คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 51

ผ้าห่มที่คลุมร่างอยู่คลายออกแล้วร่วงหล่นลงบนพื้นดินที่ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาว

ความหนาวเย็นรอบกายเสียดแทงเข้ามาจนเสิ่นชิงซูหนาวสั่นไปทั้งตัว

“ตอนที่ซืออวี่ขว้างของใส่คุณ คุณปกป้องท้องของตัวเองเป็นอันดับแรก”

เมื่อได้ยินดังนั้น ลมหายใจของเสิ่นชิงซูก็พลันหยุดชะงัก

เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าฟู่ซือเหยียนจะสังเกตได้ละเอียดถึงเพียงนี้

สมแล้วที่เป็นคนที่เคยเป็นพ่อคนมาก่อน ดูท่าว่าตอนที่โจวอวี๋ชูตั้งท้อง ฟู่ซือเหยียนคงจะเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี

แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว การที่เธอจะท้องหรือไม่ท้องมันเกี่ยวอะไรกับฟู่ซือเหยียนด้วย?

เธอตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะไม่เก็บเด็กคนนี้ไว้

เด็กที่ถูกกำหนดมาแล้วว่าจะไม่ได้ลืมตาดูโลก ฟู่ซือเหยียนก็ไม่จำเป็นต้องรับรู้!

เสิ่นชิงซูตั้งสติ แล้วเงยหน้าขึ้นมองฟู่ซือเหยียน

ดวงตาสองคู่มองประสานกัน ดวงตาของชายหนุ่มทั้งดำมืดและคมกริบ ราวกับจะมองทะลุเข้าไปในตัวเธอ

เสิ่นชิงซูไม่หลบสายตา พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “พอดีว่าวันนี้ฉันมีประจำเดือน เลยปวดท้องนิดหน่อยค่ะ”

ฟู่ซือเหยียนมองเธอ พยายามจะมองหาร่องรอยพิรุธในแววตาของเธอ

แต่เสิ่นชิงซูกลับสงบนิ่งเกินไป

น้ำเสียงของเขาปราศจากความอบอุ่นแม้แต่น้อย “ทางที่ดีคุณอย่าโกหกดีกว่านะ”

เสิ่นชิงซูแค่นหัวเราะ “ทำไมคะ? หรือว่าคุณกลัวฉันจะแอบไปคลอดลูกแล้วมาแย่งตำแหน่งผู้สืบทอดตระกูลฟู่กับฟู่ซืออวี่งั้นเหรอ?”

“เสิ่นชิงซู” มือใหญ่ของฟู่ซือเหยียนลูบไล้หน้าท้องแบนราบของเธอเบา ๆ “การที่คุณไม่ได้ท้องนั่นแหละคือผลลัพธ์ที่ดีที่สุดแล้ว”

“คุณมันบ้าไปแล้ว!” เสิ่นชิงซูผลักมือของเขาออกอย่างแรง อยากจะหนีให้ห่างจากเขา แต่ข้อมือของเธอก็ยังคงถูกเขากอบกุมไว้อย่างแน่นหนา

“ฟู่ซือเหยียนปล่อยฉันนะ!”

ฟู่ซือเหยียนไม่ยอมปล่อยมือ เขามองท่าทางโกรธเคืองของเธอแล้วลองหยั่งเชิงต่อ “ครั้งก่อนที่อาเจียนในโรงพยาบาล คุณบอกว่าไม่สบายท้อง จริง ๆ แล้วคืออาการแพ้ท้องใช่ไหม?”

“ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดเรื่องอะไร!”

เสิ่นชิงซูผลักเขาไม่ออก จึงตัดสินใจเงื้อมือขึ้น ตบหน้าฟู่ซือเหยียนไปฉาดหนึ่งทันที!

เพียะ!

เสียงตบหน้าอันดังกังวานผสมผสานไปกับเสียงลมและหิมะที่พัดกระหน่ำ

ฟู่ซือเหยียนชะงักไปเล็กน้อย ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าเสิ่นชิงซูจะกล้าลงไม้ลงมือ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน