คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 174

ตลอดทั้งกระบวนการเสิ่นชิงซูไม่ออกความเห็นใด ๆ

เธอเหมือนหุ่นยนต์ที่ไร้ซึ่งอารมณ์และความรู้สึก ถ่ายรูปที่ชายหาด นอกโบสถ์ และจุดเช็กอินสองสามที่เป็นเพื่อนพวกเขาพ่อลูก

เฉียวซิงเจียกับฉินเยี่ยนเฉิงยืนอยู่ข้าง ๆ มองพวกเขา ‘พ่อแม่ลูก’ ด้วยใบหน้าเกรี้ยวกราดคนหนึ่ง ด้วยใบหน้าอิหลักอิเหลื่อจนใจคนหนึ่ง

ใกล้สิบเอ็ดโมง ในที่สุดการถ่ายภาพก็จบลง

อักกรารับกับสถานการณ์ช่วงเวลาที่อุณหภูมิสูงที่สุดของวัน

พระอาทิตย์เหนือศีรษะยิ่งจ้าขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าที่เดิมทีถูกแผดเผาจนซีดเผือดของเสิ่นชิงซูเริ่มแดงก่ำขึ้นมาแล้ว

เธอยกมือขึ้นปาดหยดเหงื่อบนหน้าผาก กำลังจะไปหาเฉียวซิงเจีย ทันใดนั้นตรงหน้าก็มีน้ำแร่ขวดหนึ่งยื่นมา

ฟู่ซือเหยียนมองเธอ “ดื่มน้ำหน่อยสิ”

เสิ่นชิงซูชำเลืองมองเขาชืด ๆ ทีหนึ่ง เธอไม่ได้ยื่นมือไปรับ ทว่าถามเขากลับอย่างเย็นชา “ถ่ายรูปเสร็จแล้ว ฉันไปได้แล้วใช่ไหม?”

“ยังมีอีกขั้นตอนหนึ่ง” น้ำเสียงฟู่ซือเหยียนทุ้มต่ำ “อยู่ในโบสถ์ พนักงานจัดการเรียบร้อยแล้ว”

เสิ่นชิงซูแสยะยิ้ม “พิธีหย่าใช่ไหม?”

ฟู่ซือเหยียนชะงักไป ก่อนจะหันหลังกลับ เขาเลิกคิ้ว “ที่แท้คุณก็รู้อยู่แล้ว”

“ฟู่ซือเหยียน นั่นมันก็แค่ตำนาน” น้ำเสียงของเสิ่นชิงซูเย็นชา เธอพูดเตือนเขา “แม้มันจะเป็นความจริง คุณจำเป็นต้องทำแบบนี้ด้วยเหรอ?”

ฟู่ซือเหยียนมองเธอ สายตาลึกซึ้ง “หลังจากวันนี้ มันจะไม่ใช่ตำนานอีกต่อไป”

“คุณนี่มันน่าขำชะมัด” เสิ่นชิงซูชักสายตากลับ “ฉันจะไปห้องน้ำ”

เธอยกชายกระโปรงเดินมุ่งหน้าไปที่เฉียวซิงเจีย

เฉียวซิงเจียวิ่งมาช่วยเธอยกชายกระโปรง แล้วถามเธอว่า “เขาจะจัดพิธีหย่าจริง ๆ เหรอ?”

“อืม” เสิ่นชิงซูกวาดสายตาไปที่เบาะหลังรถ “ซิงซิง ช่วยเอาของไปให้ฉันหน่อย”

“ได้!”

......

ภายในโบสถ์