คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 170

ประตูรถเปิดออก ฟู่ซือเหยียนอุ้มเสิ่นชิงซูขึ้นไปบนรถ

ฉินเยี่ยนเฉิงปิดประตูแล้วเดินอ้อมหน้ารถเพื่อขึ้นไปนั่ง

เฉียวซิงเจียวิ่งออกมา แล้วกางแขนขวางอยู่หน้ารถทันที “ไปโรงพยาบาลไม่ได้!”

ฉินเยี่ยนเฉิงขมวดคิ้ว เขาลดกระจกรถลงแล้วยื่นหน้าออกมา “คนหมดสติไปทั้งคน จะไม่ให้ไปโรงพยาบาลได้ยังไงครับ?”

“อาซูมีฉันอยู่! เธอแค่หมดสติไปเพราะอารมณ์กระทบกระเทือนรุนแรง ไม่จำเป็นต้องไปโรงพยาบาล!”

ฉินเยี่ยนเฉิงมองท่าทางร้อนรนของเฉียวซิงเจียแล้วรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขากำลังจะถามต่อ แต่แล้วก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันดังมาจากเบาะหลัง...

“ฟู่ซือเหยียน คุณปล่อยฉันนะ!”

“คุณใจเย็น ๆ ก่อน คุณหมดสติไป ผมก็แค่จะพาคุณไปโรงพยาบาล”

“ฉันไม่จำเป็นต้องไปโรงพยาบาล! คุณปล่อยฉัน!”

เสิ่นชิงซูเพียงแค่หมดสติไปชั่วครู่ พอฟื้นขึ้นมาเห็นว่าตัวเองนอนอยู่ในอ้อมแขนของฟู่ซือเหยียนก็ตกใจจนขวัญเสีย อยากจะรีบผละออกจากอ้อมแขนของเขาทันที!

สัญชาตญาณความอยากรู้อยากเห็นของฉินเยี่ยนเฉิงก็ลุกโชนขึ้นมา เขาแอบชำเลืองมองกระจกมองหลังอย่างไม่รู้ตัว

ในเบาะหลัง เสิ่นชิงซูแสดงท่าทีรังเกียจและต่อต้านฟู่ซือเหยียนอย่างมาก แต่ฟู่ซือเหยียนก็ไม่ยอมถอยเช่นกัน

ทั้งสองยื้อยุดกันไปมา เสิ่นชิงซูโกรธจนทนไม่ไหว เธอยกมือขึ้นตบหน้าฟู่ซือเหยียนฉาดใหญ่ทันที

เสียง ‘เพียะ’ ดังขึ้นหนึ่งครั้ง ในรถก็พลันเงียบสงัดลงทันที

ฉินเยี่ยนเฉิงรีบละสายตากลับมา แล้วกระแอมออกมาอย่างกระอักกระอ่วน

เขาคิดว่า เขาไม่ควรจะอยู่ในรถเลย...

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในขณะนั้น

เป็นโทรศัพท์ของฟู่ซือเหยียน

เมื่อเห็นชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอ สีหน้าของฟู่ซือเหยียนที่เคร่งขรึมอยู่แล้วก็ยิ่งดูมืดมนลงไปอีก

โจวอวี๋ชูโทรมา

เสิ่นชิงซูเหลือบมองหน้าจอโทรศัพท์ แล้วฉวยโอกาสผลักฟู่ซือเหยียนออกไป ก่อนจะหันไปดึงที่จับประตูรถ

‘แกรก’

ประตูรถเปิดออก เสิ่นชิงซูลงจากรถอย่างรวดเร็ว

เฉียวซิงเจียรีบวิ่งเข้ามาหา มองเธออย่างเป็นกังวล “อาซู เธอไม่เป็นไรนะ?”

เสิ่นชิงซูส่ายหน้า

ประตูรถปิดลง บดบังเสียงที่ฟู่ซือเหยียนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ข้างใน