คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 50

เสิ่นชิงซูกะพริบตา “คุณรู้ไหมคะว่าทำไมวันนี้ตอนที่ฉันมาที่คฤหาสน์หนานซีถึงได้กดกริ่ง?”

ฟู่ซือเหยียนได้แต่เงียบ

เสิ่นชิงซูพูดต่อ “เพราะในใจของฉัน ตั้งแต่วินาทีที่ฉันเซ็นใบหย่าและย้ายออกไป คฤหาสน์หนานซีก็ไม่ใช่บ้านของฉันอีกต่อไปแล้วค่ะ การไปบ้านคนอื่นก็ต้องกดกริ่งเป็นธรรมดา นี่เป็นมารยาทขั้นพื้นฐาน”

ฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้ว “ถ้าซืออวี่ได้ยินคุณพูดแบบนี้ เขาจะเสียใจนะ”

เสิ่นชิงซูยิ้ม ทั้งลมและหิมะช่วยบดบังรอยแดงที่ขอบตาของเธอไว้เป็นอย่างดี

“ฟู่ซือเหยียน คุณนี่สมกับเป็นทนายมือทองที่ใคร ๆ ก็ทั้งเกรงขามและนับถือจริง ๆ คุณช่างรู้จักวิธีควบคุมจิตใจคนได้ดีจริง ๆ”

ฟู่ซือเหยียนทำหน้าเคร่งขรึมแต่ไม่ได้โต้แย้ง

ท่าทีเช่นนี้ของเขาในสายตาของเสิ่นชิงซู ไม่ได้ต่างอะไรไปจากการขี้เกียจจะอธิบาย

หากเป็นเมื่อก่อน เธอคงจะผิดหวังและเจ็บปวดใจกับเรื่องนี้

แต่ตอนนี้ เธอไม่เป็นอีกแล้ว

เพียงแต่มีบางเรื่อง ที่เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว ก็ควรจะพูดให้มันชัดเจนไปเลยจะดีกว่า

“คุณคิดว่าการกระทำของฉันในวันนี้มันดูโหดร้ายกับซืออวี่ไปหน่อยใช่ไหมคะ?”

“คุณก็รู้ดีว่าซืออวี่ติดคุณมาก” ฟู่ซือเหยียนเว้นช่วงไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “ตำแหน่งของคุณในใจของเขา แม้แต่เสี่ยวชูก็อาจจะแทนที่ไม่ได้”

“อย่างนั้นเหรอคะ?” เสิ่นชิงซูฟังแล้วถึงกับหัวเราะ “ในเมื่อคุณรู้ว่าฉันสำคัญต่อใจของซืออวี่ขนาดนั้น แล้วทำไมคุณถึงไปพูดกับเขาแบบนั้นล่ะคะ? คุณทั้งอยากให้เขาเข้าใจว่าสายเลือดไม่สามารถแทนที่ได้ แต่ก็อยากให้เขาพึ่งพาฉันตลอดไป”

“ฟู่ซือเหยียน คุณไม่คิดว่าวิธีการเลี้ยงลูกแบบนี้ของคุณมันน่าขยะแขยงบ้างเหรอ?”

ฟู่ซือเหยียนชะงักไป จากนั้นก็ถอนหายใจ “เขากับเสี่ยวชูเป็นแม่ลูกกันแท้ ๆ เสี่ยวชูเป็นโรคซึมเศร้า การได้พบหน้ากับซืออวี่เป็นปมในใจของเธอมาโดยตลอด”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน