คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 53

เสิ่นชิงซูยังคงเลือกที่จะผ่าตัด

เฉียวซิงเจียรู้สึกว่าตอนนี้เธอยังไม่สงบพอ จึงแนะนำให้เธอกลับบ้านไปอาบน้ำอุ่น ๆ นอนหลับให้สบาย แล้วค่อยตัดสินใจอีกทีในวันพรุ่งนี้ก็ยังไม่สาย

แต่ท่าทีของเสิ่นชิงซูกลับแน่วแน่มาก!

เมื่อเห็นดังนั้น เฉียวซิงเจียก็ไม่เกลี้ยกล่อมต่อ

จริง ๆ แล้วเธอไม่ได้คิดว่าการที่เสิ่นชิงซูจะเก็บลูกของฟู่ซือเหยียนไว้จะเป็นเรื่องที่ดีกว่า

เธอแค่กลัวว่าตอนนี้เสิ่นชิงซูจะถูกอารมณ์ครอบงำ กลัวว่าเธอจะตัดสินใจผิดพลาดไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบแล้วจะต้องมาเสียใจในอนาคต จึงได้พยายามเกลี้ยกล่อมอีกสองสามประโยค

ในเมื่อท่าทีของเสิ่นชิงซูแน่วแน่แล้ว ในฐานะเพื่อนสนิท เฉียวซิงเจียย่อมต้องสนับสนุน!

คืนนั้น เฉียวซิงเจียไปเป็นเพื่อนเสิ่นชิงซูกลับไปที่ดอลฟินวิลล์

เมื่อถึงบ้าน เธอก็ผลักเสิ่นชิงซูเข้าไปในห้องน้ำ

“ไปอาบน้ำอุ่นซะนะ เดี๋ยวฉันไปต้มบะหมี่ให้ อาบเสร็จออกมาจะได้กินพอดี”

เสิ่นชิงซูพยักหน้า

เฉียวซิงเจียกำชับอีกครั้ง “อย่าอาบนานเกินไปนะ ตอนนี้เธอกำลังท้องอยู่ ถ้าอาบน้ำนานเกินไปจะหน้ามืดเอาง่าย ๆ!”

“อืม รู้แล้วน่า”

ประตูห้องน้ำปิดลง เสิ่นชิงซูเดินไปที่หน้ากระจก

ผู้หญิงในกระจกมีใบหน้าซีดเผือด ดวงตาทั้งสองข้างทั้งแดงและบวม

ช่างดูน่าสมเพชจริงๆ

เธอเปิดก๊อกน้ำ น้ำเย็นเฉียบสาดกระทบใบหน้า

ความคิดที่สับสนวุ่นวายพลันกระจ่างใสขึ้นมาก

เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง เธอมองตัวเองในกระจก ความเศร้าสร้อยในแววตาค่อย ๆ จางหายไป

พ้นจากคืนนี้ไป ความหลงตัวเองตลอดห้าปีที่ผ่านมานั้นต่อให้จะน่าสมเพชและน่าหัวเราะเยาะเพียงใด มันก็เป็นเพียงแค่อดีตไปแล้ว

[เสิ่นชิงซู เดินไปข้างหน้า อย่าหันหลังกลับ!]

......

เมื่อคืนลมและหิมะโหมกระหน่ำ แต่เช้านี้เมื่อตื่นขึ้นมา แสงอาทิตย์ก็สาดส่องลงบนผืนดิน เมืองที่ขาวโพลนไปด้วยหิมะราวกับถูกเคลือบไว้ด้วยผ้าโปร่งบางเบาที่ประดับประดาไปด้วยเพชรเม็ดเล็ก ๆ

เสิ่นชิงซูตื่นแต่เช้า เธอต้มโจ๊กลูกเดือย และนึ่งเสี่ยวหลงเปาสองสามลูก

เมื่อเตรียมอาหารเช้าเสร็จ เธอก็กลับเข้าห้องไปปลุกเฉียวซิงเจียที่ยังนอนอืดอยู่บนเตียง

เช้านี้เฉียวซิงเจียมีเข้าเวร ทั้งสองจึงออกจากบ้านไปด้วยกันหลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ

เสิ่นชิงซูต้องไปที่สตูดิโอ เฉียวซิงเจียจึงไปส่งเธอก่อน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน