือเหยียนเปิดกระเป๋าเดินทาง แล้วหันไปมองเขา “มานี่สิ พ่อจะสอนจัดเสื้อผ้า”

“ครับ!” ฟู่ซืออวี่เดินเข้ามาย่อตัวลงมองเสื้อผ้าในกระเป๋าเดินทางแล้วพูดอย่างสิ้นหวังว่า “เมื่อก่อนเรื่องพวกนี้แม่เป็นคนทำให้พวกเราตลอดเลยนะครับ ตอนนี้แม่ไม่สนใจพวกเราแล้ว พ่อ พวกเราเหมือนถูกส่งไปอยู่ตำหนักเย็นเลย!”

ฟู่ซือเหยียนชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะขยี้หัวของฟู่ซืออวี่ “อย่าคิดฟุ้งซ่านสิ”

ฟู่ซืออวี่ส่งเสียง ‘ฮึ’ ออกมา

เขาไม่ได้คิดฟุ้งซ่านเสียหน่อย แม่ไม่รักเขากับพ่อแล้วจริง ๆ ต่างหาก!

ตอนนี้แม่รักแค่ลูกคนใหม่ในท้องของเธอเท่านั้น!

พอคิดถึงลูกคนใหม่ ความไม่พอใจก็ฉายชัดขึ้นมาในดวงตาของฟู่ซืออวี่อีกครั้ง!