คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 87

[อาซู สุขสันต์วันปีใหม่นะ ตอนที่ลูกได้ฟังคลิปเสียงนี้ แม่คงจะไม่อยู่แล้ว...อืม เหมือนมีที่อยากจะพูดเยอะมาก แต่แค่ในช่วงเวลาสั้น ๆ ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดจากตรงไหนดี...]

[แม่น่าจะต้องขอโทษลูกก่อน ที่ใช้วิธีแบบนี้บอกลาลูก แม่อ่อนแอไร้ความสามารถ สนใจแต่จะหนีไปแต่ตัวเอง ทิ้งความเสียใจทั้งหมดเอาไว้ให้ลูกอย่างเห็นแก่ตัว...แม่น่ะ เหมือนไม่ใช่แม่ที่เหมาะสมมาตลอด ตอนลูกเด็ก ๆ แม่ไม่ได้ปกป้องลูกให้ดี ตอนนี้อาศัยความขยันของตัวเองได้ดิบได้ดีแล้ว แม่ไม่ใช่แค่ช่วยลูกไม่ได้ แต่ยังเป็นภาระของลูกอีก อาซู...แม่ไร้ประโยชน์ มาโลกใบนี้แล้วก็จากไป ความปลื้มใจเพียงอย่างเดียวก็คือการมีลูกสาวอย่างลูก...]

[วันนั้นแม่เห็นใบตรวจใบนั้นในเสื้อตัวนอกของลูก ที่แท้อาซูเองก็จะเป็นแม่คนแล้ว ในรายงานผลการตรวจโชว์ว่าเป็นแฝดด้วย ที่ลูกปิดบังเอาไว้ แม่คิดว่าลูกน่าจะมีแผนของตัวเองอยู่แล้ว แต่แม่ก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี แม่ไปหาหัวหน้าเจียงที่อยู่ในใบรายงานผล เธอบอกแม่ว่า ลูกคิดจะเอาเด็กสองคนนี้ออก แต่แบบนั้นลูกจะเป็นแม่คนไม่ได้อีกตลอดไป...]

[อาซู ปัญหาที่ว่าจะเก็บเด็กเอาไว้หรือเอาออกแม่ไม่ก้าวก่ายลูก ถ้าสุดท้ายลูกตัดสินใจเก็บเด็กเอาไว้ แม่คิดชื่อเล่นของเด็ก ๆ เอาไว้สองชื่อ ชื่ออันอันกับหนิงหนิง มีความหมายว่าสงบสุขสมหวังไปตลอดชีวิต ถ้าลูกเลือกที่จะผ่าตัด งั้นแม่ก็จะไปหาเทพทุกพระองค์บนสวรรค์ ขอให้พวกเขาคุ้มครองให้ลูกผ่าตัดราบรื่น แล้วก็บนภูเขาหมิงหยวนมีวัดวัดหนึ่ง ศักดิ์สิทธิ์มาก ก่อนลูกผ่าตัดอย่าลืมไปไหว้นะ...]

[อาซู บ้านหลังเล็ก ๆ ที่ลูกเตรียมไว้ให้เราอบอุ่นมาก แม่ตัดใจให้มันกลายเป็นบ้านผีสิงไม่ได้ ได้ยินพวกลูกบอกว่าปลายแม่น้ำหลีเจียงเป็นทะเล ชีวิตนี้ของแม่ถูกขังมาตลอด ผลประโยชน์ของตระกูล กฎหมายเรื่องการแต่งงาน...ตอนนี้ ในที่สุดแม่ก็มีอิสระแล้ว แม่อยากไหลตามแม่น้ำไปดูว่าโลกใบนี้ใหญ่แค่ไหน? อาซู ลูกไม่ต้องร้องไห้นะ อย่าเสียใจ และไม่ต้องดื้อดึงตามหาแม่...]

[อาซู แม่ต้องไปแล้ว ลูกจำเอาไว้นะ ต่อไปต้องดีกับตัวเองหน่อย ต้องหาเงินและต้องรู้จักใช้ด้วย ซื้อเสื้อผ้า กระเป๋า เครื่องประดับให้ตัวเองเยอะ ๆ ยังไงผู้หญิงก็ต้องแต่งตัวหน่อย อาซูของเราสวยขนาดนี้ แต่งตั้วขึ้นมาต้องดึงดูดผู้ชายดี ๆ ได้เยอะแน่...ลูกดูแม่สิ จู้จี้จุกจิกไม่หยุดอีกแล้ว ไม่พูดแล้ว ฟ้ามีดแล้ว แม่ต้องไปแล้ว...]

[อาซู อย่าลืมกินข้าวดี ๆ นอนหลับให้เต็มอิ่ม รักตัวเองมาก ๆ ตอนที่คิดถึงแม่ก็มาที่แม่น้ำหลีเจียง แม่จะกลายเป็นลมริมฝั่งแม่น้ำมาอยู่เป็นเพื่อนลูก...]

คลิปเสียงหยุดลง ทั้งห้องก็เข้าสู่ความเงียบ

เสิ่นชิงซูน้ำตาไหลอาบเต็มสองแก้มนานแล้ว ทว่าตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกมาเลยแม้แต่น้อย

เธอเอามือถือแนบตรงอก ริมฝีปากซีดเผือดสั่นระรัว เธอพลางพูดว่า “ซิงซิง ฉันไม่มีแม่แล้ว”

“เธอยังมีฉันอยู่นะ”

เฉียวซิงเจียร้องไห้พลางกอดเธอเอาไว้ “อาซู ยังมีฉันนะ ฉันจะปกป้องเธอไปตลอด...เธอไม่ต้องกลัวนะ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ!”

เสิ่นชิงซูหลับตาลง เสียงสะอึกสะอื้นทะลักออกมาจากในลำคอ...

...

สามวันต่อมา เสิ่นชิงซูจัดงานศพให้เจียงเยว่หลาน