คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 77

หลังจากขึ้นรถ เฉียวซิงเจียเปิดฝาแก้วเก็บความร้อน ก่อนจะส่งให้เสิ่นชิงซู “ดื่มน้ำอุ่นสักหน่อยเถอะ แผลบนหัวเธอยังไม่หายดีด้วยซ้ำ แถมยังวิ่งเต้นตามหาคนหายทั้งคืน ร่างกายจะรับไม่ไหวแล้วนะ”

เสิ่นชิงซูก้มหน้า และส่ายหน้าเบา ๆ พลางพูดเสียงแผ่วคล้ายกับพึมพำกับตัวเอง “เธอคิดว่าแม่ฉันจะไปที่ไหนได้บ้าง?”

เฉียวซิงเจียเม้มปาก พูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ

น้าฉินที่นั่งอยู่เบาะหลัง จู่ ๆ ก็ตบเข่าฉาด “ไม่ลองไปถามทนายฟู่ดูล่ะ?”

ฟู่ซือเหยียน?

เฉียวซิงเจียหันกลับมามองน้าฉิน “ทำไมต้องไปถามเขาด้วย?”

“ก็เมื่อวานตอนเช้าพวกน้าแวะไปที่สำนักงานทนายของทนายฟู่ด้วยกันน่ะสิ”

“ว่าไงนะ?” เฉียวซิงเจียตกใจ “เรื่องแบบนี้ทำไมน้าไม่รีบบอกพวกหนู?”

“ก็พวกคุณ…ไม่ได้ถาม”

เสิ่นชิงซูมองน้าฉิน “แม่ของหนูไปที่สำนักทนายความทำไมเหรอคะ?”

“ก็แค่เอาของขวัญปีใหม่ไปให้ แต่ตอนที่พวกน้าไปถึง คุณโจวเองก็ไปพบคุณทนายฟู่ด้วยพอดี หลังจากนั้นคุณแม่ของคุณเสิ่นก็บอกให้น้าออกไปคอยข้างนอก แล้วหลังจากนั้นพวกเขาก็คุยอะไรกันสักอย่าง แต่น้าเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน…”

เสิ่นชิงซูกำหมัดแน่นทั้งสองมือ “ซิงซิง ไปหาฟู่ซือเหยียนที่สำนักทนายความ”

“โอเค!” เฉียวซิงเจียขับรถออกไปทันที

......

หลายวันที่ผ่านมานี้ฟู่ซือเหยียนยุ่งมาก โต้รุ่งบ่อยจนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว

ละครที่โจวอวี๋ชูแสดงปิดกล้องไปแล้วพอดี ช่วงนี้เธอเลยมีคิวว่างอยู่หลายวัน จึงแวะไปที่สำนักงานทนายได้ทักวัน

เช้าวันนี้ เธอหอบเอาอาหารเช้าที่ตั้งใจเตรียมอย่างดีมาที่สำนักงานทนาย

ทันทีที่ลงจากรถ สายตาก็เหลือบไปเห็นรถบีเอ็มดับเบิลยูสีขาวคันหนึ่งจอดอยู่ข้างทาง

แววตาของโจวอวี๋ชูชะงักไปแวบหนึ่ง ก่อนจะละสายตากลับมา เธอย่ำรองเท้าส้นสูง เดินเข้าไปในสำนักงานทนายด้วยท่วงท่าสง่าผ่าเผย

......

โจวอวี๋ชูเคาะประตูห้องทำงานของฟู่ซือเหยียน

ฟู่ซือเหยียนตอนนี้กำลังอ่านเอกสาร สายตาไม่แม้แต่จะเหลือบขึ้นมามอง แค่ส่งเสียงเรียบนิ่งออกไปว่า “เข้ามาได้”

โจวอวี๋ชูผลักประตูเปิดออก ก่อนจะเดินตรงเข้ามาหน้าโต๊ะทำงานของเขาทันที

เธอกวาดสายตามองกองเอกสารกองโตบนโต๊ะ มุ่นหัวคิ้วขึ้นเล็กน้อย เสียงที่เอ่ยออกมาฟังดูนุ่มนวลแต่เจือด้วยความตำหนิอยู่เล็กน้อย “เมื่อคืนคุณโต้รุ่งอีกแล้วเหรอคะ?”