คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 44

ฟู่ซืออวี่ตกใจจนร่างกายเล็ก ๆ แข็งทื่อไปหมด จากนั้นก็เบะปาก น้ำตาพลันทะลักออกมาทันที

“ทำไมพ่อต้องดุผมด้วย ทั้ง ๆ ที่แม่เป็นคนโกหก... ฮือ ๆ ๆ แม่เปลี่ยนไปแล้ว พ่อก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน...”

ฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้วแน่น สีหน้ามืดมนยิ่งขึ้น

เสิ่นชิงซูมองสองพ่อลูกแล้วรู้สึกปวดหัวอยู่บ้าง

ฟู่ซืออวี่ร้องไห้ราวกับใจจะขาด หากร้องต่อไปแบบนี้โรคหอบหืดคงกำเริบแน่

เสิ่นชิงซูใจอ่อนในที่สุด เธอถอนหายใจแล้วเดินเข้าไป ก้มตัวลงอุ้มฟู่ซืออวี่ที่กำลังร้องไห้โวยวายอยู่บนเตียงขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน

ทันทีที่มาอยู่ในอ้อมแขนของเธอ ฟู่ซืออวี่ก็กอดเธอไว้แน่น

“แม่ครับ ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจะว่าแม่นะครับ... ฮือ ๆ ๆ แม่ครับ ผมแค่กลัวว่าแม่จะไม่ต้องการผมแล้ว...”

เสิ่นชิงซูกอดฟู่ซืออวี่ไว้ด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน

เธอปลอบโยนฟู่ซืออวี่ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

ฟู่ซืออวี่ค่อย ๆ สงบลงในอ้อมแขนของเธอ

ขณะที่ฟู่ซือเหยียนยืนเงียบอยู่ข้าง ๆ แววตาลึกล้ำมืดมนจนอ่านไม่ออก

......

หลังจากที่อารมณ์ของฟู่ซืออวี่สงบลงแล้ว เสิ่นชิงซูก็ยื่นของขวัญให้เขา

“นี่แม่ซื้อมาให้ลูก เป็นคำขอโทษ แล้วก็เป็นของขวัญปีใหม่ของลูกปีนี้ด้วย”

“ขอบคุณครับแม่!” ฟู่ซืออวี่รับของขวัญแล้วก็อารมณ์ดีขึ้นมาทันที

“แต่ว่าแม่ครับ ของขวัญปีใหม่ ปกติแม่จะให้ผมคืนวันสิ้นปีไม่ใช่เหรอครับ? ทำไมปีนี้ถึงให้เร็วกว่าเดิมล่ะครับ?”

เสิ่นชิงซูลูบศีรษะของเขา ไม่ได้อธิบายอะไรมาก เพียงแค่พูดว่า “ซื้อมาแล้วก็เลยให้เลยน่ะ”

“อ๋อ” ฟู่ซืออวี่ไม่ได้คิดอะไรมาก ความสนใจทั้งหมดของเขาพุ่งไปที่ของขวัญแล้ว

ฟู่ซืออวี่แกะของขวัญอย่างตื่นเต้นดีใจ แต่ก็ไม่ลืมที่จะเตือนเสิ่นชิงซู “แม่ครับ แม่สัญญาแล้วนะว่าจะกลับมาทำของอร่อย ๆ ให้ผมกินเยอะ ๆ แม่ห้ามลืมนะ!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน