เรจินาจงใจพูดเสียงดังเพื่อให้ทุกคนในสำนักงานได้ยินคำพูดรุนแรงของเธอผ่านประตู
สิ่งที่ตามมาคือเสียงพูดคุยกันเซ็งแซ่
“ฉันว่าเรจินาพูดมีเหตุผลนะ ก่อนหน้านี้มีคนขอสัมภาษณ์ฟาเบียนตั้งหลายคน แต่ทำไมมีแค่เธอที่ได้ทำอยู่คนเดียว?”
“จริง ฉันก็คิดเหมือนกัน ฟาเบียนไม่เคยให้สัมภาษณ์ข่าวพิเศษมาก่อน ถ้าเธอไม่ได้ทำอะไร จะมีคนหนุนหลังแบบนี้ได้ไง?”
“ใช่ ฉันไม่รู้นะว่าสามีของเธอเป็นใคร แต่สงสัยจังว่าเขารู้หรือเปล่าว่าเธอเป็นผู้หญิงประเภทนี้”
.....
สีหน้าของฮันน่าแสดงออกถึงความไม่พอใจในความวุ่นวายภายนอกอย่างชัดเจน “ไม่ใช่ทุกคนจะไร้ยางอายเหมือนเธอนะเรจินา ฉันไม่ได้ทำในสิ่งที่เธอแต่งขึ้นมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอมันใจแคบแล้วก็เหลวไหล คิดว่าฉันกลัวเธอแค่เพราะฉันเลือกที่จะมองข้ามความไร้มารยาทของเธองั้นหรอ?”
เรจินาไม่ได้ตอบโต้คำพูดทิ่มแทงของฮันน่า เธอแค่โมโหเกี่ยวกับเรื่องการสัมภาษณ์ข่าวพิเศษของฟาเบียนที่เธอคลางแคลงใจ “ฉันสร้างเรื่องขึ้นมาหรอ? งั้นอธิบายมาสิว่าเธอทำยังไงถึงได้สัมภาษณ์เขา?”
“ฉัน...” ฮันน่านิ่งอึ้งกับคำถามนั้นและไม่มีคำตอบดีๆ ที่จะตอบออกมา
ฟาเบียนตกลงให้สัมภาษณ์เพราะฉันจดทะเบียนกับเขาหรือเปล่า?
ไม่ เป็นไปไม่ได้ สำหรับเรามันก็แค่กระดาษแผ่นเดียว เขาทั้งเย็นชาใส่ฉันและมีอีเวตต์เจ้ามารยาอยู่แล้ว ไม่มีทางที่เขาจะคำนึงถึงสถานะของฉันหรอก
แต่ฉันจะหาคำอธิบายอื่นๆ มาอธิบายความจริงเรื่องนี้ยังไงดี? ฉันมีความสามารถพิเศษหรอ? เฮ้ ฉันควรหยุดล้อเล่นกับตัวเองได้แล้ว
หัวใจของเรจินาท่วมท้นไปด้วยความสุขเมื่อเห็นฮันน่าพูดไม่ออก เธอเงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจราวกับผู้หยิ่งยโสและเยาะเย้ยออกมา “มีอะไรจะพูดอีกไหม? ฉันเพิ่งพูดจี้ใจดำใช่ไหมล่ะ? เป็นผู้หญิงก็ควรจะบริสุทธิ์ผุดผ่อง เธอบอกว่าฉันเป็นเมียน้อยต่างๆ นาๆ กลายเป็นว่าเบื้องหลังการวางตัวที่ดูเป็นกันเองของเธอกลับซ่อนความสำส่อนที่สุดเอาไว้!”
ฮันน่าหลุดขำออกมา เธอรู้สึกว่าเป็นเรื่องน่าขันที่เมียน้อยมาคุยกับเธอเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ ย้อนแย้งที่สุด!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...