คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 280

กุมารแพทย์พยายามอย่างสุดความสามารถ ในที่สุดก็ช่วยคนน้องกลับมาจากประตูนรกได้

แต่อาการยังคงไม่สู้ดีนัก

พูดยังไงเสิ่นชิงซูก็จะไปดูลูกที่แผนกทารกแรกคลอดให้ได้

ไป๋เจี้ยนเหวินพูดโน้มน้าว “เธอไปก็เข้าไปไม่ได้อยู่ดี อีกอย่างร่างกายเธอก็ยังไม่ฟื้นตัว ยังไงอย่าเพิ่งลุกเดินเลยจะดีกว่า”

“หนูนั่งรถเข็นเอาก็ได้ค่ะ” เสิ่นชิงซูมองไป๋เจี้ยนเหวิน ท่าทางยังแน่วแน่เช่นเดิม “แม่บุญธรรมคะ ตั้งแต่พวกเขาคลอดจนถึงตอนนี้หนูยังไม่ได้ไปดูด้วยตัวเองเลย หนูมักรู้สึกกระวนกระวายใจ แม่บุญธรรมให้หนูไปดูสักครั้งได้ไหมคะ?”

ในใจของไป๋เจี้ยนเหวินลุกลี้ลุกลนอย่างมาก ทว่าบนใบหน้าฝืนแสร้งสงบนิ่ง

“อาซู คุณเชื่อฟังอาจารย์แม่เถอะนะ” เวินจิ่งซีพูดต่อว่า “ผมได้ยินว่าการอยู่ไฟสำคัญกับผู้หญิงที่เพิ่งคลอดลูกอย่างพวกคุณมาก เอาแบบนี้แล้วกัน ผมจะไปถ่ายวิดีโอที่แผนกทารกแรกเกิดมาให้คุณดูอีกสองสามวิดีโอดีไหม?”

เสิ่นชิงซูขมวดคิ้วเล็กน้อย กวาดสายตามองไปที่ใบหน้าของไป๋เจี้ยนเหวินและเวินจิ่งซีรอบหนึ่ง

“ทำไมพวกแม่เอาแต่ขวางไม่ให้หนูไปดูลูกตลอดเลย?”

ไป๋เจี้ยนเหวินกับเวินจิ่งซีพากันตกตะลึงไป

“พวกแม่มีเรื่องอะไรปิดบังหนูอยู่ใช่ไหมคะ?” เสิ่นชิงซูกุมมือของไป๋เจี้ยนเหวินเอาไว้ สีหน้ากระวนกระวาย “แม่บุญธรรมคะ แม่อย่าโกหกหนูเลยนะ แม่พูดความจริงกับหนูได้ไหมคะ?”

จมูกของไป๋เจี้ยนเหวินคันยุบยิบหนัก เธอก้มหน้า ทนไม่ได้ที่จะสบตากับเสิ่นชิงซูอีก

ลมหายใจของเสิ่นชิงซูติดขัดเล็กน้อย เธอหันหน้ามองไปที่เวินจิ่งซี

“คุณเวิน คุณบอกฉันมาสิ ลูกฉันยังอยู่ดีใช่ไหมคะ?”

เวินจิ่งซีเม้มปาก ขอบตาแดงก่ำ เขาอยากตอบว่า ‘ใช่’ ทว่าในลำคอคล้ายกับมีสิ่งแปลกปลอมติดอยู่ ผ่านไปนานสองนานก็ยังพูดอะไรออกมาไม่ได้แม้แต่คำเดียว

เสิ่นชิงซูคาดเดาอะไรบางอย่างได้จากปฏิกิริยาของเขา

ความกลัวไร้ที่สิ้นสุดปกคลุมเธอ

เธอใช้สองมือค้ำเตียงจะลุกขึ้นยืนโดยไม่สนใจแผลผ่าตัดตรงช่วงท้องใด ๆ

“อาซู!” ไป๋เจี้ยนเหวินรีบประคองเธอเอาไว้ “เธออย่าขยับส่งเดชสิ ระวังแผลผ่าตัดจะปริเอา”

เสิ่นชิงซูไม่มีเรี่ยวแรงอะไรจริง ๆ เมื่อถูกไป๋เจี้ยนเหวินกดไหล่ทั้งสองข้างเอาไว้ เธอก็ขยับตัวไม่ได้แล้ว

เธอมองไป๋เจี้ยนเหวินด้วยดวงตาที่แดงก่ำ แทบจะอ้อนวอน “แม่บุญธรรมคะ พวกแม่ให้หนูดูแค่รูปของคนน้อง คนพี่ชาย...คนพี่ชาย ไม่อยู่...”

เธอเผยอปาก แต่ไม่ว่ายังไงก็พูดคำสุดท้ายออกมาไม่ได้