คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 235

บรรยากาศพลันเงียบงัน

แม่เฉียวหันไปอย่างช้า ๆ

ดวงตาทั้งคู่จ้องมองกันและกัน หัวใจของเสิ่นชิงซูหนักอึ้งทันที

แม่เฉียวจ้องที่เธอ ดวงตาที่บวมแดงเพราะร่ำไห้ติดต่อกันหลายวันเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“จะเป็นไปได้ยังไง…” แม่เฉียวส่ายหัว หัวเราะหนึ่งทีเบา ๆ จากนั้นก็หันตัวกลับไปมองโจวชิงเจ๋ออีก ขมวดคิ้วตั้งคำถาม “ทำไมเป็นเพราะอาซู?”

“เพราะฉันไม่ชอบขี้หน้ามัน” โจวชิงเจ๋อยังคงหัวเราะ “ฉันไม่อยากเห็นเสิ่นชิงซูมีชีวิตที่ดี เพราะฉะนั้น ขอเพียงเป็นคนที่เสิ่นชิงซูสนิทด้วย แค่เป็นคนที่เสิ่นชิงซูใส่ใจ ฉันก็จะไม่ปล่อยไปแม้แต่คนเดียว!”

“แค่เพราะเหตุผลนี้เนี่ยเหรอ?” แม่เฉียวหัวเราะ น้ำตาท่วมใบหน้า “โจวชิงเจ๋อ! ฉันจะฆ่าแก! ย้าก…”

แม่เฉียวตะโกนร้องอย่างคลุ้มคลั่งกระโจนเข้าใส่โจวชิงเจ๋อ แต่ถูกตำรวจรั้งไว้ได้ทันเวลา

โจวชิงเจ๋อมองแม่เฉียวที่ใจสลาย แล้วเงยหน้าหัวเราะเสียงดัง

สุดท้ายแม่เฉียวทนความสะเทือนใจไม่ไหว เป็นลมหมดสติอีกครั้ง

พ่อเฉียวกับคนในสถานีตำรวจรีบนำตัวแม่เฉียวส่งโรงพยาบาล

ก่อนที่โจวชิงเจ๋อจะถูกตำรวจนำตัวไปยังห้องคุมขัง เขาจ้องมองเสิ่นชิงซูที่มีสีหน้าเคร่งเครียดพลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วก็ใช้มือคู่นั้นที่ถูกพันธนาการไว้ด้วยกุญแจมือ ทำท่าเชือดคอใส่เสิ่นชิงซู

เวินจิ่งซีเห็นแล้วกำหมัดแน่น อยากพุ่งเข้าใส่ แต่ถูกเสิ่นชิงซูยื้อไว้ได้ทัน

เมื่อออกมาจากสถานีตำรวจแล้ว เวินจิ่งซีกล่าวด้วยความโมโห “ไอ้โจวชิงเจ๋อนี่มันเป็นผู้ดีจอมปลอมจริง ๆ!”

เสิ่นชิงซูไม่ได้โต้ตอบ

เวินจิ่งซีหยุดลง หันหลังไปดูจึงพบว่าเธอก้มหน้าอยู่ ท่าทางหนักใจ

เขาถอนหายใจเฮือกหนึ่ง “ที่โจวชิงเจ๋อพูดไปพวกนั้นมันจงใจพูดชัด ๆ คุณอย่าไปเชื่อนะ”

เสิ่นชิงซูเงยหน้าขึ้นมองเขา ส่ายหัวไปมา “ฉันแค่รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ชอบมาพากลอยู่หน่อย ๆ น่ะค่ะ”

“ยังไงเหรอ?”