ตอน บทที่ 761 จาก คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 761 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม ที่เขียนโดย เด็กหนุ่มคอปกสีน้ำเงิน เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
โรลชูวกลับไปบอกชินจินเรื่องที่เซียวเหยาเผลอไปต่อรองกับพ่อของพวกเขาไว้ พลันใบหน้าหล่อเหลาของแฟนหนุ่มก็เคร่งขรึมกว่าเดิม หลังจากฟังจบลู ชินจินไม่พูดอะไรออกมาอีกเลย
ทว่าแฟนสาวอย่างโรลชูวก็สัมผัสได้ถึงออน่าทมิฬรอบ ๆ ตัวชายหนุ่ม
เขากำลังโกรธ
ร่างบางได้แต่แอบถอนหายใจ เซียวเหยาใจเร็วเกินไปจริง ๆ และผลที่ตามมาก็คือ ชินจินที่นั่งหน้าเครียดปานจะฆ่าคนได้อยู่ตรงนี้
ผ่านไปพักใหญ่ เสียงเข้มก็เอ่ยบอก “ชูวชูว บอกเซียวเหยาให้มาพบผมด้วย”
ทัง โรลชูวทำมือโอเค ก่อนจะรีบโทรหาน้องเขยทันที
พอได้รับสายตรงจากพี่สะใภ้ว่าพี่ชายเรียกตัวเข้าพบ คนเป็นน้องอย่างเซียวเหยาหรือจะกล้าหือ ต่อให้เกรงกลัวอารมณ์ของพี่ชายในตอนนี้ เขาก็ต้องบึ่งรถไปหาตามคำสั่ง
เมื่อย่างก้าวเข้าไปในห้องรับแขก เซียวเหยาก็รับรู้ได้ถึงออร่าขุ่นมัวจากตัวพี่ชาย ขณะเดียวกันพี่สะใภ้ก็พยายามใช้สายตาปลอบใจเขา
เซียวเหยารู้อยู่แล้วว่าพี่ชายคงโกรธมากที่เขาไปตกลงกับตาแก่แบบนั้น ชายหนุ่มจึงทำใจเตรียมรับการดุด่าจากพี่ชายตนไว้แล้ว
“พี่ใหญ่” เซียวเหยาทักทายเสียงแผ่ว
ลู ชินจินเงยหน้ามองน้องชายด้วยสายตาเรียบตึง ผ่านไปสักพักก็เริ่มบทสนทนา “นายไม่เชื่อใจฉันเหรอ ลู เซียวเหยา?”
“ไม่ ไม่ใช่” เซียวเหยารีบส่ายหน้าทันที “ผมไม่เคยเชื่อใครนอกจากพี่”
“งั้น เพราะอะไรถึงไม่ฟังที่ฉันบอก? ทำไมถึงยังกลับไปที่คฤหาสน์นั่นอีก?”
“อืม…” เซียวเหยาไม่รู้จะเรียบเรียงคำพูดอย่างไร เขารู้เพียงว่าตอนนั้นตนคิดง่ายไปเท่านั้น
“รู้ไหมว่าการกระทำของนายกำลังทำให้ฉันตกเป็นรองตาแก่นั่นอยู่?”
ลู เซียวเหยายิ้มแห้ง คำอธิบายและข้อแก้ตัวที่เตรียมมาล้วนถูกตัดจบด้วยคำว่า “ผมขอโทษ” คำเดียว
ชินจินไม่ยอมบอกในสิ่งที่เธอสงสัย แต่โรลชูวก็ไม่ได้เซ้าซี้
ก็อย่างที่เขาบอก เดี๋ยวเธอก็รู้เอง
…
เพราะคำพูดของอันยี ทำให้เซิน โมเฟยยอมไปเยี่ยมคุณปู่ของตน แต่เขาไม่ได้ไปคนเดียว ชายหนุ่มพาอันยี คนรักไปด้วย
เมื่อสองร่างเดินมาถึงหน้าประตูห้อง ร่างเล็กก็หันมายิ้มให้เขา พลางพูดเสียงนุ่ม “ฉันไม่เข้าไปด้วยนะคะ คุณเข้าไปเถอะ”
“ทำไม?” ใบหน้าหล่อหงิกงอไม่เข้าใจ
อันยีจึงอธิบายช้า ๆ “ฉันเกรงว่าปู่จะไม่พอใจหากเห็นฉัน แล้วคุณก็จะโมโหปู่ จนสุดท้ายก็ไม่ยอมคุยกันเหมือนเคย ฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม